We hebben het zo vaak geprobeerd met een willekeur aan mandjes, maar nee: onze Noodles valt niet warm te krijgen voor ‘een eigen huis, een plek onder de zohooon’. In plaats daarvan kiest hij voor die plek op je bovenbenen waar je nou net heel erg spierpijn had, je schoot (bij voorkeur als je op de wc zit of net onder de douche vandaan komt), tússen je voeten aan het voeteneind van je bed, zodat je verplicht bent de hele nacht in dezelfde positie te blijven liggen en naar het plafond te staren (en laat ik nou net een woeler zijn…) of in de bodem van de oude panterprintbank die boven op de muziekkamer staat te verstoffen (als je Noodles kwijt bent en je hand onder de bank houdt om te voelen of hij daar weer zijn intrek heeft genomen, ben je meteen een paar vingers armer). Ik heb hem mandjes van fluweel voor zijn neus gehouden waar ik zelf met liefde in begraven zou willen worden, maar Meneer trekt er zijn neus voor op.

Ik denk dat ik weer zo’n kat heb getroffen die alleen het duurste van het duurste wenst. Want pfff waarom zou je genoegen nemen met een hangmat aan de radiator, als je ook je eigen grachtenpand kunt hebben? Mocht Zijne Koninklijke Hoogheid toch liever wat anders willen, dan zijn er ook een stationswoning, een oude fabriek of een ‘vintage villa’. Met tuin op het zuiden, of course.

De kattenpandjes zijn van KEK Amsterdam. Voor 19,95 heb je al een ‘Little Loft’; een statig ‘Warehouse’ kost je 24,95.