Tijdens onze vorige trip naar Parijs verbleven mon amour et moi in een vrij rechttoe rechtaan hotel in het niet zo bruisende 9e arrondissement. Toen we aankwamen in onze kamer schrokken we een beetje. Dat de kamer klein zou zijn, hadden we verwacht (het is immers Parijs), maar hij was heel bedompt, benauwd en keek uit op een liftschacht. Ondertussen kwam er door het raam sigarettenrook binnen van omliggende kamers. Quelle drama! Gelukkig konden we de volgende dag un autre chambre krijgen en werden we toen getrakteerd op een prachtige, riante kamer met Paul Smith-achtige streepjesgordijnen en een heerlijk Frans balkon met Philippe Starck-stoeltjes. Maar je begrijpt dat we voor onze tweede keer Parijs aanvankelijk een beetje huiverig waren om weer in een crappy hotelkamer terecht te komen.
Nu stond er altijd al op mijn wensenlijstje om nog eens te overnachten in Hotel du Petit Moulin; een klein hotel in het 3e arrondissement van Parijs (de Marais), dat huist in het pand van een oude boulangerie uit 1900. Het hotel is ontworpen door couturier Christian Lacroix en telt maar 17 kamers, die allemaal compleet anders zijn ingericht. En Monsieur Lacroix gooit elk jaar kamers in de metamorfose om er weer iets nieuws van te maken. Ik had op het blog van mijn bloggoeroe Gala Darling gelezen dat zij er recent had overnacht en werd toen nóg enthousiaster. Wat bleek? Er waren nog kamers vrij. Het hotel is wat prijziger dan een standaard hotel, maar ik was blij om er wat verjaardagsgeld tegenaan te kunnen gooien en er zeker van te zijn dat ik in een lekker hotel zou kunnen bijkomen van het vele gewandel door de straten van Parijs. Een beetje comfort heb je dan wel nodig!
Het hotel is zó anders dan je gewend bent: normaal tref je een serene witte kamer waar af en toe een schilderijtje in hangt, maar Monsieur Lacroix zag de hotelkamers van Du Petit Moulin als één groot canvas, zo bleek. Wij mochten overnachten in kamer 303, op de derde verdieping. Ik had natuurlijk stiekem al op internet foto’s zitten zoeken van kamers en ze leken me bijna allemaal mooi, al bad ik stiekem dat ik niet de kamer zou krijgen met de print van rode bloedvaten boven het bed, want dat leek me niet echt rustgevend. Gelukkig bleek onze chambre helemaal bij ons te passen: met hoogpolig donkerbruin tapijt, metallic bruine muren, een spiegelplafond, een knaloranje bureautje, paarse jaren ’60 stoeltjes, een smaragdgroene sprei en boven het bed een waanzinnige print van Lacroix op canvas. We loved it.
Nieuw hier? Lees meer over '
