Soms, sóms heb ik gewoon ontzettende zin in een hamburger (oké, vaak, váák heb ik gewoon ontzettende zin in een hamburger…). Ik ben helemaal niet zo’n fastfoodie, maar ik denk dat het komt door de umami: neem een hap van een (echt goede) hamburger en er volgt een smaakexplosie in je mond.

Maar zie hier in Nederland maar eens zo’n echt goede hamburger te krijgen. Als ik naar een willekeurige aflevering van ‘The Layover’ van Anthony Bourdain kijk, lijkt het wel alsof je overal ter wereld je tanden in zo’n burger kunt zetten. Maar in Nederland ben je toch aangewezen op de grote gele M of een broodje hamburger van de braderie: een wit, wattig bolletje waar zo’n flauwe Mora-burger op gekwakt is en als je geluk hebt een klodder ketchup en een verlept blaadje sla. Niet bepaald iets waar je smaakpapillen van gaan dansen.

Toen vriendlief en ik dan ook hoorden dat er een échte burgerbar geopend was in Utrecht, dachten we meteen: daar moeten we heen. En wat ziet het er tof uit, bij Meneer Smakers aan de Nobelstraat! De mooie huisstijl is overal doorgevoerd; tot en met de papieren zakjes en servetjes aan toe, op de grote krijtmuur leven studenten van de kunstacademie zich uit met echte krijtkunst, je krijgt je portie frietjes en je burger op vloeipapier in een mandje geserveerd zoals in een echte diner (heb ik een zwak voor wegens een teveel aan Amerikaanse films) en op tafel staan oldskool knijpflessen met ketchup en andere sauzen.

De burgers worden gemaakt van verse, eerlijke producten (er staat ook bij waar het rundvlees vandaan komt) en hebben allemaal een naam: van de Opa Harry tot aan De Tante Truus en de Ome Jimmie. Ik bestelde de Ome Huib; een gegrilde kipburger met gegrilde courgette, avocado, bosui en een frisse yoghurtsaus. Ik zei nog tegen mijn geliefde: “Is het niet heel fout om een kipburger te bestellen?”, maar hij antwoordde wijselijk: “als je het érgens doet, doe het dan hier”. Mijn lief bestelde de ‘Mevrouw Smakers’: een pittige 100% runderburger met gegrilde paprika, courgette, groene peper & geheime familie Smakers saus’. Overigens zijn er ook een vegetarische geitenkaasburger, een burger van walnoten en rode linzen en een zalmburger; voor wie geen vlees eet. Laat me je vertellen: allebei hebben we nog nooit zo’n lekkere burger op. De rest van de middag hadden we een uiterst tevreden vol buddha-buikje en riepen we tegen elkaar: “Als je zó’n hamburger hebt geproefd, wil je toch nooit meer een andere?”. Ga erheen dus: Meneer Smakers!