Je zou zeggen: vakantie, da’s de uitgelezen periode om flink veel te bloggen. Wel, dat dacht ik ook, in de stressvolle weken voordat mijn Big Break aan zou breken. Plus dat ik nog zeshonderd andere activiteiten in mijn hoofd had die allemaal plaats zouden gaan vinden tijdens Mijn Vakantie, omdat ik daar normaliter geen tot weinig tijd voor heb. Zo stond er ook nog op de to-do-list: voor pampus op het strand liggen, nieuwe huisraad bij elkaar shoppen in Amsterdam, dates met alle verwaarloosde vrienden & familieleden, het huis uitmesten en alle nog te vervullen karweitjes opknappen, het perfecte paar sleehakken scoren, alle afleveringen van Cashmere Mafia kijken, zo’n zesduizend boeken uitlezen, etcetera.
Maar, lieve lezers, de realiteit leert me dat dingen altijd anders gaan dan je van tevoren had gepland. Zo ook mijn vakantievoornemens. Want iets in mijn achterhoofd schrééuwt dat bloggen dan misschien wel heel erg leuk is, maar dat het voorlopig nog even NEnz-tijd is, die gevuld zal worden met het opladen van mijn enigzins leeggelopen batterij. Ik ga dan ook even officieel met blogvakantie. Volgende week nog een paar dagen naar Paris, alwaar ik eindelijk de enige echte macaron van Ladurée, Fauchon en Pierre Hermé zal proeven (en nog van tig andere pattisserieën uit mijn ‘The Patisseries of Paris’-boekje – ik vrees dat ik op de terugweg een extra seat zal moeten bij boeken in de Thalys voor mijn achterwerk). Can’t wait to blog about THAT! En dan start ik hopelijk weer funky & fresh aan een gloednieuwe periode van bloggen, bloggen en nog eens bloggen. Ik zweer het op m’n Claw Money-jasje.
Zing het tot die tijd nog even uit met een video van Santigold, gisteravond live in Paradiso, alwaar ik zwetend mijn met ellebogenwerk (en veel wijd dansen) verkregen plek stond te verdedigen. Ondertussen kwijlend om Santi’s Jeremy Scott body met rozenprint en gouden Adidas ‘J Wings’-sneakers. Zelden een Paradiso-publiek zó uit z’n dak zien gaan. Te gek.
Tot snel.
2 Comments