Toeristische trekpleisters zijn leuk, maar wat ik altijd het liefst doe in een ander land is gewoon een beetje rondslenteren door de straatjes en het dagelijks leven in me opnemen. In Parijs heb je niets meer nodig dan je camera en een stel schoenen waarop je een flink eind kunt lopen (wel een béétje fashion-fähig naturellement, we willen niet de toerist uithangen). En je ogen. Want er valt zo veel moois te zien.
Tijdens het slenteren kwam ik de leukste plekjes om te shoppen en te eten (niet geheel toevallig twee van mijn favoriete hobby’s!) tegen. Hieronder een paar adresjes in Parijs die ik met je wil delen, omdat ze zéker de moeite waard zijn om tijdens het flaneren even binnen te wippen. Al is het alleen maar om wat van die heerlijke onvervalste Franse joie de vivre mee te pikken.
75 Rue Vieille du Temple
Mocht ik ooit heelheel rijk worden, dan zal ik mij alleen nog maar in jurkjes van Manoush hullen. Want elk kledingstuk van dit – beetje prijzige – Franse merk is een waar feestje. Pompoms, glitters, ruches, stroken, kleur en suikerzoete prints: je kunt niet anders dan hier heel erg blij van worden. Niet bepaald less is more dus (maar ja: ze zeggen dan ook weleens ‘less is bore‘), maar o wat een fijn gypset-stijltje (Manoush betekent ‘zigeuner’ in het Frans)! Hier móet je gewoon even gekeken hebben (en een frivool jurkje gepast hebben, als je durft).
Princess Crêpe
3 Rue des Ecouffes
Ik ga nu even vloeken in de kerk, maar ik ben niet zo’n supergrote fan van crêpes. Echter, toen ik op de site van David Lebovitz, Parijs-kenner, las over een roze, kawaii crêperie waar Japanse meisjes in klederdracht crêpes serveren, wist ik dat ik daar heen moest. Op laatste dag van onze Parijs-trip togen we ’s ochtends naar Princess Crêpe voor een ontbijtje, maar die bleek dicht tot 13:00. Merde! Nu moet ik bekennen dat de aanblik van de plastic versies van de crêpes in de etalage alleen al genoeg waren om me misselijk te maken, dus misschien was het maar goed ook dat we daarna ons heil moesten zoeken bij een geweldige Joodse bakkerij in de Marais (zo geweldig dat een bejaarde man voor me in de rij voor 62 euro aan brood afrekende). Toch ga ik ze een keer uitproberen, die princessenpannenkoeken. Dan maar aan de Rennie.
42 Rue Vieille du Temple
Je kunt Parijs simpelweg niet verlaten zonder eerst thee ingeslagen te hebben, want veel van de lekkerste thee ter wereld komt er vandaan. Ik ben groot fan van de thee (en de blikken!) van Kusmi, dus was het winkeltje van Kusmi Tea voor mij een waar walhalla (noem me een barbaar, maar daar kan geen theeplukkerij tegenop!). We kochten er thee met chocolade-mint-smaak, die heerlijk zacht en helemaal niet superzoet is en een blikje ‘LOV is Zen’ organische thee. Mijn moeder, bij thuiskomst: “Je hebt toch wel die shopping bag gekocht hè? Wat, NEnz, heb je níet die shopper gekocht?!”
62 Rue de l’Arbre Sec
Zul je altijd zien: als je op zoek bent naar iets in het bijzonder, kom je onderweg de leukste dingen tegen. Zo liepen we op een middag spontaan tegen Uah aan; een Japans winkeltje waar het één groot feest is voor liefhebbers van de ‘Bento-box’. Je kent dat vast wel: de Japanse kunst der broodtrommeltjes. Moeders in Japan maken ware kunstwerken van de sushi’s en snacks in de lunchtrommeltjes van hun kroost, als teken van hun liefde. Zo kun je met wat restjes uit de groentela, een velletje nori en een schaar een compleet stripboek nabootsen.
Bij Uah vind je vlaggetjes, prikkertjes, wikkels met dierenprint en andere superkawaii spulletjes om je bento-box op te leuken, maar bijvoorbeeld ook grappige vormpjes waarmee je een doodgewoon ei omtovert tot een manga-figuur. Helemaal leuk: de gehaakte knuffeltjes van Ketty Sean die ze er verkopen. En beneden (enge trap!) vind je allerlei Japanse boeken en tijdschriften.
2 Rue Rosiers
Samen met mijn tante (die net zoveel van Missoni-sjaals, thee en kettinkjes van Les Nereides houdt als ik; sterker nog, die me daaraan verslaafd heeft gemaakt) had ik al eens een filiaal van het Franse merk Lollipops in Den Haag leeggeroofd. Het was mijn eerste kennismaking met het merk en ik vond het dan ook jammer toen ik van de eigenaren hoorde dat de winkel – het enige filiaal in Nederland – gesloten zou worden. Mijn verbazing was dan ook net zo groot als mijn enthousiasme toen ik op een avond met vriendlief door de straten van Parijs slenterde na een intiem diner voor twee en om de hoek bij ons hotel een Lollipops-winkel aantrof. Omdat je nooit weet bij de Parijzenaren of hun toko’s open of gesloten zijn (en zelfs als de openingstijden in grote letters op de deur staan, kan het nog weleens gebeuren dat je door klantonvriendelijke, kettingrokende verkoopsters nul op rekest wordt gegeven – zoals geschiedde bij het winkeltje van Les Nereides waar ik héél graag naar binnen wilde), wist ik dus ook niet of de winkel óóit nog geopend zou zijn. Vijf minuten voordat we uit Parijs vertrokken checkte ik het nog maar eens en alle winkelgoden bleken mij gunstig gezind: ze waren open! Ik heb meteen de ballerina’s uit de etalage gekocht (met Indiaantjes) en rende even later weer terug naar binnen omdat ik een paar regenlaarzen had gezien dat ik ook nog wilde hebben. En mijn geliefde maar sjouwen met mijn schoenen, over de metrostations…
Nog meer leuke adresjes in Parijs:
Diwali (3 Rue Jacques Cœur): een schatkamer aan sieraden en sjaals, allemaal met een boho-chique tintje.
Colette (213 Rue Saint-Honoré): grote winkel voor hipkippen met alles van dure designerkleding tot aan een complete beautybar, een buttload aan geurkaarsen, boeken, vriendschapsarmbandjes, kauwgom, lomography-camera’s en gadgets. Ook leuk om beneden te lunchen in de Water Bar, alwaar we een club sandwich kregen met een berg verse groentechips en een Daft Punk-cola.
Le Petit Marché (9 Rue Béarn): als je écht gezellig wilt dineren zoals de Parijzenaren, strijk je neer bij dit kleine leuke tentje in de buurt van Place des Vosges. We zaten er op een schuin aflopend troittor, elleboog aan elleboog met druk kwebbelende en rokende Fransozen, op ongemakkelijke bistrostoeltjes aan veel te krappe tafeltjes, met om ons heen niet-Engels sprekende serveersters. Parijzer dan dat kan niet! Bestel er de millefeuille avec thon cru als die nog op de kaart staat. Yum!
iYo (14 Rue Joubert): niet gegeten maar wel bewonderd en het zag er heel goed uit. Een keten van gezond Japans fastfood (met leuk logo met Japans poppetje). Sushi, pad thai, gebakken rijst en groenterolletjes. Waarom hebben we dit niet in Nederland?
Shakespeare & Company (37 Rue Bûcherie): de meest wonderlijke boekwinkel ter wereld. Lees meer over mijn visite à Shakespeare and Co in deze blogpost.
Foto 1 door Jennifer Causey, foto van de Kusmi-theeblikken door Design Muse, overige foto’s gemaakt door mij (of mon amour).
Nieuw hier? Lees meer over '
One comment