NEnz

Van vriendin R. krijg ik altijd de Grazia doorgeschoven als zij ‘m uit heeft en mijn favoriete rubriek is – jawel – het eetdagboek achterin. Ik ben nou eenmaal altijd heel benieuwd wat mensen eten (volgens mijn moeder zei ik als kind altijd al: “Wat eet jij?!” als ik ook maar een vaag teken van gekauw hoorde). Máár in die eetdagboeken lijkt het soms wel alsof mensen elkaar proberen af te troeven in zo gezond en weinig calorieën mogelijk. Welnu, ik ben helemaal voor gezond (ben zelfs een beetje anti pakjes & zakjes, hoewel je het jezelf ook weer niet té moeilijk moet maken; op een dag waarop je je voelt alsof je heel de dag de klappen van het leven aan het opvangen bent geweest, mag je best een zakje aspergesaus over je witte goud gieten. Als het dan maar wel die goeie is), maar ik ben ook helemaal voor fun, en op de eerste plaats lékker eten. Het moet een feestje zijn op je bord, kortgezegd. En ik leun daarvoor graag op de theorieën van Michael Pollan: als je dat eet wat eruit ziet als écht eten, kan het haast niet slecht voor je zijn. En eet bewust: geniet ervan (liefst met al je zintuigen), dan taal je er ook niet naar om een reep Tony’s Chocoloney in je eentje op te eten (oké, SOMS wel…).

Toen Dilek van het nieuwe foodblog FOOD By Dila (misschien kende je haar andere blog; PS By Dila al) mij vroeg om een eetdagboek bij te houden voor haar site, stond ik dan ook te trappelen van ongeduld om mijn dagelijkse kooksels vast te leggen op beeld. Het was wel een beetje een rommelige week; we trapten af met een grote paasbrunch met de familie waarop ik héél veel verschillende kleine hapjes naar binnen werkte en ’s avonds laat pas weer trek had in een wortel-kokossoepje en toen was er ook nog Koningsdag, waarop je natuurlijk niet in een salade gaat zitten prikken. Genoeg guilty pleasures voor een – denk ik & hoop ik ! – heel lekker food diary. Lees hier mijn eetdagboek en die van andere bloggers. Bon appétit!