Category Archives: Foodie

Meet de Meringue Girls!

Van lekker eten word ik sowieso blij, maar als het er ook nog mooi uitziet, raak ik zielsgelukkig. En lekkere dingen mooi presenteren, dat kunnen de Meringue Girls – even voorstellen: de Londense Alex Hoffler en de Nieuw-Zeelandse Stacey O’Gorman – als geen ander. De meiden zijn allebei opgeleid tot kok en ontmoetten elkaar toen ze in hetzelfde restaurant in Londen werkten. Stacey houdt van Dr. Marten’s, lange rokken, koopjes uit de kringloopwinkel, 3 suikerklontjes in haar thee, rode lipstick, Japanse anime en Björk; Alex is gek op Boston Terriers, gouden disco pants, haarstrikken, rommelmarkten, vintage keukenspullen en granaatappelprosecco. Allebei hebben ze een voorliefde voor zoetigheid (duh!).

Zo mooi als de meringues van de Meringue Girls, heb ik ze nog nooit gezien! Het is dan ook niet zo gek dat de schuimpjes van de Meringue Girls de aandacht trokken van opdrachtgevers als Vogue Night Out, Jimmy Choo, H&M en ELLE en dat ze acte de présence gaven op culinaire straatfeesten zoals Jamie Oliver’s Fifteen Market, Gizzi Erskine’s K-Town en FEAST (oké, het is officieel: ik verhuis naar Engeland). Mister Oliver prijst hun meringues zelfs aan met de woorden: “Naughty, but very, very nice.

In hun boek: ‘Meringue: zoet, zalig en oogverblindend schuim’ geven ze hun geheimen prijs voor de perfecte meringues. Want die moeten niet alleen mooi zijn, maar bovenal lekker. Vandaar ook dat de girls graag uitpakken met verrassende smaken als kokos, gin&tonic en gezouten karamelpopcorn. Of wat dacht je van complete meringue-gerechten zoals een Pavlova met rozenwater of een citroenschuimtaart?

Wat vooral blijkt: meringues maken is helemaal niet zo moeilijk. En je hebt er maar twee ingrediënten voor nodig: eiwitten en suiker. That’s it! Bovendien zijn ze glutenvrij.

Check in dit filmpje hoe je de befaamde ‘Meringue Girls Mixture’ maakt:

Het resultaat van mijn eerste poging meringues bakken à la de Meringue Girls:

Ik moet duidelijk nog wel even oefenen met die spuitzak, maar het was in ieder geval superleuk om ze te maken! Een openbaring vind ik de tip van de girls om met een kwastje kleurstof in strepen aan te brengen aan de binnenkant van een spuitzak. Dan krijg je een bloedmooi tie-dye effect op je meringues. Als je ze dan ook nog leuk verpakt, heb je meteen een tof culi-cadeautje!

Het boek ‘Meringue‘ van Alex Hoffler en Stacey O’Gorman is uitgegeven door Kosmos Uitgevers en vanaf 1 april verkrijgbaar in het Nederlands. Voor 14,99 leer je hoe je zelf een Meringue Girl wordt! Bestel het boek hier en geniet!

Kleurkrijtjes met smaak

Ze zien eruit als gewone kleurkrijtjes. Maar je gebruikt ze bij je eten. Hoe? Door ze te slijpen boven je bord. I kid you not.

De ‘krijtjes’ zijn ontwikkeld door chef Alain Cirelli en zijn er in vier verschillende smaken: inktvisinkt, bedoeld om te combineren met risotto en visgerechten; soja voor bij kip, varkensvlees en groente; chili voor bij geroosterd vlees en tot slot de ciderazijn, die het lekkerst is over oesters en eendenborst. Er wordt een puntenslijper bij geleverd die je gebruikt om de smaken boven je bord te ‘slijpen’. Ze beloven de smaken op je bord op te wekken en op te peppen. Hysterisch, maar weer eens wat anders.

Een kit met vier krijtjes, een puntenslijper en recepten is te koop via de website van Le Purgatoire Paris.

Gruwelijk lekker recept: okonomiyaki (hartige Japanse pannenkoek met kool)

Dit gerecht is zo gruwelijk lekker, dat je je chopsticks erbij opeet. En, zoals het de beste recepten betaamt: het is doodeenvoudig en snel klaar (doordeweeks ben ik vaak een lazy cook). Ik kwam het recept tegen in ‘Skinny weeks and wicked weekends‘ van mijn bff Gizzi Erskine (denkbeeldige bff, maar dat zijn details) en toevallig was een vriend die onlangs naar Japan afreisde ook razend enthousiast over deze Japanse klassieker. Repeat after me: o-ko-no-mi-ya-ki. Als een Japanse rap. Vrij vertaald betekent het: ‘gekookt zoals je wilt’. Want deze Japanse pannenkoek kun je aankleden met wat je maar wilt. Gizzi gebruikt in haar recept Chinese kool, bosui en plakjes bacon. Nu was er in mijn buurtsuper geen enkele Chinese kool te bekennen, dus ging ik voor spitskool (voorgesneden in een zakje, foei NEnz!). Maar het resultaat was zó lekker, dat ik het nu elke keer met spitskool maak.

Voor de okonomiyaki-saus geldt hetzelfde verhaal: die hebben ze niet bij de Appie of Jumbo. Wél bij de toko. In een heel grappig flesje nog wel. Maar, mijn vriend heeft een allergie voor E-nummers (niet fysiek, maar geestelijk) dus besloten we de saus zelf te maken. En raad eens wat: daar draai je ook je ovenwant niet voor om.

Dit zijn de ingrediënten die je nodig hebt:

* 50 g bloem (maak er maar het dubbele van; uitleg volgt)
* 75 ml dashi of kippenbouillon
* 1 scharrelei (doe maar twee!)
* zout
* 1 el tenkatsu (tempuravlokken) of panko (Japans broodkruim)
* 4 lente-uitjes, in ringetjes gesneden (minder mag ook, vind ik lekkerder)
* 1/4 Chinese kool, gescheurd
* 1 el plantaardige olie
* 2 plakken bacon, van die goeie. Of gebruik vier plakjes ontbijtspek.
* een flinke dot okonomiyaki-saus (die maak je zo zelf, let maar op)
* een snufje togarashi en/of sanshopeper

Ik ben zo dol op die kewpie-mayonaise (die zeepfles met dat baby’tje erop – nu ik erover nadenk lijkt het wel bodylotion)! Maar ik had er tot nu toe nooit een bestemming voor. Je kunt het trouwens gewoon kopen bij AH tegenwoordig. En bij Xenos (?) heb ik het ook al gezien.

Voor de okonomiyaki-saus heb je nodig:

*4 el tomatenketchup
* 1/2 el worcestershiresaus
* 1/4 tl dijonmosterd
* 2 el mirin
* 1 el suiker
* 1 tl lichte sojasaus

Allemaal mengen in een pan. Drie minuten zachtjes laten doorpruttelen. Ik zei toch dat het een eitje was?

Chop chop! By the way: volgens mij heeft Gizzi aandelen in bosuitjes, want ze gebruikt er in bijna elk recept minstens vier (bless her heart). Dat is mij iets te gortig. Voor dit recept gebruik ik er dan ook gewoon twee, dat vind ik echt zat (ook al ben ik dol op bosui).

Hier mix ik het beslag. Ziet er nu nog niet echt aantrekkelijk uit, maar heb geduld, lieve foodie! Overigens, wat dat beslag betreft: ik maak wel de dubbele hoeveelheid (dus ook met twee eieren – maar nog steeds dezelfde hoeveelheid bosui). Ik weet ook niet waarom, maar als ik de hoeveelheden van Gizzi aanhoud, krijg ik meer kool dan beslag. Zou ook kunnen dat ik teveel kool uit de zak gebruik – ongeveer een kwart – , maar op deze manier vind ik ‘m wél lekker.

Sprenkel eerst wat zonnebloemolie in een medium pan en giet dan het beslag erin. Leg er twee plakjes bacon of vier plakjes ontbijtspek op.

Dan de truc: even afdekken met een deksel. “Dan is de pannenkoek eerder gaar”, aldus Gizzi. Duurt zo drie minuutjes. Dan: omdraaien. Niet freaken als je okonomiyaki breekt gedurende dat proces, want je kunt ‘m weer een soort van aan elkaar boetseren door ‘m aan te drukken. Bak nog eens drie minuutjes, tot de pannenkoek goudbruin is.

Laat ‘m op een bord glijden met de kant met bacon naar boven. Zet er horizontale lijnen op met okonomiyakisaus en verticale met kewpie-mayonaise (of andersom: you get the picture). Ik was een beetje gehaast, want hongerig, dus mijn lijnenspel is niet zo kunstig geworden. Als laatste kun je er nog wat togarashi of sanshopeper overheen sprenkelen, als je die kunt vinden bij de toko. Ik gebruikte een blikje shichimi togarashi uit de Original Spices-lijn van Jonnie Boer (gewoon in de supermarkt!).

Ik serveerde dit met gegrilde aubergines met miso, ook uit Skinny weeks and wicked weekends. Lekker!

Koken met Rachel Khoo uit ‘Mijn Franse Keuken’

Gratin dauphinois, steak tartare, moules marinières, crêpes, boeuf bourguignon, oeufs en cocotte; deze rijke gerechten uit de Franse keuken ken je ongetwijfeld, want ze zijn wereldberoemd. En vaak niet zo eenvoudig te bereiden. De Britse Rachel Khoo geeft een moderne twist aan die klassiekers uit de Franse keuken waardoor ze niet alleen wat lichter zijn, maar je ze ook thuis na kunt maken. Voor haar eerste boek – Chez Rachel – testte ze de recepten uit in het piepkleine keukentje van haar even zo kleine appartementje in Parijs. ’s Avonds klapte ze haar bed in om een tafeltje voor twee personen te dekken. En zo runde ze haar eigen huiskamerrestaurant, het kleinste restaurantje van Parijs.

Na het succes van dat boek en de bijbehorende tv-serie op de BBC, reisde Rachel haar eetlust achterna langs markten, bergen, kusten en dorpen in Frankrijk. Ze wilde ontdekken wat er gekookt werd in streken buiten Parijs en met welke producten. Met de trein, auto en zelfs een gammele bus die ze huurde, reisde ze van Bretagne tot aan de Provence. Dat inspireerde haar tot de berg recepten die je nu vindt in haar nieuwe boek ‘Mijn Franse Keuken’. Rachel laat je meegenieten van Frankrijk in haar smakelijkste vorm. Van een millefeuille met tomaten en linzen (gemaakt van galettes; hartige crêpes van boekweitmeel) uit Bretagne tot aan krokante eend & gebakken sauternesdruiven in slawraps uit Bordeaux. Maar ook een sandwich met buikspek en baskische ketchup uit Baskenland, een bloedmooie meloencharlotte met gesuikerde bloemen uit de Provence (die ga ik van de zomer maken voor mijn verjaardag; dat weet ik nu al), aardappelkroketjes uit Lyon en Pad Elzas; een soort cross-over tussen de Aziatische en de Franse keuken, waarvoor ze inspiratie opdeed in de Elzas.

Omdat Rachel niet alleen de sterren van de hemel kookt en schrijft, maar ook nog eens een zeer innemende persoonlijkheid is – de joie de vivre straalt uit haar poriën – organiseerde Culy.nl samen met uitgeverij Kosmos een kookworkshop voor een paar gelukzalige Rachel-fans. Moi incluis. In de kookschool van Mister Kitchen op het Westergasterrein in Amsterdam schuiven wij rondom een grote tafel met aan het hoofd Rachel, gehuld in een jurkje met zebraprint, een felgeel vest en haar signature red lipstick (ik weet dat de werkelijke reden dat je dit verslag leest is om dit soort informatie te weten te komen). “I love bright colors“, zegt ze even later ook tegen mij en mijn lief; de enige man in dit gezelschap, die ik voor de gelegenheid heb meegesleept.

Samen met Rachel gaan we direct aan de slag om ‘Sablés aux fromage et tomates‘ te maken: zandkoekjes met kaas en tomaat. We mixen – met de hand! – geraspte parmezaanse kaas met bloem en blokjes koude boter tot een kruimeldeeg en daarna maken we er een soort worst van, die we rollen in vershoudfolie. “Je moet wel echte boter gebruiken”, zegt Rachel, “geen margarine. Toen ik een opleiding volgde aan de Cordon Bleu-school, vroeg een van mijn klasgenoten aan de chef of je voor croissantdeeg ook margarine kan gebruiken. Ze werd doodgezwegen. Maar echt: ik geloof niet in light producten. Gebruik liever volle crème fraiche en echte boter, dan smaakt het beter en geniet je er ook meer van.”
De rol gaat 30 minuten in de koelkast, waarna we er dikke plakjes van snijden. Op elk plakje gaat een plakje kerstomaat en een blaadje verse oregano en daarna gaan de sablés 10 minuten de oven in, op 180 graden. Zo makkelijk kan het zijn!

Daarna maken we Pintxos; hoog opgestapelde hapjes op stokjes die je waarschijnlijk wel kent uit Spaanse tapasbars. In Baskenland worden ze ook veel gegeten, maar dan uiteraard wel op z’n Frans. Trots laat Rachel de cocktailprikkers zien waar ze even daarvoor met washi tape vlaggetjes aan heeft gemaakt. “In het boek hebben we cocktailprikkers versierd met strikjes, gemaakt van Liberty-stof”, zegt ze. “Of je kunt voor minimalistisch gaan!”, lacht ze, terwijl ze een saaie, niet-versierde cocktailprikker omhoog houdt.

Rachel vertelt vervolgens dat ze visueel is ingesteld en een art school-achtergrond heeft. Daarom bedenkt en tekent ze recepten vaak vooraf in haar notitieboekje, om vervolgens pas het recept uit te gaan testen. “Soms bedenk ik iets en dan denk ik dat het helemaal fantastisch gaat smaken. Maar dan valt het in de praktijk toch tegen”, legt ze uit. “Maar het is heel belangrijk om altijd een notitieboekje bij je te hebben. Je kunt namelijk onderweg zomaar een ingeving of een idee krijgen.” De leuke illustraties voor haar boeken maakt ze ook helemaal zelf.

De verrassing van de dag vinden we de cake pops: stukjes cake die we bedekken met kersenjam en daarna rollen door kokos die even is gebakken.

Op de vraag hoe ze omgaat met tegenslag, zegt Rachel: “Ik heb váák gefaald. But you have to pick yourself up and try, try, try. Toen ik het idee voor ‘The Little Paris Kitchen’ (in Nederland uitgebracht als ‘Chez Rachel’) in mijn hoofd had, liep ik alle uitgeverijen af en heb ik op ontzettend veel deuren geklopt. Sommige bleven zelfs dicht! Ik heb een uitgever bijna letterlijk gestalkt via e-mail, tot ‘ie op een gegeven moment zei: ‘Rachel, hou er maar mee op.’. Velen zeiden ook: ‘O, je hebt nog geen eigen tv-programma? Sorry, maar dan kunnen we er niks mee’. Uiteindelijk zag uitgeverij Penguin er een boek in. Dus eerst was er het boek, toen de tv-show. Ik doe het steeds in omgekeerde volgorde!”

“Trouwens, toen ik mijn moeder belde om haar het nieuws te vertellen en riep: Mam, de BBC gaat een tv-show over me maken! Zei mijn moeder: ‘… but you’re nórmal?!’.”

Waar ze het liefst eet als ze in Parijs is, willen we weten. “Ik ga graag naar de markt. Maar ook naar welke kaaswinkel dan ook. Mijn lijst van favoriete restaurants wisselt steeds, daarom staat er een uitgebreide opsomming op mijn website!” Die website van Rachel, die onlangs vernieuwd is, moet je écht even bekijken: www.rachelkhoo.com. Want je vindt er massa’s inspiratie om de overheerlijke Franse cuisine naar je eigen keuken te brengen. Waar die ook is en hoe groot of klein die ook moge zijn. Want als Rachel het kan in haar piepkleine Little Paris Kitchen, kan jij het thuis ook.

Het nieuwe boek van Rachel Khoo, ‘Mijn Franse Keuken‘ (Kosmos Uitgevers) is vanaf 11 maart te koop in Nederland! Via de link kun je alvast een exemplaar reserveren.

Met dank aan Culy en Kosmos Uitgevers!

Tea-to-go met de Tea Clutch van Tea Bar

Word jij elke dag diep ongelukkig van slappe kantoorthee? Wel, turn that frown upside down, want die slappe bakkies English Breakfast-thee zijn voorgoed verleden tijd. De theedames van de leukste theewinkel van Nederland; de Tea Bar in Amsterdam, bedachten namelijk de Tea Clutch: een verpakking in de vorm van een hippe clutch bag met daarin al uw benodigdheden voor een fatsoenlijk – wat zeg ik – overheerlijk kopje thee op locatie. De clutch is gevuld met die fantastische losse thee waar Tea Bar om bekend staat en vijftien theefilters (losse, lege theezakjes eigenlijk). Vul een theefilter met de losse thee, geef ‘m een duik in een kopje heet water en voilà: echte kwalitea, waar en wanneer je maar wilt. Ook handig op reis!

De Tea Clutches zijn ontworpen door Amsterdams designbureau Proud Design en zijn er in drie varianten: de blauwe kroko-clutch met zebraprint bevat Choco Chanel-thee (echt, goddelijk, goddelijk, goddelijk; je hoeft gelijk geen chocolade meer te eten dus tel uit je winst & waist-size!), de lichtroze is gevuld met Champ Chique-thee en in het funky gele tasje vind je fruitige Mango Madness-thee.

De Tea Clutches zijn voor 4,95 per stuk te koop in de winkel van Tea Bar aan de Haarlemmerdijk in Amsterdam, maar ook online via www.teabar.nl. Ik ga wat vriendinnen blij maken!

Must-visit: My Crazy Pop (een popcornwinkel!)

Mijn ultiem favoriete bankhang-snack is popcorn. Niet uit een zak, niet uit de magnetron (yuck!), niet uit een machine (ik had vroeger een popcornmachine op mijn kamer – geen grapje – maar die zorgde ervoor dat mijn popcorn letterlijk naar gebakken lucht smaakte), maar van die verse uit een koekenpan. Mijn succesrecept is:

Twee eetlepels zonnebloemolie in een koekenpan, een berg popcornpitten erbij, alvast wat zout (volgens mij neemt de popcorn dan het zout beter op dan achteraf) en de pan afdekken met aluminiumfolie waar je met een satéprikker wat gaatjes in prikt. Gas aan en gáán tot het hysterisch gepot rustiger is geworden en de geluidjes van het poffen verder uit elkaar liggen. Dan mag ‘ie van het vuur. Voorzichtig het folie verwijderen (anders moet je met een ooglapje door het leven), nog een beetje zout erover en klaar.

Voor de variatie maak ik ook heel graag de dille-citroen-popcorn van Yvette van Boven of de kerstpopcorn van Jamie Oliver.

Uit Parijs komt nu het nieuws dat daar de eerste popcornwinkel van Frankrijk is geopend. Een winkel die helemaal draait om popcorn? Are you kidding me? Dat klinkt als een Happy Place op aarde! Niet dat Parijs nu direct naast de deur ligt, maar ik  hou ervan om coole adresjes – van waar ook ter wereld – met je te delen om je te laten zien wat een coole dingen er worden geïnitieerd (en, ik geef toe, het is ook een beetje uit eigenbelang: ik hoop namelijk dat er wat ‘crazy ones‘ meelezen die dit soort dingen onmiddellijk in Nederland uit de grond gaan stampen. Bij voorkeur bij mij om de hoek).

De oprichtster en eigenaresse van ‘My Crazy Pop‘ is Nathalie Nguyen, die finaliste was van de Franse editie van Masterchef. In haar popcornwinkel kun je terecht voor popcorn in wel 15 verschillende smaken, zoals: gember & sesam, wasabi, roquefort, chocolade, gezouten karamel, karamel met pecannoten en sinaasappel-kaneel.

Le Yum!

De popcorn van My Crazy Pop wordt bovendien niet gebakken in olie, maar gepoft door hete lucht.

My Crazy Pop is geopend aan de 15 rue Trousseau in Parijs. Mocht je in de buurt zijn, ga er dan beslist langs. En vite ook!

My Cup of Tea

O jongens, wat prijs ik me gelukkig dat ik in een wereld leef waarin we thee hebben. En dat thee ook steeds meer in opkomst is; echt góede thee bedoel ik dan. Kijk alleen al naar het aantal thee-sommeliers (geweldig beroep lijkt me dat!) dat ons land inmiddels rijk is en de verschillende nieuwe theemerken die we steeds weer ontdekken.

De afgelopen maanden hebben mijn huisgenoten mijn neus & mond niet gezien, want ik loop steevast met een beker thee aan mijn lippen door het huis rond. Dit zijn mijn nieuwe favorieten:

Sweet Chai van Yogi Tea

Yogi Tea vind ik alleen al geweldig omdat er aan elk theezakje een labeltje hangt met een wijze spreuk. Hoef je meteen geen theeblaadjes meer te lezen!

read more »

Chocolade waar je blij van wordt: Barú’s Dreamy Chocolate Hippo’s

Ik zou alleen al trouwen met de chocolademakers van Barú omdat ze mijn allerfavorietste marshmallow ever hebben gecreëerd: die met zeezout en karamel. Góddelijk. Maar niet alleen met hun smakelijke marshmallows hebben ze mijn hart veroverd: nieuw zijn de Dreamy Chocolate Hippo’s: nijlpaardjes van chocolade, met een heerlijke vulling. Ze zijn er in vier smaken: puur met fleur de sel karamel en puur met forest berry karamel, melk met honey almond en melk met almond & pecan praliné. So cute, it hurts.

De Dreamy Chocolate Hippos van Baru zijn te koop via baru.be en bij Teabar Amsterdam.

Sugar Skull Cookies

Op 1 en 2 november is het in Mexico ‘dia de los muertos’: dag van de doden. Mexicanen vieren en eren de doden door graven van dierbaren schoon te maken en te versieren met kaarsen, bloemen en in felle kleuren beschilderde schedels. Het lijkt misschien luguber – In Nederland kennen we schedels vooral van biologieles, CSI en Halloween – , maar ik vind het zó’n mooi uitgangspunt: elk jaar op deze datum even stilstaan bij dierbaren die verloren zijn om hen te eren met – laten we wel wezen – een soort feestje. Ik vind het een soort mooie, eervolle manier van rouwen.

Mijn favoriete koekenbakkers van Biscuiteers hebben – en daar kom ik net pas achter! – een heel blik met ‘sugar skull cookies’ gemaakt. En o, wat zijn ze leuk! Monsterlijk mooi, zou ik willen zeggen. Helemaal cool: op hun blog leggen de Biscuiteers uit hoe je deze sugar skull cookies zélf decoreert. Moet je wel even zoeken naar een koekjesvorm van een doodshoofd natuurlijk (tip: even Googlen op ‘cookie cutter skull’) maar als je die eenmaal gevonden hebt, heb je eindeloos bakplezier. Wowza, wat cool!

En anders doe je een keer gek en verwen je jezelf toch gewoon met zo’n blik vol kant-en-klare sugar skull cookies van Biscuiteers? Die heb je vast wel verdiend. Ze kosten 30 pond en worden aan je voordeur bezorgd. Bestellen kan via www.biscuiteers.com.

Cool kookboek: New York, recepten uit de Big Apple

Als je tot de lucky few behoort die ooit in New York zijn geweest of een aanhanger bent van televisieseries die zich afspelen in New York (Sex and the City, Will & Grace, Seinfeld, Friends…), dan ken je de klassiekers uit de New Yorkse diners en coffee bars wel. Donuts met creamcheese & gerookte zalm, meatloaf met mashed potatoes & gravy, pumpkin pie, cheesecake, pickles, donuts… klinkt typisch Amerikaans, of niet? Ook zéér New Yorks zijn de Joodse delicatessenzaken en Chinatown, waardoor gerechten als de Joodse matzeballensoep en Chinese ‘pork buns‘ inmiddels ook tot de vaste dishes op de menukaarten van NY behoren. Mijn familieleden en ik hebben nog rooskleurige herinneringen aan de zogenaamde ‘knish dogs’ die we aten bij delicatessenwinkel Zabar’s: een soort Joodse (koosjere) hotdogs. O, sweet memories

Omdat ik een voorliefde heb voor alles wat New Yorks aandoet, was ik meteen nieuwsgierig toen ik het kookboek: ‘New York – recepten uit de Big Apple’ tegenkwam. Het heeft iets troostends om erdoorheen te bladeren en de gerechten te zien die steevast in elke New Yorkse diner op de kaart staan. De bijbehorende foto’s voeren mij zó terug naar de Big Apple.

Het leuke aan dit boek vind ik dat je niet alleen een soort visueel reisje naar New York maakt, maar dat je ook de basisrecepten leert om dingen from scratch te maken. Hoe je een bagel of een hamburger bun maakt bijvoorbeeld (da’s trouwens ook veel gezonder dan voorverpakt), marshmallows, Pop Tarts, donuts of Graham Crackers; het onmisbare ingrediënt voor ’s mores en in Nederland amper te koop.

Ik besloot mijn zondag te wijden aan het maken van drie recepten uit het New York-kookboek: voor het ontbijt maakte ik buttermilk pancakes (pannenkoeken op basis van karnemelk), tussendoor pompoenmuffins en ’s avonds meatloaf, mashed potatoes & gravy.

De recepten waren allemaal niet ingewikkeld, duidelijk en… lekker!!! De buttermilk pancakes waren bijvoorbeeld lekker dik & fluffy. Heerlijk met uitgebakken bacon & maple syrup. Voor de pompoenmuffins maakte ik eerst zelf pompoenpuree (blokjes pompoen een uur lang in de oven gooien, ondertussen The Walking Dead gaan kijken, terugkeren naar de oven en de boel pureren et voilà!) en daarna mengde ik alle ingrediënten in een grote kom. Een kind kan de was doen. Door de herfstige specerijen die er bij de muffins gaan; kaneel, nootmuskaat en gember, besloot ik er meteen Halloweenmuffins van te maken. Mijn huis geurde heerlijk en de creamcheese in het midden van de muffins voegt echt wat extra’s toe. De meatloaf, mashed potatoes & gravy zijn ideaal voor een koude herfstavond waarop je wel wat stevige kost kunt gebruiken.

Hieronder nog meer pagina’s uit ‘New York, recepten uit de Big Apple’:

read more »