Drie dikke zoenen op mijn wangen. "Ik heb van de week nog aan je gedacht… ik wilde je terugmailen, maar daar ben ik zo slecht in, dat weet je. Je komt toch wel naar de show, morgen?" Aldus Daryl van Wouw tegen een gelukzalig glimlachende mij op de ELLE Style Awards; gisteravond in Amsterdam. De persmeneer werd erbij gehaald en de toegang tot Daryl’s fashionshow, voor de volgende dag, werd een feit.
Een paar uur eerder hing mijn collega-vriendin N. aan de telefoon: "We hebben hier op de redactie een kaart over. Iets zegt me dat jij wel wil gaan. Kun je er dan meteen een stukje over tikken?"
Zomaar ineens twéé uitnodigingen voor de show van Daryl. Daar gaat het hartje van een modemeisje heel snel van kloppen, kan ik je vertellen. Én van je in één en dezelfde ruimte begeven met Percy, Milou van Rossum (moderedactrice bij De Volkskrant), Piet Paris (Fiona’s sidekick), een hele rits journalisten en gezellig modevolk.
Fiona was helaas afwezig, maar die had vast lekkende borsten of een lang aanhoudende morning sickness ofzo, met de kleine modespruit op komst. En nou ja: familie vergeef je natuurlijk altijd.

Al met al was het een fabulous fashion feestje: een geweldige catwalkshow, cocktails en mini flesjes champagne in overvloed, kleine zakjes met wasabi-popcorn, een takkenwijf dat rondliep met een halve boomstronk, versierd met kerstlampjes en oranje besjes die meteen vroegen om een grondige tandenpoetsbeurt (maar ach, niet alle free foods kunnen lekker zijn), een leger fotografen en cameramensen en verder De Juiste Mensen in De Juiste Outfits.
Beau van Erven Dorens kletste het modefeestje aan elkaar, styliste Patricia Giesbers won de ELLE & H&M Stylist Award, Hadassah de Boer nam de gouden pump voor de beste Personal Style mee naar haar Amsterdamse grachtenpandje en le prix voor de Dior bELLE van het bal ging naar aangeschoten wild.
Moe maar voldaan keerden we die avond terug naar huis met een verse goodiebag in de gemanicuurde klauwen. En buiten werden de partyshoes natuurlijk direct vervangen voor comfortabele gympies. Aaah…

En dan te bedenken dat we onze mini-fashionweek-in-een-dag die middag begonnen bij Bas Kosters in zijn atelier. Of we even thee kwamen drinken, smste hij naar Judith. Dus daar zaten we dan: op 13 hoog, tussen de truien met, zoals Bas het beschreef: "homoseks" en "heteroseks"-prints, hysterische knuffelbeesten, de nieuwe collectie die in maart de catwalk op gaat en oudhollandse spelletjes. Thee te lurken uit de Tweety en New York-mokken van Bas, met daarin lepeltjes in fluorkleur met trompetten eraan. Helemaal geweldig. Judith keerde naar huis met de beoogde buit: een oversized trui-jurk met homoseks-print en ik scoorde een onwijs gezellige Bas-doll om op te spelden. Fie heeft er ook één…

Vanochtend werd ik dan ook wakker met een big smile op mijn gezicht: al zo’n geweldige dag achter de rug en dan vandaag ook nog eens naar de show van Daryl. Maar over dat laatste later meer. Met foto’s enzo. Ga ik nu eerst een beetje bijslapen. Modemeisjes worden namelijk ook wel eens een beetje modemoe…

Back Yard Betty – Spank Rock

Mijn Beste Vriendin Fiona Hering (nou ja, wat ze beslist zou zijn als ze van mijn bestaan af zou weten – ’t is nog maar een kwestie van tijd) jodelde er vorige week al vrolijk over: pronken met je it-bag is vanaf vandaag niet alleen meer weggelegd voor de Paris Hiltons onder u en mij. Want met één smsje kun je een echte Mulberry, Burberry, Chanel, Gucci, Prada, Dolce & Gabanna of Louis Vuitton winnen om de rest van je leven (of als je meegaat in modeland: een seizoen lang) stevig onder je oksel te klemmen.
Dit is wat je moet doen: luister de komende twee weken alleen nog maar naar radiozender Caz, stuur een smsje naar 4242 (60 cent per ontvangen bericht) met daarin de tekst: Tas + je voor- en achternaam. Daarna is het al nagelbijtend wachten geblazen tot Het Mannetje van de Radio je naam omroept, waarna je natuurlijk nog sneller dan je ‘Gucci’ kunt zeggen terugbelt om je pronkstuk in ontvangst te kunnen nemen.

Hémelsch…

Lily Allen heeft het maar mooi voor elkaar: plotseling verworven faam dankzij een simpele Myspace-account, een album dat loopt als een tierelier en dan ook nog eens het privilege om bij HET Franse modehuis Chanel op de champagne te komen en gelijk even hun nieuwste catwalkshowtje mee te pikken. Frontrow nog wel…
De Britse blabbermouth die in haar liedjes zingt over het terugpakken van haar ex door met al zijn beste vrienden tussen de lakens te kruipen, koos er namelijk voor om een échte Chanel aan te trekken naar de awardshow van mannenmagazine GQ; iets wat de modemensen achter de schermen bij Chanel wel kon bekoren.
Sindsdien is het hele modehuis voor haar gevallen en wordt er gefluisterd dat Lily de nieuwste muze is van Karl Lagerfeld; opperbevelhebber van het Franse label.
In de Britse editie van magazine Glamour doet Lily verslag van haar dagje Chanellen en vertelt ze dat ze compleet in de watten is gelegd door het Chanel-team. Zo kleedden ze haar de hele dag in diverse fabulous outfits, stonden ze al klaar met Chanel-flatjes toen ze zere voeten kreeg van haar Christian Louboutins, en nodigden ze haar uit om een kijkje te nemen in het appartement van Hare Majesteit Coco Chanel.
Modetongen fluisteren inmiddels dat Karl Lagerfeld een masterplan in elkaar heeft gesmeed voor 2007 waarvoor Lily de grote inspiratiebron is geweest.
We wachten in spanning af…

Hier in ieder geval alvast the making of van Lily’s nieuwste video: The Littlest Things. Enjoy!

The Littlest Things – Lily Allen

Altijd al een échte Balenciaga, Dior of Chloé om je arm hebben willen slingeren maar daar nooit de financiële middelen toe gehad?
No problemo: dan huur je er toch gewoon één?
In Canada zijn inmiddels heel wat modezieltjes blij geworden van de website www.shouldercandy.com, alwaar je de latest it-bags kunt huren voor zo lang als je wilt. Zo kun je voor $95,- een week lang pronken met een caramelkleurige Chloé Paddington Bag (en $65,- dollar extra voor elke week die je daaraan toevoegt), is een echte Louis Vuitton-monogrammentas voor $60,- een week lang van jou en kun je voor wederom $60,- een goudkleurige Mulberry laten matchen met je kerstpumpjes.
Het wachten is nog op een genie van Nederlandse bodem die zijn startkapitaaltje investeert in het vertalen van deze formule.
En anders is Canada vast ook best een heel leuk land om in te wonen…

Jesus Walks – Kanye West

Oh. My. God. Mijn hartslag is zojuist verhoogd met 100 extra slagen per minuut. I’ve died and gone to heaven. Ik stuitte namelijk weer op Fafi-nieuws. En je weet: Fafi-nieuws is good news.
Voor those of you die nog steeds met hun hoofd in de wolken zitten (en blijkbaar nooit eerder op mijn blog zijn geweest): Fafi is een onwijs stoere graffiti-artieste uit het Franse Toulouse, die ’s werelds straten opleukt met haar wulpse Fafi Girls.
Vorig jaar ging Fafi de samenwerking met sportgigant Adidas al aan (waarvan ik inmiddels een to-die-for paar sneakers in mijn kast heb staan, thank you very much) en dit jaar doen de twee dat nog even dunnetjes over. Jaja, je leest het goed.
Gelukkig waren Adidas en Fafi er ook al over uit dat de collectie van vorig jaar met een paar sneakers, een broek en een jasje, wat karig was. Vandaar dat je dit voorjaar kunt gaan kiezen uit drie (!) paar gympies (en allemaal even mooi), twee tops en een hemdje, een trackjacket en twee hoodies in pretty pastels.
Kijk en kwijl:

Vergeet die Christmas-presents; ik ben dit jaar helemaal into voorjaarscadeaus!

What can i say – Van Hunt

Ik heb op het moment even een Scarlett Johansson-break ingelast.
Begrijp me niet verkeerd; als ik de gedaante en het leven van iemand anders over zou mogen nemen, zou ik direct voor onze Scar gaan, maar het is me momenteel eventjes teveel geworden. Want zeg nou zelf: je kunt geen Bruna meer inlopen of ze lacht je van alle kanten toe. Scary. En heel, héél misschien heeft het er ook wel een klein beetje mee te maken dat vriendjelief zijn liefde voor haar openlijk heeft geuit. Zou zo maar kunnen.
En dus, om te voorkomen dat ik straks op haar ben uitgekeken (want dat zou toch zonde zijn – kan ik bovendien mijn gehele dvd-collectie in de prullenmand sodemieteren), heerst er in huize NEnz een Scarlett-break. Het is niemand toegestaan om het S-woord te noemen of om ook maar iets de casa in te smokkelen met Scarlett’s jaloersmakende lippartij erop. Maar ziet u, het is wat lastig om een verhaal te vertellen als je het hoofdonderwerp niet mag noemen. Vandaar dat ik hier heel eventjes mijn boekje te buiten ga.
En ook aangezien mijn nieuwsgierigheid tegen een nieuwtje aanliep dat ik u onmogelijk kan onthouden. Ik heb namelijk alvast wat schetsen gevonden van Scarlett’s kledinglijn voor Reebok. En pauze of niet, ik moet toegeven dat de collectie een gevoel in mij aanwakkert dat ik nooit eerder heb mogen ervaren: zin om naar de sportschool te gaan. Ik word er zelf bang van.
Kijk en oordeel zelf. In de lente van 2007 hangt de collectie in de winkel.

Gettin in the way – Jill Scott

Ik bevind mij nog steeds in een hevig gepassioneerde liefdesrelatie met de Louis Vuitton Headphone Clutchbag, maar de inwoners van Celebrityville hebben hun liefdespijlen inmiddels al op een andere Prince Charming gericht: de Double Bag van Yves Saint Laurent (zo is hij al stevig onder de oksels van Uma Thurman, Gwen Stefani, Jessica Simpson en Gwynnie geklemd). Een tas die een beetje volgens het oude principe van ’twee halen, één betalen’ werkt. De tas is namelijk binnenstebuiten te keren et voilá; een totally different view. Zo kun je van je zwarte tas een knetterstrak exemplaar in metallic zilver maken en transformeer je je bruine bag in een tas met een goudglansje. Met andere woorden: het besteden van 995 euro is zo opeens toch alweer een heel klein stukje geoorloofder geworden.

Bag lady – Erykah Badu

Dames en heren, mag ik even uw aandacht voor een historisch moment?
Tijd voor een feestje: ons aller modebijbel Vogue viert namelijk haar 90e verjaardag. Al negentig jaren lang zorgt het Britse blaadje voor modieus volk. En da’s natuurlijk geen kattenpis. En dus worden de cocktailglazen geheven en wordt de nieuwste editie van de dikke fashionpil gesierd door een zogenaamd historische cover: een uitklapbare voorkant met daarop afbeeldingen van de meest opvallende covers uit het verleden. Jaja.
Nu kan die cover me eigenlijk gestolen worden, maar waar ik wel heel blij van werd, was de speciale verjaardagstaart die Rachel Mount, pattisseriechef van de Rich & Famous, voor Vogue uit haar oventje toverde (sommige mensen krijgen dollartekens in hun ogen; ik taartjes).
Ziehier een kunstwerk van citroenroom met een dikke met de hand gemaakte suikerglazuurlaag. Het calorieënbommetje staat voor de twee grootste passies van het Vogue-team: mode en taart (wie had dat gedacht; dat de Vogue-redactie éét).
De grote nachtmerrie van tandartsen en diëtisten is in het feestnummer van Vogue te bewonderen, dat nu al bij de bladenboer ligt. Een stukje meepikken kan echter niet meer; Kate & Co hebben zich erop gestort tijdens het verjaardagspartijtje…

Gone daddy gone – Gnarls Barkley

Van persberichten word ik blij (hoewel ik zweer dat ik zal gaan schieten als ik nog één keer een pakket met cd-rom over anti-rimpelcrème ontvang). Zo ook van het persbericht van H&M dat vorige week mijn mailbox ingekieperd werd. Het betreft namelijk een gedetailleerde beschrijving van al het leuks dat het dartele duo Viktor & Rolf ons deze (!) week voor spotprijsjes gaat brengen.
Natuurlijk zijn we inmiddels allemaal doodgegooid met de folder die in het hart van zo’n beetje elk zichzelf respecterend vrouwenblad vastgeniet zat. Maar dat was slechts een glimp van de collectie.
Ik ben gelijk op HM.com gaan kijken en heb mijn hart verloren aan de sexy lingerietjes waar op 9 november heel veel manicures aan gaan sneuvelen. Dit is er verkrijgbaar op D-day:

Stijlen: een pak, een pea coat (wie mij kan vertellen wat een pea coat is, krijgt een eervolle vermelding) en trench coat, een ski-jack, klassieke pantalons en jeans, een wit katoenen shirt met plooien, vrouwelijke zijden crepe blousjes met ruches of plooien, een zijden top met strik, rokjes in crepe wol en zijde en een sweatshirt met een groot hart.
Breisels: angora truien met strik en satijnen vestjes met strik.
Avondkleding: op couture geïnspireerde jurken met ruches, draperieën en strikken.
Lingerie: femme fatale-achtige zijden satijnen beha’s en broekjes met strikken, een camisoletop en een kimono kamerjasje, zachte katoenen beha’s en broekjes met strikken en ook een tank top.
Bruiloftsmode: de omstreden zijden trouwjurk.
Accessoires: twee paar pumps in suede en een zijden sjaal. Ook leuk: de neppe V&R bril voor onze mannelijke wederhelften.
Kleuren: zwart, forest green, grijs, nude, crème en frambozenrood.

Nu twijfelt deze kleine fashion victim nog een beetje of ze haar nagels over heeft voor dit event (heb me namelijk net -heel dom – laten verleiden tot de aanschaf van een belachelijk dure manicureset met zout uit de Dode Zee) en of de plaatsvervangende schaamte van de over elkaar duikelende fashionista’s haar geen parten zal spelen (vorig jaar bij Stella McCartney leek het wel een beeld van het journaal waarbij een of andere Afrikaanse stam op een lading voedselpakketten af dook – het gaat verdeuri gewoon om kleding, menschen!). Maar, natuurlijk lonken de stoute behaatjes, de witte hartenblouse en de little black dresses verleidelijk naar me. Misschien moet ik het toch dan maar gaan proberen. Al is het maar omdat ik er hier dan uitgebreid verslag van kan doen. Alles voor de journalistiek, riiight?

Pusherman – Curtis Mayfield

Fans van America’s Next Top Model zullen zich, net als ik, het grote schrikmoment kunnen herinneren dat zich openbaarde aan het begin van seizoen vijf, toen bleek dat jurylid Janice ‘I was the world’s fiiiirst supermodel’ Dickinson was vervangen door de Britse Twiggy. Een avondje Top Model kijken met Janice, stond garant voor fantastische quotes en hevige lachbuien.
En toen kwam Twiggy; ook ex-topmodel en aanstichtster van de Twiggy-look (ook wel de ‘mod-look’ genoemd). Toegegeven: van Twiggy kon elke kijker zich ook daadwerkelijk voor de geest halen dat ze ooit de pagina’s van Vogue sierde, maar voorbij waren de dagen van de hysterie. Twiggy gaf lieve complimentjes en suikerzoete commentaren aan de in haute couture gehulde tandenstokers. En wij zaten natuurlijk, met cosmopolitan’s en Japanse mix in de aanslag, te wachten op afbranders, catfights en wel ja, bitchslapping.
Helaas hield Twiggy zich te allen tijde afzijdig van dergelijk Janice-gedrag en verliep de jury-duty keer op keer normaal. En dodelijk saai, maar dat terzijde.
Vorig jaar keerde Twiggy terug naar haar modellenbestaan. Maar omdat alle jonge blommetjes op een gegeven moment toch ook een dagje ouder worden, sierde Twiggy ditmaal niet de pagina’s van hippe modebladen, maar advertenties van de degelijk Britse warenhuizen Marks & Spencer en M&S Mode.
Voor wie krampachtig vast wil houden aan de hoogtijdagen van het skinny mod-meisje: de leuke Amerikaanse kledingbrands Doe en Mighty Fine hebben een aantal Twiggy-shirts op de markt gebracht om het beroemde meisje uit de jaren ’60 te eren. Ik wacht nog met smart op het Janice-T-shirt.

Time to watch the show – The Fringe