Ultieme coolness, dit filmpje:

Aldus Jeremy Scott’s nieuwe collectie voor Adidas Originals. Met op mijn verlanglijstje: het grijze rakkettenjurkje, de zilveren JS Wings-sneakers, en de stoere paillettenkicks. En bij jou?   

Die arme Pruh heeft zich dágenlang het schompes gewerkt om moi, als complete verrassing, een paar échte Pruh-gympen in NEnz-stijl cadeau te kunnen doen. Na wat stiekem gepols bij Le Boyfriend beschilderde ze een paar paarse Allstars met een zingende Pruh, een cute cupcake met roze glazuur, sprinkles, panterprint, een kokeshi-doll, mini gelukspopjes en het NEnz-logo van mijn geliefde knuckle ring. Ik bedoel: what more could a girl wish for?!

Ik moest er bijna van huilen, boven de frambozentaartjes die we op dat moment zaten te eten bij Bond & Smolders (where else?).

Ik ben niet bepaald van het kaliber van een David LaChapelle, maar als u binnenkort ergens in ’t land een breed glimlachende blondine rond ziet stappen op de hierboven beschreven sneakers, moet u maar eens een kijkje van dichtbij komen nemen. Want in het echt zijn ze veel, véél mooier dan op de foto.

Ook zulke op maat gemaakte, handgeschilderde sneakers? Check www.pruh.nl!

Make it Take it – Amanda Blank

Ik zal het maar meteen opbiechten: één van mijn grote zonden in het leven is het kijken naar hersendodende televisie als MTV’s ‘My Super Sweet Sixteen’. Deze bezigheid gaat gepaard met een mengeling van vermaak & pure walging, maar soms is er niets lekkerder dan extravagante verjaardagsfeestjes bekijken van slecht opgevoede, oververwende tieners met stembanden die om het minste of geringste op de proef worden gesteld (getuige het aantal hysterische gillen die er dikwijls in het programma voorbij komen). Waarna ik maar weer een boek over Ghandi ga lezen, ofzo.

Één aflevering van de serie is me het beste bijgebleven: die waarin Teyana Taylor, toen al protegé van niemand minder dan Pharrell, haar zestiende verjaardagsfuif plande. Want in tegenstelling tot al haar collega-snobby little brats die in het programma voorbijkwamen, hield Teyana zich ver van immens lelijke, overmatig geprijsde Paris Hilton-jurken, het martelen van exotische diersoorten – alleen maar om een grand entrance te maken – en het zich misdragen tegenover haar ouders (huilen omdat je die BMW hebt gekregen en niet die Hummer; dat soort werk). Nee, Teyana liet haar party dress ontwerpen door fabulous Heatherette, ging op zoek naar het perfecte paar gekleurde Nike’s voor daarbij en werd haar feest binnengedragen in een lifesize, knalroze Barbie-verpakking. En ze wilde geen peperdure auto, maar gewoon een toffe fiets. Hulde!

En dat maakte blijkbaar ook indruk bij de crew van Married to the MOB; altijd op zoek naar nieuwe, frisse gezichten voor het aanprijzen van hun collecties. Na onder andere Fafi, Uffie en Kid Sister is Teyana het nieuwe gezicht van de Fall 2009-lijn.
De kleding van MOB mag dan misschien niet helemaal je smaak zijn; ze weten wél hoe ze de sterren van de hemel moeten schieten voor een killer lookbook…

Shame on Me – Amanda Blank

Vorige week donderdag stond postbode Mo aan de videophone:

Postbode Mo: “Ja hallooo? Ik heb hier een pakje voor… * pauze* N…E…? Ehm…”
Ik: “U bedoelt Nancy?”
Postbode Mo: “Nee, er staat: N…E…? Ik kan het niet lezen.”
Ik: “Oh, dat zal wel goed zijn. Ik doe de deur open!”
(Even later komt Postbode Mo bij mijn voordeur aan)
Postbode Mo: “Kijk, zie: er staat geen Nancy, er staat: N…E…? Wacht even, wat staat er nou?”
Ik kijk naar het pakje en zie in grote letters ‘NENZ’ staan.
Ik: “O, maar dat ben ik!" Lachend: "da’s mijn alias.”
Postbode Mo kijkt niet-begrijpend en antwoordt bloedserieus: “O, dan staat het hier fout. Ik zal meteen noteren dat ze het moeten veranderen. Wilt u hier even tekenen, Mevrouw NEnz?”

Maar dan willen jullie natuurlijk weten wat er ín dat pakje zat…! Wel, dat was voor mij net zo’n grote verrassing als voor jullie. Het bleken twee fabulous shirts te zijn uit de gloednieuwe kledinglijn van No Boys Allowed. Je weet wel; de enige echte Hollandse sneakerstore, for women only! Item één was een heel tof zuurstokroze hemdje (lekker lang ook, want net als Gwen Stefani heb ik een buitenproportioneel lang bovenlijf – hetzij enige dozijnen cupcakes chubbier dan het hare * snik *), item twee betrof een supercoole, enigzins cropped grijze longsleeve. Beide kledingstukken bevatten het No Boys Allowed-logo, geprint op zéér zachte, comfy American Apparel-shirts. Ik denk dat ik er de komende tijd niet meer uit te slaan ben.

Check www.noboysallowed voor de rest van de NBA Gear én natuurlijk voor de te dope sneakers (en ik zeg nooit dope…).

P.s. ik ben er nu achter dat het fotograferen van T-shirts ook een ware kunst is.

Shorty Swing My Way – KP & Envyi

In de categorie ‘ontzettend-gave-modeitems-die-ik-nooit-nooit-nóóit-zal-bezitten’, presenteer ik u: deze ABSOLUTELY FABULOUS (hoofdletters zijn noodzakelijk) Cassette Clutch. Hartstikke onpraktisch vanwege a) de prijs (want: ‘maar’ 481,- euro), b) de vorm (meer dan wat A4-tjes past er niet in), c) het draagcomfort (enkel onder de – al dan niet klamme – oksel te klemmen en d) de hufterproofheid; een functie die er door mijn af en toe nogal paranoïde ouders in gestampt is en die nog steeds in elk facet van mijn leven de kop op steekt. Ik ga af en toe net als een oud omaatje over straat, met mijn tas angstig tegen me aangedrukt en een paraplu als mogelijk afweerwapen in mijn hand. Maar, lieve lezers, dit terzijde.

Want laten we wel wezen: bij échte couture-candy doen al die aspecten niet terzake. Dan ben je gewoon head over heels en maakt het niet als iets niet zo handig is in het dagelijks gebruik, het ’t prijskaartje van een klein eiland heeft of een met neonkleurige, flikkerende pijlen aangegeven prooi is voor grijpgrage criminelen. Kortom: Corto Moltedo, hartstikke bedankt weer, voor het ontoerekeningsvatbaar maken van hordes modeminnende meisjes…

What Can I Say (for Millicent) – Van Hunt

Bovenstaande sneaker is natuurlijk een grappetje: no way dat ik mijn eigen schoen heb bij Nike (* huil! *) à la de dames van Married to the MOB, Claw Money en beautylabel Uslu Airlines (na lang zoeken heb ik trouwens ein-de-lijk de Uslu Airlines Air Force 1’s en ze staan al bijna een week te pronken op de keukentafel; uit kunstoogpunt, maar ook vanwege de schapenwollen bekleding, waardoor het in dit seizoen net is alsof ik sauna’s aan mijn voeten draag. Maar dat terzijde).
En omdat elke kicks-loving chick droomt van haar eigen sneakercreatie, is NikeID ook zo leuk. Niet alleen ben je vele, uiteraard véél nuttiger te besteden uurtjes kwijt met het ontwerpen van je eigen Nike schoen; ze maken ‘m ook nog voor je, bij Nike! Dus niet veel later loop je rond met je selfmade sneakers aan. Cool!

Nieuw in de NikeID store is de Nike Air Stab; een klassieke sneaker uit 1988 die je nu in je eigen uitvoering kunt bouwen. Vice magazine organiseert bovendien samen met Nike een designcontest, waarbij je kans maakt op de door jou ontworpen sneakers, kaarten voor je favoriete festival, het Vice photobook en een jaarabonnement op Vice. Het enige wat je hoeft te doen is naar www.viceland.com/nl/airstab surfen om aan het ontwerpen te slaan. Ben je klaar? Sla je design op en stuur ‘m vervolgens naar airstab@viceland.nl om mee te dingen naar de prijs.

Op www.viceland.com/nl/shoes staat een gallerij met alle inzendingen tot nu toe. Wat denken jullie: zouden mijn NEnz Nike’s ook maar enige kans maken…? 😛 

Shoop – Salt ’n Pepa

Gisteren had ik nogal een offday waarbij alles en iedereen vervloekt werd, maar toen ik vanochtend hevig versuft mijn computer aanzette, zag ik spontaan regenbogen, eenhoorns, hartjes en puppy’s rondspringen op de zachte klanken van vioolmuziek. Fafi creerde namelijk onlangs een nieuwe Fafinette, naar het evenbeeld van collega Indie 184; een graffiti-kunstenares uit New York. Compleet met gouden door knockers, cap, roze shorts, kniekousen én een bus graffitispray in haar hand. Woah, mama!
De twee graffiti-chica’s werkten al een aantal keer samen aan pieces en exposities. En – happy happy joy! – Fafi’s Indie-figuurtje is nu ein-de-lijk vereeuwigd op een tee, die binnenkort in roze, mint en geel te koop zal zijn via de website van Indie’s eigen label: Kweenz Destroy. Yay! 

Worth Getting Arrested For – Elviin

Zodra een celebrity met jouw sneaker wordt gespot, weet je gewoon dat je een schoen hebt gecreëerd die iedereen-gaat-willen-hebben. Zo lieten Rihanna & haar paarse SB Blazers van Nike, Dee of Ricky (ik haal ze door elkaar) met z’n paarse (ik spot een trend) Air Force One’s en Claw Money op haar roze Nylon Vandals mij al eerder achter in een mix van desolaatheid & pure hebberigheid. Reebok vertikte ’t op zn lauweren te rusten en te wachten tot Kanye & co hun nieuwe sneakers op zouden pikken en dus strikten ze Kid Sister om de Reebok Classic ’09 aan de man/vrouw te brengen: een zwarte of witte hoge sneaker, voorzien van 7 vrolijk gekleurde klittebandsluitingen. Iets té (vr)olijk, als je ’t mij vraagt, maar zoals Kid Sis ze dan weer draagt, onder haar zwarte glimlegging en shirtdress, biedt het weer perspectieven.   

Het blijft overigens niet bij dragen alleen: als plan de campagne nam Kid haar versie op van een nummer van de Jungle Brothers: ‘I’ll House You’. Je krijgt het nummer zodra je een paar sneakers uit de Reebok Classics Collection koopt bij Foot Locker in Amerika.

Zien hoe het eraan toe ging tijdens de fotoshoot van Kid Sister voor Reebok? Check het filmpje:

I’ll House You – Kid Sister

Als je een grote, gouden, opvallende sieraden kind-of-girl bent, zal de bling van Cubannie Links je wel kunnen bekoren. De Cubaanse weet precies wat wij zoeken om met onze sneakers, high heels & kleurrijke outfits te matchen: grote gouden schakels, hoops met gekleurd leer (net dropveters met candy kleurtjes!) en doorknocker oorbellen, maar dan nét even anders, zodat we niet met onze mond vol tanden staan als Anita in haar Gerard Joling T-shirt met exact dezelfde oorbellen in naast ons staat bij Mc Donald’s (zo ervaarde ik vorige week een fashionshock toen ik de hevig met peroxide en metallic lipstick toegetakelde buurvrouw van de Echte Gooische Meisjes in de Bijstand de polonaise zag waggelen; haar hartvormige doorknockers glimmend in het licht van haar tl-buizen).   

Cubannie’s eerdere ontwerpen waren al het toonbeeld van prettige ghetto-chic, maar nu haar nieuwste zomercollectie on the way is, ben ik urenlang bezig met het uitbreiden van mijn verlanglijstje. Volgens Cubannie herself bevat haar nieuwe lijn nóg meer kleur en is het een soort nostalgisch tripje down memory lane naar de sieraden die we (of zij in ieder geval) droegen op de middelbare school.Op mijn wishlist: de driehoekige oorbellen, de hoops met drie kleuren leer en de earrings in de vorm van lange, gouden kettinkjes. Love!

Meer info: www.cubannielinks.com.

The Boobs Song – Priscilla Ahn

Begrijp me goed: ik ben niet iemand die heel graag kritiek uit op wat een ander draagt. Zo heb ik zelf in mijn leven al heel wat te verduren gekregen op momenten dat ik een fashion statement poogde te maken. Nu ik terugdenk aan mijn modekeuzes van weleer, zit ik ook met het schaamrood op de kaken kreten naar de hemel te slaken, maar feit blijft dat het niet leuk is als mensen irritante opmerkingen maken over hetgeen je draagt.
En toch heb je van die modestromingen waar ik he-le-maal niets van begrijp en waar ik, gehuld in volledige verbazing, iets over kwijt moet. Die verdomde Shutter Shades bijvoorbeeld en ook de Birkenstock wil er bij mij maar niet in. Daar kan geen Heidi Klum met een grote zak Swarovski-stenen of fluorkleurig lakleer verandering in brengen.
Maar de trend waar ik mij al jarenlang met elke vezel in mijn lijf tegen probeer te verzetten is toch wel die van de Gladiator-sandaal. Ik zie vrouwen van 50+ op goudkleurige, tot aan de knie komende versies rondwaggelen. Ik zie véél te dikke kuiten ingesnoerd in die krengen, waardoor je een wandelend rollade-effect krijgt. Ik zie zogenaamd artistiekerige reclamespotjes van Van Haren waarbij een zwoel kijkend model door een riempjes-landschap wandelt, waarna het beeld overgaat op – IEK, IEK! – een stel enge sandalen dat in de aanbieding is. En nu zelfs Nike, mijn geliefde Nike, zich heeft gewaagd aan het ontwerpen van een Gladiator-sandaal (te koop via Colette), slaan bij mij de modestoppen door. Ik moet een break uit modeland denk ik, voordat ik een fashion meltdown krijg.

Nothing Even Matters – Lauryn Hill ft. D’Angelo