NEnz

Wat ik zo verdomd fantastisch vind aan macarons – behalve dan dat ik zielshemeltjegelukkig word van hun snoeperige kleurschakeringen en dat ze zo geweldig bij mijn outfits passen (ja zo leeghoofdig ben ik nou: dat ik het leuk vind dat de kleur van de macaron die ik eet -KIJK IK BEN ÉÉN MET DE KUNST! – ook nog eens past bij de kleuren die ik aanheb. En bij mijn nagellak), is dat er zoveel geconcentreerde smaak in één koekje kan zitten. Ja, dan moet je natuurlijk niet de flauwe macaron-misbaksels eten die als wild onkruid op de gekste plaatsen opduiken, maar de echte met bloed, zweet & tranen gebakken creaties van patissiers die weten waar ze mee bezig zijn.

Zo ben ik altijd blij als ik bij Josephine – mijn favoriete macaron-dealer in Utrecht waar ze de macarons van Tout uit Amsterdam verkopen – de tomaten-basilicum-macarons weer zie liggen. Ik ga dan ook ’t liefst niet voor framboos en chocolade (maar vanille dan wel weer, want aan een écht goede vanille-macaron herken je een vakman), maar voor de gekke smaken die ertussen liggen. Als er een gefrituurde-kip-macaron zou zijn, zou ik ‘m direct proberen. En die blijkt te bestaan, want Adriano Zumbo heeft er een recept voor bedacht.

Vandaag dwaalde ik via Google af naar Zumbo-land waar ik een klein kijkje in het brein van deze patissier heb mogen nemen. En laat me je vertellen: de vent is knettergek. Van het geniale soort. Je hebt hem misschien weleens gezien in de Australische Masterchef, waar hij de kandidaten de stuipen op het lijf joeg door ze de meest waanzinnige beeldhouwwerken te laten namaken. De aflevering waarin hij ze opdroeg een gigantisch peperkoekhuis na te bootsen is legendarisch.

Je kunt je voorstellen dat zo’n man zijn hand niet omdraait voor een paar macarons. Daar gaat hij dan ook compleet mee uit zijn panty door ze uit te voeren in de meest bizarre smaken. Hij noemt ze zelfs ‘Zumbarons’! Ik geloof dat er wel 62 verschillende zijn. Wat dacht je van een biermacaron? Duck pancake? Eucalyptus? Fried chicken? Gin & tonic? Kimchi? Japanese mayo? Kalamata olives? Musk? Passionfruit & yoghurt? Pork belly? Satay? Ik bedoel maar. Met zijn twee (kook)boeken ‘Zumbo’ en ‘Zumbarons’ daagt hij je uit om ze na te maken. Ik denk niet dat ik het aandurf, immers: ware kunst moet je niet willen reproduceren. Daar moet je gewoon van genieten. Op naar Australië dus, naar zijn nieuwste bloedmooie conceptstore The Star…

Foto van de macaron-smaken eerlijk gejat van Pretty Pretty Yum Yum. Foto van de macarons eerlijk gejat van Crunchy tiger.