NEnzDingen waar je blij van wordt

Dingen waar je blij van wordt

Foto’s maken. Dat moet ik toch eigenlijk wat vaker doen. Ik vind het vooral leuk om spulletjes te fotograferen en de ruimte eromheen helemaal te stylen (nou ja, stylen is een groot woord) met leuke props voor een foto. Dan gaat de tong in de mondhoek en ben ik helemaal in mijn sas. Pennen die lekker schrijven.Rituals handzeep. Alleen al de mooie fles.In de supermarkt lopen en ineens een liedje horen dat een speciale betekenis voor je heeft. Kan ik zo blij van worden!Citroen-dille popcorn van Yvette van Boven. Ik dacht ook: “dille? Dat wordt toch sinds 1990 niet meer gebruikt?!” maar just go with it. Popcorn bakken in de pan (trouwens onbeschrijflijk veel lekkerder dan magnetronpopcorn of die chemische van de supermarkt), geraspte citroenschil, gedroogde dille, zout en chilipoeder of paprikapoeder eroverheen en enjoy!’s Avonds in bed al zin hebben in de koffie van morgenochtend.Opruimen. Ja, okéé: als je met de in huissokken gestoken voeten omhoog op de bank zit, zet je niet meteen enthousiast je innerlijke motor aan om te gaan opruimen als een malle. Maar als je jezelf dan eenmaal die spreekwoordelijke schop onder den kont hebt gegeven, vloekend en tierend hebt verzucht dat je veel te veel rommel hebt, naar de container bent gelopen en vervolgens het zojuist opgeruimde terrein aanschouwt, ben je blij, heel blij. Geef nou maar toe!

Kleedjes. Ze fleuren elke ruimte op. Ik heb bijvoorbeeld in mijn nieuwe casa zwarte plavuizen in mijn keuken. Niet mijn eerste keus (hoewel dan wel weer zeer handig gebleken bij mijn gebruikelijke stuntelpogingen zoals koffie door de hele keuken gooien. Ter info: ik woon er slechts een maand, mensen), maar gooi er een van je leuke kleedjes overheen en het oogt gelijk gezellig.3D tv’s. Ik zag er nooit het nut van in: zo’n flitsende tv, waar anderen hartjes van in hun ogen kregen. Ik keek al járen naar een koelkast van een tv, waarop tv-programma’s nog net niet in 8bit-stijl werden weergegeven. Maar, als je dan gaat verhuizen, een blik werpt op dat blok beton van een beeldbuis en bedenkt dat je die ook mee moet takelen naar je nieuwe huis, gaat er wel een lampje branden. Mijn lief greep deze kans aan om het neusje van de zalm op televisiegebied aan te schaffen, terwijl in gedachten zo’n 150 paar nieuwe schoenen in rook op zag gaan. Maar ik moet toegeven dat ik nu van de bank af stuiter, zo gaaf vind ik het om films in HD-kwaliteit en in 3D te bekijken. De leukste film die wij onlangs zagen met 3d-brilletjes op onze snufferds, was trouwens Paranorman. Leek me niet zo boeiend, maar was zeer amusing.Het nieuwe boek van Kate Spade: ‘Things We Love’. Het leek me al mooi, maar in het echt is het een waar eyegasm! De kaft is in het prachtigste hemelsblauw, daaronder fel neonroze en de eerste pagina’s zwart-wit gestreept.De krijtmuur in mijn keuken. Okee, iedereen en hun moeders hebben tegenwoordig een krijtmuur, dus da’s in principe niets nieuws onder de zon. Toch wilde ik er heel graag eentje, omdat ik graag iets in mijn huis wilde waar ik lekker op kon kliederen en quotes op kon schrijven, iets speels. Ik word elke keer weer blij als ik erlangs loop en al die vrolijke leuzen (door mij en vrienden & familie) zie staan!Gyoza: een soort gegrilde Chinese pasteitjes; very popular in sushi-restaurants en o so yummyDe roze tenen van NoodlesMusic! ‘Come to my door’ van José James (vooral in de versie met Emily King, zo mooi zo mooi)‘The Layover’ kijken: een nieuw programma van chefkok (maar naar eigen zeggen “never a really good one”) en foodwriter Anthony Bourdain, waarin hij grote steden bezoekt waar je vaak een paar uurtjes moet ronddolen tijdens de overstap op een ander vliegtuig. De Amsterdam-aflevering was trouwens wel een béétje beschamend, aangezien Anthony voornamelijk meegenomen werd naar foute cafés in de Jordaan waar iedereen spontaan in gezang uitbarstte.

Mooi motto: live sparkly!