Er zijn mooie dingen in het leven. Een onverwachte zonnige dag, een geweldig nieuw nummer ontdekken van een artiest, een romantische film op de buis… of eindelijk weer kunnen doen en laten wat je wilt, na een paar dagen als een soort verstoten paria ziek in je bed te hebben gelegen. De afgelopen dagen had een aantal bacillen van het griepvirus mijn lijf uitverkoren tot nieuwe partyplek. En dus lag ik met een opgezette keel, een hoofd vol watten (althans, zo voelde dat) en hoofdpijn in bed. Maar ik denk dat ik morgen wel weer fris en fruitig genoeg ben om mijn nest uit te komen. En ik dacht nooit dat ik het zou zeggen, maar ik ben blij dat ik weer naar school kan. Sowieso omdat altijd als ik ziek ben, dat absoluut niet uit komt met mijn persoonlijke planning. Zo had ik deadlines, stukken die ik af moest maken, vergaderingen enzovoorts. Om nog maar niet te spreken over het feit dat ik mijn lover al dagenlang heb moeten missen. Dus sleepte ik mij een paar keer per dag naar de pc om te checken of ik nieuwe e-mail had en belde ik vriendjelief braafjes twee keer per dag met de nieuwe stand van zaken (“Ja, ik heb twee uur liggen slapen, toen met half samengeknepen ogen een aflevering van Oprah gekeken en daarna twee slokjes hoestdrank genomen…”). Gelukkig voel ik me nu dus al wat beter en denk ik morgen weer als de oude NEnz naast mijn bed te kunnen staan. Eerst nog maar effe goed stomen, zodat ik zeker weet dat de bacillen overspringen naar een ander slachtoffer. En zou het niet fantastisch zijn als dat mijn broertje was? Ik krijg namelijk nog geld van hem. Of klink ik nu erg sadistisch?
Nieuw hier? Lees meer over '
6 Comments