NEnz

Wow, dat was me het weekje wel! Dus waar begin ik in ’s hemelsnaam met mijn verhaal? Ah, woensdag dan maar. Een dagje op stap samen met Judith; what a doll!

Via collega’s had ik vernomen dat er een Judith Osborn Sample Sale zou plaatsvinden in hartje Amsterdam. Nu ben ik normaal gesproken niet zo’n grote fan van de Croma-chick, maar sommige ontwerpjes van het visvrouwtje kunnen mij wel bekoren. De boel is lekker fresh, funky & funny; dus prima geschikt voor in mijn kledingkast. Bovendien: spreek het woord ‘weggeefprijzen’ uit en ik ben al onderweg. Maar, er was wel enige twijfel: want is een weggeefprijs voor Judith O. ook een weggeefprijs voor NEnz? Wel, met truitjes voor tien euries; reken maar van yes. Judith en ik gingen vol-le-dig uit onze panty’s en waren een flinke tijd zoet in de saaie kantoorruimte; volgestouwd met de vrolijkste kleurtjes. Uiteindelijk gingen we allebei met volle tassen en een smile van oor tot oor richting station Bijlmer, waar we besloten een fijn filmpje te pakken in Pathé Arena. Een hemelsche dag, en wat is Judith toch een ontzettende schat!

Zaterdag trommelde ik vriendin Neeltje op om zusammen naar Den Haag af te reizen, voor de Fashion NL: The Next Generation-tentoonstelling in het Gemeentemuseum. Natuurlijk slaagden we er in om drie kwartier vóór openingstijd voor de grote houten deuren van het museum te staan ("Laten we lekker vroeg gaan!"). En geen Starbucks in velden of wegen te bekennen. Goddank waren de weergoden ons goed gezind en was er een prachtige tuin aan de achterkant van het gebouw alwaar we lekker sproetjes hebben gekweekt in het zonnetje. De tentoonstelling zelf viel een klein beetje tegen; het was allemaal wat weinig en we werden gestalkt door een bewaker die ons ervan weerhield om de creaties aan te gaan passen (missie van het museum geslaagd). Toch heb ik stiekem een rits kiekjes van Daryl’s-ruimte kunnen maken. Tja, je bent een fan of je bent het niet. Na ongeveer dood te zijn gegaan van de stilte (behalve bij de stand van -hoe kan het ook anders – Bas Kosters; maar van die hysterische muzak werden we ook niet echt blij), tramden we maar snel richting stad om onze oren én ogen de kost te geven. Vervolgens voltrok zich het ritueel van shoppen, snoepen, snacken en lekker uit eten. Waarna wij weer fijn met het treintje terug naar Utrecht reisden.

De afgelopen pinksterdagen heb ik ook nog allemaal gezellige dingen gedaan, waarna ik nu achter de pc geplakt aan het werk ben en ondertussen af en toe de puinhopen van mijn log probeer te herstellen. Tja, zo’n dinsdag valt dan wel wat in het niet bij vorige week. Het moet maar héél snel weer weekend worden…

Slumvillage ft. D’Angelo – Tell Me