Weddingbells

Ik hoor nu eigenlijk met verhitte rode wangen druk te werken aan mijn afstudeerscriptie. Maar people, give me a break, ik moet eerst echt even bijkomen van mijn drukke weekend hoor. Djeez. Goed, waar te beginnen? Nou, mijn weekend startte eigenlijk afgelopen woensdag al, toen ik met vriendinnetje S. de Jordaôn bezocht. Echt leuk om daar een keertje te gaan shoppen! Het is er veel rustiger en gezelliger dan in het centrum en je komt weer eens wat nieuws tegen. Nu was ik toch al niet zo’n fan van de Kalverstraat (op The ABC en de MAC-store na, al zit die om de hoek), maar het Waterlooplein; daar mag ik anders graag mijn shoppingvreugde uiten. Next time doen we vast weer een rondje Jordaan, want het beviel nogal. Het Grote Avontuur bijvoorbeeld, met zijn mooie oosterse opschrijfboekjes, en Cellarich waar ik mezelf echt moest beheersen om die geweldige roze-met-zwarte Paul Frank Skurvy-tas (afgeprijsd voor 25 euro!!! Wanneer vind je nou een Paul Frank tas voor 25 euro!!!) niet meteen richting cassière te smijten en ‘m voor mezelf te laten inpakken (dat doe ik wel eens, dan is het net alsof je echt een cadeautje krijgt. Héérlijk!). Maar gezien het feit dat ik vorige week ongeveer nog per ongeluk een tas had gekocht en ik me herinnerde dat het erg lastig was om deze koop voor mijn moeder te rechtvaardigen (’t wordt toch eens tijd dat ik het huis uitga…), besloot ik sterk te zijn en de winkel uit te vluchten. Bovendien heb ik meer aan een bruine leren tas ofzo, voor bij mijn cowboyboots. Vriendin S. heeft nog twee uur lang gejank van mijn kant aan moeten horen. En het ergste was nog dat, toen ik thuiskwam en triomfantelijk aan mijn moeder vertelde dat ik zo sterk was geweest om die cheap PF-tas te laten staan, ze het volgende zei (hou je vast en bedek de oren van je kinderen): “Nou, dat snap ik nou niet! Waarom heb je ‘m niet gewoon gekocht?!” Die nacht heb ik mezelf zachtjes in slaap gehuild.
Verder hebben we nog een fijne omslagsjaal gekocht voor bij mijn bruiloftsoutfit (nou ja, zo’n hele grote gebreide), die later nogal van pas kwam bij het half uur buiten in de regen staan in mijn schattige kanten hemdje. Ook vonden we oorbellen die speciaal bij mijn outfit gemaakt leken te zijn. Lovely, lovely day.

Donderdag was zo’n dag waarop ik eigenlijk weer aan mijn scriptie had moeten zitten (wat ik ook deed hoor, welgeteld twee hele uren), maar waarbij ik weer afgeleid werd door tal van andere dingen. Ik denk dat het de pre-bruiloft-stress was.

En op vrijdag was het dan eindelijk zover: het oudere nichtje van mijn lover trad in het huwelijk.
Het werd een ontzettend leuke dag en de happening waarbij vriendje J. en ik among neefjes en nichtjes moesten serveren viel hartstikke mee. Goed, het was wel flink heen en weer lopen geblazen, maar zo maak je een bruiloft ook weer van een andere kant mee. Beetje minder was alleen dat na al het gedans en gehups en nadat alle gasten vertrokken waren, de zaal nog opgeruimd moest worden. En zo gebeurde het dat ik om twee uur ’s nachts in mijn zijden rok en op cowboyboots met rubberen handschoenen bakken met vieze lepels aan het doorspitten was, op zoek naar de vier opscheplepels van de moeder van vriendje J. Toen ik om drie uur in mijn nestje lag, kon ik een luide zucht niet onderdrukken.

Al met al was het een heel bijzonder weekend, waarvan ik de gehele zaterdag en zondag gebruikt heb om mijn tenen bij te laten komen van mijn verse (en nog vrij stijve) cowboyboots. Maar, ik ben in ieder geval de gehele vrijdag niet uitgegleden op die dingen. En dat vind ik al een hele prestatie op zich.
Zo.

La Musica: Rock me – Platnum

5 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *