“Zo Nens, wanneer heb je voor het laatst autogereden?”, vroeg een kennis mij zojuist.
“Eeehmm voor het laatst met jou samen, toen het sneeuwde…?”, zei ik, mijn nagels afkluivend en onder de tafel kruipend van schaamte.
The thing is, ik heb mijn rijbewijs inmiddels al een jaartje of anderhalf, maar ik ben nog nooit on my own de weg op gescheurd. Dat, daar ben ik zelf heilig van overtuigd, valt mijn ouders te verwijten. De dag na het binnenhalen van mijn roze papiertje ging ik met mijn vader naast me in zijn auto een rondje rijden door Nieuwegein, wat uitliep op een catastrofe (als je een meisje met een hevig verhit gezicht in een bordeauxrode auto langs hebt zien komen; dat was ik). Mijn moeder stond luid gillend achter het keukenraam omdat ik bij het uitdraaien van de auto bijna de vijf meter lange Amerikaan van mijn overbuurman raakte (wie koopt er dan ook zo’n auto, da’s vragen om problemen) en mijn vader zat naast me te vloeken in de bijrijders-seat omdat ik de lantaarnpaal op de hoek van de straat op het nippertje ontweek. De poging om in te parkeren op een groot marktterrein in de buurt bezorgde me klamme oksels, waardoor ik in een uitbarsting van pure hysterie uit de auto stapte en weigerde mijn voetjes ook nog maar één keer op het gaspedaal te plaatsen. Mijn vader moest toen inparkeren.
Sinds die keer hebben mijn ouders me nooit meer aangeboden om hun auto te lenen. Vreemd. Maar het onuitstaanbare is dat ze voortdurend, wanneer ze verwikkeld raken in gesprekken over auto’s, autorijden, autoschade, of wat dan ook, tegen me zeggen: “Owja NEnz, je moet ook weer eens wat vaker gaan rijden!”, het hoofd heftig meeknikkend om me duidelijk te maken hoe vierkant ze zelf achter die uitspraak staan. “Autorijden? Waarmee? Mijn luchtferrari?” roep ik dan recalcitrant terug. Sjeezus. Inmiddels is het al wel weer een half jaar geleden dat ik voor het laatst een auto heb bestuurd. En ik heb nooit lang achter elkaar in zo’n kar gereden, steeds maar één tot een paar uur. Daarom mijn missie voor deze zomer: het autorijden weer oppakken. Alleen weet ik dus nog niet in welke auto. Heeft er iemand een tip om mijn ouders ervan te overtuigen dat ik een hele verstandige, zelfstandige, rijvaardige dochter ben?
8 Comments