To poo or not to poo?

Er zijn van die dinge die je niet graag deelt met het grote publiek. Dat je de hots hebt voor John Travolta bijvoorbeeld (hij had mijn vader kunnen zijn!), dat je een chocoladereep met smarties van de Aldi in één keer op kunt (hoe bedoel je; gulzig?) of dat je heel goed Michael Flatley’s riverdance kan imiteren en daarna altijd hinnikend van de lach over de vloer ligt te rollen. Een ander geheim dat wij meisjes met ons mee moeten dragen is het feit dat we zo af en toe eens een grote boodschap moeten doen. De wereld lijkt immers nog steeds geshockeerd door girls die een number two moeten doen (hoewel ik je kan vertellen dat er veel meer nare consequenties aan zouden kleven als we alles maar op zouden moeten houden. Denk je dat J-lo dan nog steeds zo’n wasbordje zou hebben?) en daarom moeten we onze langere toiletbezoekjes altijd heel stiekem doen.
Hier de etiquette van het langere toiletbezoek voor meiden, zoals het nu staat voorgeschreven:

1. Ga altijd naar het toilet op een moment dat niemand het merkt (niet in de páuze van die basketbalwedstrijd, maar juist tijdens de zenuwslopende laatste helft).

2. Doe nooit een grote boodschap in een toilet dat grenst aan een huiskamer of een andere plek waar iedereen je kan horen.

3. Doe je behoefte dan ook altijd zo geruisloos mogelijk (zie dat maar eens voor elkaar te krijgen. Dat noem ik nou nog eens een impossible dream Glennis!).

Toen ik dan ook net wat met mijn vriendje had, liep ik altijd met een opgezette buik rond omdat ik het zou besterven als hij mijn wc-geluiden op zou vangen. Nu heb ik daar, letterlijk, schijt aan. Hij kent me lang genoeg om te weten dat ik niet van plastic ben. Toch heb ik nog steeds problemen met het bezoeken van ‘andere toiletten’. Een openbaar toilet bijvoorbeeld. Naast het feit dat ik griezel van de ranzigheid van die dingen, is het ook nog eens verschrikkelijk vervelend als je net een frietje mèt moet lozen, terwijl er een gigantische rij van oudere dames achter je staat te wachten. En als je net als ik gezegend bent met onberekenbare darmen, betekent dat: óf met een rooie kop uit het hokje komen, óf de hele treinreis naar huis ineengedoken zitten van de krampen. Gelukkig ben ik nu oud en wijs genoeg (ahum) om voor het éérste te kiezen. Ja hallo, ik ga mezelf toch zeker niet voor anderen in allerlei bochten lopen wringen?! Hopelijk ontketen ik hiermee een nieuwe revolutie voor alle meiden ter wereld. En mogen we nog maar lang en gelukkig grote boodschappen doen.

9 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *