Omdat niets een mens zo goed doet als even onbeschaamd in je onderbroek, op je glittersokken, of met de bezem als danspartner door de kamer dansen, deel ik regelmatig een dans-in-je-onderbroek-door-de-kamer-plaat met je.

De Britse Laura Mvula is een bijzondere artieste. Ik ben erg onder de indruk van haar nummers, die op een haast orkestrale manier lijken te zijn geschreven. Wat knap is, gezien de werkwijze van Laura: in haar eentje, op haar kamer, achter een keyboard. Liefst ’s nachts. Maar als daar dan live instrumenten bijkomen; bespeeld door haar zus en broer die in haar band zitten, of zelfs door het Metropole Orkest (met wie ze in 2015 optrad op het North Sea Jazz Festival) komen de nummers tot leven en gebeurt er iets magisch. Luister maar eens naar ‘Sing to the moon’ (liefst de versie met Snarky Puppy) om te horen wat ik bedoel.

Na vorig jaar een limited edition album te hebben uitgebracht met dat Metropole Orkest, komt Laura nu terug met nieuw werk. Zo is hier haar nieuwe single ‘Phenomenal Woman’. De tekst is geïnspireerd op het beroemde gelijknamige gedicht van Maya Angelou (one of my favourites) en ze zingt dan ook over je vrij voelen in je vrouwelijkheid. Het is een uitermate vrolijk, krachtig, uptempo nummer, waarvan de videoclip is opgenomen in de kleurrijke wijk Bo-Kaap in Kaapstad (op de must-visit-lijst ermee!). Daarmee ga je met volle vaart en jubelend hart de zomer tegemoet.

O ja, en ik heb alle outfits nodig (ook die van de mannen).

Trouwens ook erg interessant: onlangs las ik een interview met Laura Mvula waarin ze heel openhartig sprak over de paniekaanvallen waar ze mee kampt. Who knew? Ik vind het zó stoer als artiesten, en alle mensen eigenlijk, dit soort verhalen delen met anderen. Het is echt waar wat oma zei: ieder huisje heeft z’n kruisje en zolang we niet een muur of masker optrekken/opzetten maar dit soort dingen openhartig delen met elkaar, kunnen we een ander – en onszelf by the way – helpen. Keep sharing.