We zijn nog niet binnen of ik heb bijna een PR-meisje neergeknuppeld en haar van haar jaloersmakende Daryl-outfit beroofd. Helaas is zij ook mijn enige weg naar binnen, aangezien ze heer en meester over de gastenlijst is. En daar staat mijn naam op.
Vriendelijk lachend en ondertussen mijn rode nagels in mijn handpalm drukkend, sta ik haar te woord. Geen problemen en mijn kaartje – mijn heiligdom- wordt overhandigd.
Samen met mede-Modetrut Judith en vriendjelief schaar ik mij op de tribune tussen de BN’ ers. De seats op de eerste rij zijn allemaal voorzien van een Daryl-sjaaltje; alleen bestemd voor de gelukkige front-rowers natuurlijk, die er een verveelde blik op werpen en het stukje couture zonder blikken of blozen in de it-bag proppen. Ik grijp op dat moment naar een Oxazepammetje om mijn nerves in bedwang te houden en steel een persbericht onder de derrière van het meisje voor mij vandaan. Deze show brengt Daryl ons zijn visie op het mannenpak, lees ik. Laat maar komen, die collectie.
Lights, camera, action! Het is pikkedonker in de zaal en het aanwezige modevolk kijkt naar een groot scherm dat boven de catwalk hangt. We zien een vliegtuig landen en uit de boxen klinken knallende beats. Een legertje mannen in pak marcheert de catwalk op. Wat volgt zijn pakken van joggingstof, bloesjes en hoodies met de bekende Daryl-print (een afdruk van zijn hoofd met koptelefoon), bermuda’s en felgekleurde panty’s. Bracha van Doesburg stampt vrolijk mee over de catwalk en toont een jurkje met een enorme rok die helemaal gemaakt is van bretels. Met dat soort modegrapjes zit Daryl’s show helemaal vol: jurken gemaakt van broeken, jasjes of mouwen en modellen die rondlopen met Daryl-kranten, Daryl-mappen en bekertjes Amerikaanse Starbucks-koffie, maar dan met het hoofd van de ontwerper erop en de tekst Daryl Coffee.
Bij Daryl’s show trouwens ook geen taferelen van modellen die als roadkill op hun modellengezichtjes gaan op de catwalk: in plaats van killer heels dragen de modepopjes roze met grijze Nike-sneakers. De pumps dragen ze bij zich in doorzichtige plastic tasjes, zoals carrièrevrouwen in New York dat doen. Als de show is geëindigd en alle modellen nog even hun ererondje maken, stapt de verlegen ontwerper de catwalk op om een staande ovatie in ontvangst te nemen. Bracha springt Daryl in de armen en samen verdwijnen ze backstage.
Na afloop sta ik in dubio wanneer er weer een PR-girl langsloopt, ditmaal in een strapless visioen met uitlopende rok van tule… “zal ik?”. Maar al gauw besluit ik de tanden op elkaar te zetten en door te lopen. Ik wil de volgende mindblowing show immers maar al te graag weer bijwonen…
Foto’s gemaakt door Modetrut Judith die gewoon bovenop de pers dook om de beste seat te hebben en Planet.
Filmpje zien?
10 Comments