NEnz

Soms heb je van die weekenden voor de boeg, die al helemaal volgepropt zitten. Ik krijg het daar Spaans benauwd van en zou dan niets liever willen dan diep wegkruipen onder de dekens met mijn lief. Toch blijken de zaken die op de planning staan toch altijd weer leuk uit te pakken en ben je blij dat ze zich aan jouw adres voordeden.
Mijn weekend begon eigenlijk vrijdag al. Ik had niet echt iets dringends op de planning staan, was van plan een beetje te gaan werken (freelance redacteuren kunnen tot op zekere hoogte zelf bepalen of en wanneer ze aan den slag gaan… i love my job!), totdat mijn moesje voorstelde om er even tussenuit te piepen. Prima plan, dacht ik zo. En dus stapten we in de auto en reden we naar een winkelcentrum in Utrecht, om toch even een andere omgeving te zijn dan met onze voetjes op de plakkerige vloer bij de plaatselijke buurtsuper. Bovendien handelden wij met voorbedachten rade; er bevindt zich een H&M in dat centrum. En natuurlijk moest er daarom geshopt worden; uiteindelijk vlogen er een heel mooi chique-de-friemel bruin jasje met piccolo-knoopjes en de zwarte-broek-die-ik-nog-nodig-had over de toonbank. Waarna ik een paniekaanval kreeg, omdat ik me bedacht helemaal niets in mijn kast te hebben hangen wat onder mijn nieuwe geweldige jasje kon. Afijn; we hebben vervolgens het hele winkelcentrum uitgekamd, op zoek naar iets leuks bruins, en renden uiteindelijk terug de H&M in waar ik na een passessie van een uur het geschikte truitje vond. En ik griste meteen nog even een bijpassende ketting mee.

De volgende dag toog ik ’s middags, gehuld in nieuw-bruin-jasje en niet-bruin-truitje met nieuwe-ketting, richting de crib van Milou, om haar kamer partyproof te maken voor haar verjaardagsfeestje van die avond. LouLou blies de vrolijke ballonnen op, terwijl ik me uitleefde met de serpentines en er nogmaals achterkwam dat ik te slap ben om ballonnen op te blazen. Ik kan het gewoon niet. Mijn wangen zijn er te groot voor, waardoor alle lucht zich daarin ophoopt en niet in de ballon. Na elke poging zag ik groen en rook ik rubberig, waarna ik besloot de schone taak geheel op Milou d’r schoot te schuiven. Besides: sepentines zijn veel leuker.
Lovely bijkomstigheid tijdens onze versiertoer was dat het zonnetje zo lekker warm haar kamer inscheen, dat we met het raam wagenwijd open, de stereo op tien (nou ja, eigenlijk op vijf, maar tien klinkt gelijk een stuk leuker) en in onze t-shirtjes heerlijk zonnenbadend in haar kamer vertoefden. En het feestje werd ook een succes; ondanks het feit dat Milou iets te enhousiast was geweest met het verspreiden van invitaties en er dus een stuk of dertig man op de gastenlijst stond voor in haar dan toch wel erg kleine kamer, werd het een gezellige (als in: iedereen bij elkaar op schoot) boel. En vond ik het jammer om tegen middernacht, op z’n Asspoesters, weer naar huis te moeten vluchten.

The next day stond eigenlijk in mijn agenda dat ik met vriendjelief mee naar Eindhoven zou gaan; hij hielp een vriend die cabaretier-in-wording is met het verzorgen van de muziek voor diens show en ik had beloofd hem te steunen tijdens zijn podium-moment. Mijn lijf was echter veel te moe voor lollige mopjes en dus besloot ik rustig thuis te blijven en lekker onder de dekens te kruipen met de bonuseditie van Rize in mijn dvd-speler. Toen er later ook nog eens een erg spannende aflevering van Law & Order, Special Victims Unit over de buis kwam rollen, was mijn kijkavondje compleet.

Hoe was jullie weekend?

Sunshowers – M.I.A. (jahaa, ik ben nu meteen helemaal verknocht)