Afgelopen zaterdag stond ik nietsvermoedend mijn tanden te flossen, toen mijn vader de badkamer binnenliep in een oud, baggy Southpole-spijkerjasje van mijn broertje (voor de leken onder ons: te vergelijken met het kaliber van Rocawear). Ik stikte bijna in mijn flosdraad!
Paps: “Kijk Nens, staat mij ook!”
Ik: “Wat heb jíj nou weer aan?”
Paps: “Hoezo, vind je het niet leuk?”
Ik: “Ehm… NEE!”
Paps: “Kan toch best zo?”
Ik: “Tja, als je net op weg bent naar je peeps in the hood kan het inderdaad best.”
Paps: “Waarom niet dan?”
Ik: “Ik heb niet genoeg tíjd om uit te leggen waarom het niet kan!”
Paps: “Maar kijk, er zit zelfs een vlaggetje op met ‘Indo’ erop, en ik ben een Indo!” (vraag me niet waarom die erop zit… mijn broertje is ongeveer voor de helft Indo en ziet eruit als een frisse Hollandse boy maar heeft soms wel eens de indruk dat hij zo uit een kampong is weggelopen)
Ik: “Heb je het al aan mama laten zien?”
Paps: “Nee, dat ga ik nog doen.”
Toen ik twee minuten later een ijselijke gil van beneden hoorde komen, wist ik genoeg.
Het spijkerjasje ligt nu -thank god- op de stapel voor de Koninginnedag-verkoop…
Tape You – N.E.R.D.
Nieuw hier? Lees meer over '
23 Comments