Vriendin N. zat twee weken geleden nog aan de rand van de catwalk, om zijn prêt-a-porter-lijn PRC uítgebreid te bekijken en daarna natuurlijk gedetailleerd verslag uit te brengen aan moi. En terwijl ik gistermiddag op Youtube filmpjes aan het bekijken was van een scheldende, doch beleefde Amy Winehouse (reporter: "Amy, dat was een geweldige show!" Amy: "Itwasapieceofshityoulookfitthough!"), kwam er een mailtje binnen van collega/held D. met het bericht dat Percy, cutesy Percy, op een fatale manier was uitgegleden in zijn douche. Arme, arme Percy…
Terwijl ik nu al een paar uur lang mijn badkamer angstvallig mijd, zit ik de foto’s te bekijken van zijn exotische, felgekleurde jurken, die ik een paar jaar geleden heb kunnen aanraken in het Gemeentemuseum in Den Haag (vriendin N. moest er wel een strenge bewaker voor afleiden, maar toch!). Ik bekijk ook de foto’s die vriendin J. schoot tijdens de ELLE Style Awards; toen we op nog geen meter afstand van Percy stonden en daar héél hard om moesten gillen. Ik denk aan de column die Fiona Hering anderhalf jaar geleden schreef, waarin Percy een show gaf op de Amsterdam Fashion Week en zijn moeder helemaal uit Aruba werd ingevlogen. Het mensje was zó in haar nopjes met het grote succes van zoonlief, dat ze hem aanbood een taart te bakken voor het aanwezige modepubliek. "Op hoe veel mensen moet ik eigenlijk rekenen?", vroeg ze. "Nou mam, een stuk of vijfhonderd", antwoordde Percy.
Ik moet nu ook meteen denken aan Grote Vriendin Fie en of ze op dit moment ook modetraantjes zit te huilen. Dat zal haast wel.
Als eerbetoon aan een fabulous ontwerper en een ontzettende sweetie pie, hierbij wat mooie beelden van Percy en zijn buitengewoon schitterende creaties:
5 Comments