Obsessies du jour

1. Shorts met print. Vooral ikat/batik/aztec/vul hier uw exotische printje in. Ik ben verliefd geworden op een stel shorts met borduursels en kraaltjes van het merk Sass & Bide. Jammer dat ‘ie een paar honderd euro kost, mijn dijen nog lang niet korte-broekjes-proof zijn en Miss Meis ‘m ook heeft (las ik in haar Grazia-column). We vinden vast wel een alternatief!

2. Letterslingers, a la de geijkte ‘Happy Birthday’ slinger met kartonnen letters die je moeder op verjaardagen uit de mottenballen haalde. Kun je natuurlijk zelf maken met gekleurd karton en wat fantasie, maar ik bestelde bij Een Nieuw Avontuur een setje met losse letters en splitpennetjes, waarmee je elke keer een andere tekst aan de muur kunt hangen. In de hal hangt nu het mantra: “Choose to shine”.

3. De Parijse paradijsvogel Tiffany maakt heerlijke sandwiches en crosst Parijs door per fiets om die te bezorgen bij hongerige mensen. De sandwiches zijn gemaakt met biologische producten van de lokale boerenmarkt, verpakt in biologisch afbreekbare zakjes en Tiff serveert ze vanuit een vintage koffer achterop de bagagedrager van haar poederroze bicyclette! Meer weten? Check Tifamade.com.

4. Ik dacht altijd dat neon vooral schreeuwerig (in de slechte zin van het woord) en onelegant was, maar ik ben volledig om. Neon accenten in huis, in de beautycase (lipstick! nagellak!) en in de garderobe zijn da bomb! Thuis heb ik nog een oude houten spiegel liggen die ik net iets te truttig vind en daarom graag in neonkleur zou willen schilderen… nu l’amour nog overtuigen.

5. Sugar skulls – afkomstig uit de Mexicaanse traditie van ‘Dia de Muertos’ of: ‘Day of the Dead’; een feestdag die traditioneel op 1 en 2 november gevierd wordt om de doden te eren. Sugar skulls zijn bont versierde doodshoofden, die je nu veel terugziet in prints. Ik moet je zeggen dat ik niet zozeer fan ben van doodshoofden en dergelijke (die tijd heb ik allang gehad…), maar ik vind Dia de Muertos fascinerend en ook inspirerend, bijvoorbeeld de kleuren, de altaren en de symboliek, waarbij ook de sugar skulls, zoals op dit jasje.

6. Slapen. Ik kom het momenteel een beetje tekort, vandaar de obsessie. Tijd om een dag te prikken waarop he-le-maal niets moet en ik ongegeneerd in mijn bed kan blijven liggen!

7. Maak kennis met ’s werelds eerste cupcake-automaat! Een uitvinding van Sprinkles Bakery, ontworpen a la een pinautomaat, waar je 24 uur per dag versgebakken cupcakes kunt bestellen. Kijk hier maar hoe het werkt. Ik ben nog bezig met een petitie om er een naar Nederland te krijgen.

8. De laatste paar weken zit mijn agenda bomvol en slaat de writers block genadeloos toe. Dit boek lijkt mij dan ook fantastisch: ‘642 things to write about’ (te koop via Bol.com). Doormiddel van diverse oefeningen wordt je schrijflust getriggerd. Bijvoorbeeld: beschrijf de kleur rood zonder het woord zelf te gebruiken. Of: schrijf een scène tussen drie mensen: iemand die jou achtervolgt na zijn dood, iemand die jou fascineert en iemand die je niet begrijpt. Dat wordt op je potlood kauwen!

9. Dit zijn de meest bijzondere sandaaltjes die ik in tijden heb gezien! Met kleurrijke Azteken-print, van ASOS.

Mr. Happy Man

Vriend D. plaatste dit filmpje vorige week op zijn Facebook-profiel en ik heb er het hele weekend aan gedacht. Het draait hierin om Mr. Happy Man; Johnny Barnes, een 88-jarige man, woonachtig op Bermuda. Wat Mr. Happy Man doet is heel bijzonder: elke dag gaat hij rond een uur of vier in de nacht op het drukste kruispunt van het eiland staan, om daar een paar uur lang het langsrijdende verkeer te begroeten. Hij roept ze vrolijk toe dat hij van ze houdt en wenst ze een fijne dag. Dat doet hij tot een uurtje of 10 in de ochtend.

Stel je eens voor dat je elke ochtend onderweg naar je werk zo’n vrolijke man tegenkomt die je enthousiast begroet en een fijne dag wenst… instant happiness! Inmiddels is Mr. Happy Man uitgegroeid tot een van de meest geliefde inwoners van Bermuda en is er al een stambeeld van hem gemaakt dat op de plek staat waar Johnny Barnes elke ochtend te vinden is. Wow.

 

Moodmusic: Lianne La Havas

Ik heb haar al eens tussen neus en lippen door genoemd op dit blog, maar omdat ik echtechtécht vind dat je haar moet kennen, gooi ik al mijn marketing-technieken nog maar eens in de strijd in een complete blogpost in her honor. Ik heb het over Lianne La Havas, een muzikante uit Groot-Brittannië, opgegroeid met een Jamaicaanse moeder die naar Jill Scott, Mary J Blige en Ella Fitzgerald luisterde en een Griekse vader die muzikant is en haar dan ook alle fijne kneepjes van het gitaar- en pianospel bijbracht.

Lianne maakt mij blij, zo simpel is het. Alleen al als ik haar zie, dikwijls uitgerust met een grote knot op de zijkant van haar hoofd (ik aspireer nu ook zo’n kapsel, dat begrijp je) en hoge, felgekleurde sleehakken aan haar voeten – maar ook als ik haar muziek zie maken. Ze straalt zo’n rust en overtuiging uit, en ze tokkelt zo loom op haar gitaar dat je automatisch aan haar lippen hangt.

Helaas heb ik haar nog niet live kunnen zien, hoewel ze afgelopen zaterdag in mijn woonplaats was, maar gelukkig kan ik me voorlopig ook tegoed doen aan mooie live-opnamen van La Havas. Zo was ze een paar maanden geleden te gast in een live-uitzending van Radio6, waar je heerlijk van kunt genieten via good old Youtube.

En ondanks dat ik deze al een keertje heb gepost, moet deze er ook bij: Lianne slentert al zingend en gitaarspelend door de straten van Parijs. Magnifique!

Tot slot nog een funny interview met Lianne via een whiteboard, gezien op The Whiteboard Project.

Tsumori Chisato x Ladurée

Soms ben ik zoekende naar een klein microfoontje of minuscuul cameraatje op mijn schouder, waarmee Ladurée mij zit af te tappen. Niet dat ik de eer zou verdienen om als souffleur van de befaamde Franse Patisserie te worden aangesteld, maar daarover fantaseren is altijd leuk. En dat doe ik in dit geval, omdat Ladurée altijd samenwerkingen aan weet te gaan met mensen die mijns inziens fan-tas-ti-sche dingen doen. To name a few van het imposante Ladurée-c.v.: Anna Sui, Designers Guild, Yazbukey, Matthew Williamson, Colette, het Japanse Mark’s, etcetera.

Nieuw in het rijtje is de Japanse designer Tsumori Chisato, die al die leuke bontgekleurde kleren met kattenhoofdjes maakt. Het prijskaartje doet je naar je hartstreek grijpen, maar ik ben alvast de trotse bezitter van een zeer geliefde Shu Uemura-lipstick met Tsumori Chisato-print. Voor de rest moet ik nog even heel hard mijn best doen om mijn katertje Noodles een paar kunstjes aan te leren en een Youtube-kanaal voor hem te openen, ofwel: rijk te worden.

Tsumori ontwierp een prachtige print voor op het gewilde Ladurée-doosje en ter ere van de samenwerking en het 150-jarig bestaan van de patisserie is er een nieuwe macaron met kersenbloesem aan de kaart toegevoegd. Tevens kun je je huis heerlijk laten ruiken met een bijpassende luxe geurkaars. Beide zijn nu te koop bij Ladurée-vestigingen wereldwijd.

Bovenste foto via Viktoria Love

Off-days :(

Vandaag is het zo’n dag waarop je tegen jezelf verzucht: “O men, het is weer zo’n dag”. Het is zo’n dag waarop je favoriete Laduree-sleutelhanger kapot gaat, waarop er geen enkele vrije parkeerplek te vinden is in de straat waardoor je drie rondjes moet rijden, zo’n dag waarop je je sleutels net op het randje van de loopbrug laat vallen, waardoor ze net niet drie verdiepingen naar beneden vallen (dat is natuurlijk ergens ook wel weer een groot geluk bij een ongeluk, maar vandaag is zo’n dag waarop ik er alleen maar chagrijnig van kan worden), zo’n dag waarop al die kl*tebestandjes op je computer die het anders gewoon prima doen het ineens vertikken om te werken en je weet niet waarom, het is zo’n dag waarop je zit te piekeren om je omaatje en jezelf kwaad toespreekt omdat je niet vaak genoeg op bezoek gaat. HAAL DIEP ADEM NENZ!

Voor iedereen die net zo’n dag heeft als ik, heb ik gelukkig hoopvol nieuws: morgen is er weer een dag. En dan doen we het allemaal opnieuw, met een frisse lei en een goede slaappartij achter de kiezen. En in de tussentijd zijn er altijd nog zielige liedjes, gezongen door mensen die het nog veel zwaarder hebben dan wij, grote koppen thee om in te verdrinken, bossen bloemen op tafel, lieve mensen die je altijd op kunt zoeken om sushi mee te gaan eten, moooie boeken en hersendodende tv die af en toe net is wat je nodig hebt.

Lijstje via Clara Z

There are so many reasons to be happy

Foto afkomstig van shopplanetblue

Maak je eigen ‘kitty loafers’ a la Charlotte Olympia

Ik sla mezelf nog steeds voor het hoofd dat ik ooit in een sale op theoutnet.com alleen een paar Anna Sui laarzen aanschafte en de flatjes met kattenhoofdjes op de neuzen liet liggen. En in dit modetijdperk al helemaal, nu niet alleen de kattenlipsticks je om de oren vliegen, maar ook de heels en flatjes met kattenprint van Charlotte Olympia, de jurkjes van Victoria Beckham met kattenprint and so on. I loves me some kitty!

Die schoenen van Charlotte Olympia staan hoog bovenaan mijn ‘mocht-ik-ooit-de-jackpot-winnen’-lijst, maar het fan-tas-ti-sche blog P.S. I Made This… biedt soelaas: hier wordt namelijk stapje voor stapje uitgelegd hoe je ze zelf maakt. En het resultaat (in ieder geval dat op het blog) is niet van echt te onderscheiden, zo cool. Nu nog op zoek naar een paar zwarte loafers en we kunnen aan de slag. Wie durft?

Things That Make Me Happy: Castle & Things

Isn’t the music sometimes so beautiful it hurts?“; wie wordt er nou níet blij van zo’n moooie zin? Laat staan als die zin in kleurige letters geborduurd is, zodat je ‘m als kunstwerk aan de muur kunt hangen…

Het Australische bedrijf Castle and Things doet dat. Ik kwam hun kenmerkende artwork al een paar maanden terug op het spoor, maar wist toen nog niet wie of wat daarachter schuilde. Castle blijkt niet alleen stoffen artwork te maken; er is ook beddengoed, kussens en zelfs slingers, bestaande uit met de hand uitgeknipte confetti gemaakt van papier, linnen en vilt. Instant happiness!

Het brein achter Castle is Rachel Castle, die het bedrijf in 2008 opstartte met een kleine collectie beddengoed die ze maakte voor vrienden en familie. Alle artworks worden door Rachel en haar lieve, geduldige moeder Jillian Patching met de hand genaaid. Is dat niet cute?

Gaat dat zien! Op www.castleandthings.com.au.

Happy Sunday!

Lekker uitslapen en wakker worden van het zonnetje  Je lievelingskleren aan  Teennagels lakken in een fel kleurtje Op je fiets door de stad Verse bloemen Marktjes afstruinen Foto’s maken (of filmpjes) Lekker eten en daar uitgebreid de tijd voor nemen Lekker eten mee. naar huis nemen (love that) Muziek draaien

De bloemetjes buiten- eh, binnen zetten

Toen wij vertelden dat wij de grootste muur van ons appartement petrolblauw hadden geschilderd, kreeg menigeen in onze familie- en vriendenkring een rolberoerte. “Blauw? De hele muur?! Dat zou ik nooit durven. Wat nou als je het zat wordt?” Nou, aan redenen als ‘bang zijn het gauw zat worden’ heb ik altijd een broertje dood gehad. Toegegeven: ik wórd dingen ook snel zat, maar om datgene waar je enorm gepassioneerd van bent – al is het maar voor even – maar te láten uit angst dat je er op uitgekeken raakt… dan zou mijn bestaan wel erg kleurloos worden. Ik zeg niet dat het altijd de efficiëntste weg is, of de weg van de minste weerstand en verstandig is het vaak ook niet (zo zie ik nu als een berg op tegen alle blauwe muren die we moeten overschilderen als we uit dit huis wegtrekken en alle spontaan in de muur geboorde gaten die we moeten dichten), maar hee: live a little.

Als ik dit huis niet zou beschouwen als mijn tijdelijk-huis, maar mijn en-nu-gaan-we-ervoor-inclusief-groentetuin-casa, had ik nog veel meer muren geschilderd en was ik bovendien ook losgegaan met gezellig behang. Dat vond ik dan weer zonde, om nu tonnen uit te geven aan prachtig behang en misschien nog wel erger: om de bestendigheid van mijn relatie te moeten testen door met z’n tweeën aan het behangen te slaan.

Nu ik dan ook de nieuwe collectie behangetjes van illustratrice Catalina Estrada heb gezien, weet ik dat er maar één ding op zit: zo snel mogelijk ons droomhuis vinden en de relatietest ondergaan. Mooooi!