Er zijn inspirerende boeken genoeg op deze wereld en toch zul je na het inkijken van het boek dat ik je nu ga tonen, nooit meer verzadigd raken. Voortaan zeg je op elk inspiratieboek dat je inkijkt: “Meh.”, waarna je je schouders ophaalt en ergens een bubble tea gaat drinken. Mode- en accessoirelabel Kate Spade New York brengt met ‘Things We Love’ een ode aan haar onuitputtelijke inspiratiebronnen. Het merk bestaat dit jaar 20 jaar en daarom zijn er ook precies twintig inspirerende dingen gekozen, variërend van kleuren als roze en rood tot aan films, boeken, cocktails, glitter en strikjes tot aan de stad New York. Zalig, o zo zalig om al die fijne, felgekleurde, vrolijke dingen-die-het-leven-mijns-inziens-leuker-maken over de pagina’s te zien dansen. Ik zou met dit boek trouwen als het kon. Wat zeg ik: ik wil ermee begraven worden. Dit boek onder mijn arm en glitters op mijn nagels en ik zal rusten in vrede.
Omdat ik de beroerdste niet ben, heb ik wat foto’s van de pagina’s voor je gemaakt.
‘Things We Love’ van Kate Spade New York (ISBN 9781419705663) is alleen in Amerika te koop, maar wij Hollandaises shoppen ‘m gewoon via Amazon.co.uk en Bookdepository. Bol.com heeft ‘m trouwens ook, voor een paar euro meer.
Blockbusters zijn leuk, maar stiekem word ik véél blijer van gekke, kleine films met een anders-dan-anders verhaal. Maakt niet uit of het een huilen-van-het-lachen-film of een klein drama is; het is leuk als je door de filmmakers op een ander spoor wordt gezet en anders tegen dingen aan gaat kijken. Zo ben ik heel benieuwd naar Sightseers: een Britse komedie van regisseur Ben Wheatly.
Hier gaat de film over: Chris (Steve Oram) gaat met zijn geliefde Tina (Alice Lowe) op vakantie met zijn caravan. Tina heeft altijd beschermd onder haar moeders juk geleefd. Chris wil haar nu tonen wat er voor hem écht toe doet: het trammuseum, het Ribblehead viaduct, het potlodenmuseum en het glooiende Engelse landschap dat deze hoogtepunten van elkaar scheidt. Maar het duurt niet lang voordat de droom vervaagt. Fruitvliegjes, luidruchtige tieners, volgeboekte campings, en niet te vergeten Tina’s bemoeizuchtige moeder, zorgen ervoor dat Chris zijn vurig gewenste reis in rook ziet opgaan. Deze desillusie maakt in Chris heel wat los…
Lijkt mij een hilarische film!
Zie hieronder de trailer van Sightseers:
Winnen!
Dé grote hobby van onze filmfreundin Tina is breien, daarom mag ik twee übercoole, knotsgekke gebreide bikini’s weggeven aan lezers van Nenz.net! Één in zalmroze (foto) en een rode, met de hand gemaakt door ROEST haakt. Wil je kans maken op zo’n exclusieve bikini, stuur dan een mailtje naar nenzworld@gmail.com met daarin je adresgegevens en jouw bikinimaat (S, M, of L – geen zorgen: ik zal ‘m niet doorvertellen! *wink*). Zet in de onderwerpregel ‘Sightseers’. Da’s alles! Je hebt een week om mee te doen: t/m maandag 11 februari kun je mailen.
Sighstseers is nú in de bioscoop te zien, dus haast je naar de cinema!
Foto’s maken. Dat moet ik toch eigenlijk wat vaker doen. Ik vind het vooral leuk om spulletjes te fotograferen en de ruimte eromheen helemaal te stylen (nou ja, stylen is een groot woord) met leuke props voor een foto. Dan gaat de tong in de mondhoek en ben ik helemaal in mijn sas. Pennen die lekker schrijven.Rituals handzeep. Alleen al de mooie fles.In de supermarkt lopen en ineens een liedje horen dat een speciale betekenis voor je heeft. Kan ik zo blij van worden!Citroen-dille popcorn van Yvette van Boven. Ik dacht ook: “dille? Dat wordt toch sinds 1990 niet meer gebruikt?!” maar just go with it. Popcorn bakken in de pan (trouwens onbeschrijflijk veel lekkerder dan magnetronpopcorn of die chemische van de supermarkt), geraspte citroenschil, gedroogde dille, zout en chilipoeder of paprikapoeder eroverheen en enjoy!’s Avonds in bed al zin hebben in de koffie van morgenochtend.Opruimen. Ja, okéé: als je met de in huissokken gestoken voeten omhoog op de bank zit, zet je niet meteen enthousiast je innerlijke motor aan om te gaan opruimen als een malle. Maar als je jezelf dan eenmaal die spreekwoordelijke schop onder den kont hebt gegeven, vloekend en tierend hebt verzucht dat je veel te veel rommel hebt, naar de container bent gelopen en vervolgens het zojuist opgeruimde terrein aanschouwt, ben je blij, heel blij. Geef nou maar toe!
Kleedjes. Ze fleuren elke ruimte op. Ik heb bijvoorbeeld in mijn nieuwe casa zwarte plavuizen in mijn keuken. Niet mijn eerste keus (hoewel dan wel weer zeer handig gebleken bij mijn gebruikelijke stuntelpogingen zoals koffie door de hele keuken gooien. Ter info: ik woon er slechts een maand, mensen), maar gooi er een van je leuke kleedjes overheen en het oogt gelijk gezellig.3D tv’s. Ik zag er nooit het nut van in: zo’n flitsende tv, waar anderen hartjes van in hun ogen kregen. Ik keek al járen naar een koelkast van een tv, waarop tv-programma’s nog net niet in 8bit-stijl werden weergegeven. Maar, als je dan gaat verhuizen, een blik werpt op dat blok beton van een beeldbuis en bedenkt dat je die ook mee moet takelen naar je nieuwe huis, gaat er wel een lampje branden. Mijn lief greep deze kans aan om het neusje van de zalm op televisiegebied aan te schaffen, terwijl in gedachten zo’n 150 paar nieuwe schoenen in rook op zag gaan. Maar ik moet toegeven dat ik nu van de bank af stuiter, zo gaaf vind ik het om films in HD-kwaliteit en in 3D te bekijken. De leukste film die wij onlangs zagen met 3d-brilletjes op onze snufferds, was trouwens Paranorman. Leek me niet zo boeiend, maar was zeer amusing.Het nieuwe boek van Kate Spade: ‘Things We Love’. Het leek me al mooi, maar in het echt is het een waar eyegasm! De kaft is in het prachtigste hemelsblauw, daaronder fel neonroze en de eerste pagina’s zwart-wit gestreept.De krijtmuur in mijn keuken. Okee, iedereen en hun moeders hebben tegenwoordig een krijtmuur, dus da’s in principe niets nieuws onder de zon. Toch wilde ik er heel graag eentje, omdat ik graag iets in mijn huis wilde waar ik lekker op kon kliederen en quotes op kon schrijven, iets speels. Ik word elke keer weer blij als ik erlangs loop en al die vrolijke leuzen (door mij en vrienden & familie) zie staan!Gyoza: een soort gegrilde Chinese pasteitjes; very popular in sushi-restaurants en o so yummyDe roze tenen van NoodlesMusic! ‘Come to my door’ van José James (vooral in de versie met Emily King, zo mooi zo mooi)‘The Layover’ kijken: een nieuw programma van chefkok (maar naar eigen zeggen “never a really good one”) en foodwriter Anthony Bourdain, waarin hij grote steden bezoekt waar je vaak een paar uurtjes moet ronddolen tijdens de overstap op een ander vliegtuig. De Amsterdam-aflevering was trouwens wel een béétje beschamend, aangezien Anthony voornamelijk meegenomen werd naar foute cafés in de Jordaan waar iedereen spontaan in gezang uitbarstte.
Mooi motto: live sparkly!
Und jetzt een coole Fafinette!
Mag ik even een hele hebberige zucht voor deze ge-wel-di-ge tas van Kate Spade?
Wat een leuk woord: vorfreude!
Als ik later groot ben, wil ik net zo grappig zijn als Tina Fey en Amy Poehler tijdens de Golden Globes:
Alle nagellak-liefhebbers opgelet: van dit iPhone-hoesje ga je he-le-maal uit je panty. Zo tover je je iPhone namelijk om tot een flesje Chanel-nagellak. Ontzettend gedetailleerd uitgevoerd en verkrijgbaar in allerlei verschillende tinten – net als de échte ‘Le Vernis’ van Chanel!
Zucht, hier kan ik zo blij van worden hè… de nieuwe collectie voor lente/zomer 2013 van Maison Scotch. Daar schud ik dankbaar mijn winterjas voor af. Van de gebreide trui en de roze jeans tot aan de shorts met aztekenprint: i love it all. Voor hun jasjes met pompoms aan de revers heb ik altijd al zwak vlees gehad. Kies je favoriete item, lak vingers & tenen in fluor, embrace messy hair en happy voorjaar!
Wie jarig is, trakteert. En hoewel ik jullie allemaal heel graag mee zou nemen naar Baked & Wired (mijn nieuwste ontdekking; een coole bakery in Washington waar ze de cupcake een nieuwe impuls hebben gegeven. Pinterest ‘m maar eens), naar Pierre Hermé of Ladurée, gaat dat natuurlijk niet zo makkelijk, mijn virtuele vrinden. Dus heb ik zitten broeden op een passend cadeau voor jullie; mijn liefste lezers, die mij elke dag weer happy maken met jullie bezoek aan nenz.net.
Het mooiste cadeau, waar ik zelf altijd het meest happy van word – zelfs nog happier dan van macarons of cupcakes 2.0 of glitterschoenen (ja het is mogelijk!) – is volgens mij gewoon een lief woordje van iemand. Want laten we wel wezen: soms heb je dat gewoon nodig. Omdat je je onwijs uit hebt zitten sloven op je werk. Omdat het lijkt alsof het godganse universum samenspant tegen je. Of omdat je gewoon even een beetje liefde nodig hebt. Ik heb gemerkt – en dit klinkt in eerste instantie vast heel raar – dat als je gééft wat je zelf nodig hebt, het voelt alsof datgene ook weer bij jezelf terugkomt. Heb je bijvoorbeeld het gevoel alsof je je uit de naad werkt en niemand dat merkt? Steek dan eens een spreekwoordelijke veer in de derrière van een collega over zijn of haar werk. Voel je je een beetje eenzaam? Ga dan eens op bezoek bij iemand van wie je denkt dat die wel wat gezelschap kan gebruiken. Ik kan het zelf niet in één mooie zin vastleggen, maar ik leun daarvoor graag op de woorden van Eve Ensler: “You have to give to the world the thing that you want the most, in order to fix the broken parts inside you.”
Daarom heb ik voor jou – with a little help from my little brother! – een heleboel Happy Notes gemaakt. Kleine briefjes met een boodschap, bedoeld om een beetje happiness te verspreiden waar je ook gaat. Er zit ook een lege note bij, bedoeld om je eigen happy message op te schrijven.
Hoe werkt het? Klik op de afbeelding om de grote versie in PDF-formaat tevoorschijn te halen, sla het bestand op je computer op of print ‘m direct uit en knip de kaartjes uit op de stippellijn (word je ook nog eens zeer ‘zen’ van: lekker knippen). Et voilà: je hebt een berg happy notes om anderen blij mee te maken. Om achter te laten in de trein, in de lunchtrommel van je lief, op het prikbord van de supermarkt, op de bureaustoel van je collega, in paskamers, om in zelfgebakken fortune cookies te stoppen… Spreading happiness dus!
Dus go forth, little grasshopper. Ik hoop dat deze briefjes – hoe klein ze ook zijn – jouw dag en die van een ander een beetje (of nóg) leuker zullen maken.
(lukt het je niet om de PDF te downloaden? Klik dan met je rechtermuisknop hier en kies voor ‘opslaan als’)
Vandaag, precies vandaag, is mijn blog jarig. Acht jaar alweer. Hemelsegoedheid, wat ga je je oud voelen van zo’n getal. Maar even terugrekenen en het blijkt toch echt te kloppen: op 25 januari 2005 tikte ik mijn eerste woordjes op het world wide web. Die eerste oude blogposts zit ik af en toe nog terug te lezen met het schaamrood op mijn kaken en mijn handen voor mijn ogen, alsof ik naar een slechte horrorfilm kijk (echt: hoe vaak kan iemand over Sex and the City schrijven?!). Maar stiekem vind ik het dan wel weer stoer dat mijn derde blogpost wél mooi over Amy Winehouse ging. Zucht Amy, kun je nagaan. Of nou ja, dat moet ik misschien beschouwen als mijn tweede échte blogpost – aangezien mijn allereerste blogpost zo ging:
“Hello hello! Welkom op NEnz’s weblog! Feel free to look around! Binnenkort meer info van mij! Ciao! Love, NEnz”
Ik bedoel maar.
Hebben we nog die eigenaardig gespelde naam van mijn blog. Ik geloof dat het acht jaar geleden (dit lijkt nu al helemaal uit te monden in zo’n ‘Grootmoeder Vertelt’-verhaal…) een soort van hip was om de letter z ergens in je naam te verwerken en lukraak met hoofdletters te strooien. Zo kwam ik ooit op NEnz, een bijnaam van een ver en vaag dansverleden. Maar aangezien iedereen me nu zo noemt – van mijn oma tot aan mijn accountant – blijf ik ‘m bij me dragen. Want het is nou eenmaal bij me gaan horen (laat dit een les zijn voor iedereen die een blog begint: het zou zomaar kunnen dat je die naam nog 8 jaar lang aan moet horen).
Welnu, acht is geen magisch, jubileum-achtig getal natuurlijk. Maar omdat ik immers zelf altijd scandeer dat er áltijd wat te vieren valt en je dat dan ook vooral moet dóen, wil ik hier toch een klein beetje feestvreugde oproepen. Want als je nog een excuus nodig had om vandaag taart te mogen eten, de champagne te ontkurken, nieuwe schoenen te kopen of je feestjurk aan te trekken: baby, this is it.
En hierbij mijn allergrootste, niet in woorden uit te drukken dank aan alle lezers van nenz.net (en destijds nenz.web-log.nl) die hier rond komen snuffelen om mijn zielenroerselen, pennenvruchten en lariekoek te lezen, áltijd lief en creatief reageren en die mijn blog tot zo’n positieve plek maken. Dankzij jullie streef ik ernaar om straks een bejaarde blogger te worden.
‘Chocolates with attitude’ hebben ze deze box met chocolade gedoopt, de luitjes van Bessermachen; een Deense ontwerpstudio. Nou, die attitude is wat mij betreft geheel terecht. Want heb je ooit zo’n waanzinnig mooie doos met choco gezien? Not me, my friend. En ik heb in mijn leven toch al boven heel wat boxes of chocolates staan kwijlen (noem het een hobby).
De pret begint al bij de chocoladebruine (natuurlijk!) doos, waarop de befaamde uitspraak van Forrest Gump, “Life is like a box of chocolates”, prijkt. Je schuift de box vervolgens open met een lade waarop de rest van de quote is gedrukt: “you never know what you gonna get.” Sehr toepasselijk ook weer, in dit geval, want er zitten maar liefst twaalf (!) verschillende ronde doosjes met chocolade in, stuk voor stuk zeer verrassend. De verschillende smaken zijn gekoppeld aan twaalf verschillende personages of persoonlijkheden, voorzien van een – o maak me gek! – bijpassende quote. Voorbeeldje: chocolaatjes voor de ‘Care Giver’ worden omschreven als “a sweet center, gently coated with milk chocolate and a very sweet powder”. Geflankeerd door een quote van Booker T. Washington, die luidt: “If you want to lift yourself up, lift up someone else”. Is dat mooi of is dat mooi?
Nog eentje dan: ’the rebel’ krijgt “sweet licorice with naughty chili coated with milk chocolate and red powder”. Daarbij een quote van Katherine Hepburn: “If you obey all the rules, you miss all the fun.”
Hebben we tot slot nog ’the king’; “brazil nut coated with bittersweet dark chocolate and enhanced with golden cocoa powder”. Met op het deksel een uitspraak van Donald Trump: “You have to think anyway, so why not think big?”.
En dan nu de bittere pil: bij mijn weten zijn deze chocolaatjes alleen voor het mooie design en niet voor productie in het leven geroepen. Shit, moeten we weer chocolade gaan eten om dat verdriet weg te werken…
Maar je mag me ook gewoon Nancy noemen hoor.
Ik ben freelance culinair schrijver en wil álles ontdekken dat met eten te maken heeft. Tussendoor probeer ik een fijn & goed leven te leiden. Voor mij houdt dat in: doen wat ik leuk vind en leuk vinden wat ik doe (ja, da’s een doordenkertje!), positiviteit verkiezen boven negativiteit (it’s much more fun) en te genieten van de kleine, maar o-zo fijne dingen des levens.
Omdat er volgens mij wel meer mensen zijn die een fijn & goed leven willen leiden (duh!) en we allemaal weten dat het af en toe niet meevalt om je een weg door het leven te klunen, deel ik op dit blog mijn dagelijkse beslommeringen, inzichten, aha-momenten en mijmeringen over dingen die mij blij maken. Want ik geloof dat je met blijdschap delen en verspreiden de wereld een stukje leuker maakt.
Nenz Works: voor culinaire teksten en food fotografie
Zoek jij een freelance tekstschrijver met veel ervaring op het gebied van eten & drinken, SEO, social media en content strategie? Ben je misschien op zoek naar een receptontwikkelaar? Of wil je foto's van jouw restaurant of gerechten?
Mooi! Als freelance culinair schrijver en food fotograaf zit ik diep in de culinaire wereld en sta ik altijd open voor opdrachten waarbij ik de sterren van de hemel kan schrijven en/of fotograferen. Ik zorg voor (culinaire) content voor websites, tijdschriften, social media en merken (denk aan productverpakkingen). Zowel in tekst als in beeld dus.
O denneboom, o denneboom, wat zijn je takken wonderschoon…! Dat gaat zeker lukken met de toffe kerstboomversiering hieronder. Want niks is tegenwoordig te gek als het op het optuigen van je kerstboom aankomt. Van oesters tot aan panters en croissants: ze kunnen allemaal de boom in. Happy holidays! Waar koop je deze kerstboomversiering? De kerstboomhangers […]
Nieuwe artiesten of muziek ontdekken. Onderschat nooit het effect van muziek op een mensenleven! Een vriendin verrassen met een fantastische bos bloemen Een dagje helemaal niks anders doen dan jezelf pamperen. Maskertjes, manicure, pedicure… girls will be girls, maar er gaat toch niks boven zelfonderhoud op z’n tijd. Je huis lekker laten ruiken met geurkaarsen […]
Mode-ontwerpster Anya Hindmarch smells. En niet zo’n beetje ook. Althans: dat zegt ze zelf, om haar nieuwe collectie geurkaarsen en diffusers te lanceren. Met Anya Smells kun je je huis naar kauwgom of tandpasta laten ruiken. Je kent Anya Hindmarch wel als die Britse ontwerpster van handtassen en accessoires met een knipoog. Héél veel street style […]
‘Things We Love’ van Kate Spade New York (ISBN 9781419705663) is alleen in Amerika te koop, maar wij Hollandaises shoppen ‘m gewoon via Amazon.co.uk en Bookdepository. Bol.com heeft ‘m trouwens ook, voor een paar euro meer.
Nieuw hier? Lees meer over '
