Plog it while it’s hot

Jullie reacties op mijn vorige plog waren zó leuk, dat ik plechtig beloofde er nog eentje te zullen maken. Het moest wel op een vrije dag vond ik, want anders zie je mij de hele dag alleen maar zwoegen achter een computer en dat is natuurlijk weinig opwindend. Niet dat onderstaande foto’s nu heel bijzonder zijn – ze zijn eerder doodgewoon – maar hee: dat is geloof ik het geheim van ploggen. Zo zie je een beetje hoe ik loop te rommelkonten op een dag (en wat ik eet: ook héél belangrijk natuurlijk…).

Ik heb vanochtend eerst een afspraak bij de huisarts staan dus ik moet moven! Ik werk snel een ontbijtje weg van een beetje Griekse yoghurt met homemade granola en aardbeien. De espresso is noodzakelijk en de krant is gratis (sorry voor die idiote krantenkop; daar kon ik niks aan doen).

Noodles springt alweer wild in en uit het lege fruitkistje dat in de keuken staat. Ook goedemorgen!

Eenmaal met de auto aangekomen op de parkeerplaats bij de huisarts realiseer ik me dat ik drie geurhangers aan mijn achteruitkijkspiegel heb hangen. Eh, waarom ook alweer?

Na de huisarts rijd ik naar huis en even later ben ik in de stad. Eerst even koffie op het terras bij Brandmeesters. Da’s altijd zo’n lekker rustig plekje, vooral ’s ochtends.

Heerlijk, zo’n Flat white

Even later lunchen op het terras van Moto Restaurant. Ik heb eigenlijk meer zin in iets lichts als sushi, maar wilde hier zo graag nog eens de noodles proberen. Dus ik kies toch maar voor het laatste. Ze zijn echt god-de-lijk! Ik geef eigenaresse Jo meteen een kaartje van mijn blog, omdat ze benieuwd is naar de blogpost die ik schreef over de saké proeverij bij Moto laatst.

Eenmaal thuis ga ik op de fiets boodschappen doen. Ik word nog altijd vrolijk van mijn roze Jamie Magazine-fietskrat. En hij is ook nog eens verrekte handig.

Vandaag is editie 15 van Flair uitgekomen, met daarin een reportage van ons huis. Vriendlief wil meteen 5 exemplaren kopen bij onze bladenboer. De mevrouw aan de kassa kijkt verbaasd: “vijf keer hetzelfde blad? Ja? Dat ik niet gek ben geworden…”.

Tadaa! Als je de smeulende puinhopen opruimt en er een talentvolle fotograaf (veel dank aan Souraya van Binti Home!) op los laat, ziet het er best behoorlijk uit hè? Wel gek hoor, om je toko zo terug te zien.

Noodles is verbolgen dat hij niet op de foto staat in de reportage.

Nog even relaxen en lezen in de schommelstoel in de tuin, waar Noodles meteen luid knorrend op mijn schoot springt.

Ik ga nog even wat verse kruiden planten in de bakken op het balkon. Rozemarijn, oregano, munt… mmmh! Lekker glamorous ook, die handschoenen. :p

En een bakje met zaadjes voor aardbeien. Benieuwd of dat werkt! Ik zet deze wel binnen in de vensterbank, want ze gedijen het beste bij 20 graden staat er op de instructies op de verpakking (enfin: wie niet?).

We eten bijna nooit magnetronmaaltijden, maar vanmorgen zagen we op een reclame in een bushokje dat de chef van sterrenrestaurant &Samhoud speciale magnetronmaaltijden voor Albert Heijn heeft ontwikkeld. Helemaal vega, op basis van tomaat. Die moeten we proberen! Zowel de lasagne als de chili sin carne zijn erg lekker. En: geen ontplofte bende in de keuken.

’s Avonds even relaxen met een theetje en een tijdschrift. Ik probeer de nieuwe EARTH tea. Leuk dat labeltje dat eraan hangt met ‘you never drink alone’. De opbrengsten van deze thee gaan trouwens naar waterprojecten, zoals het installeren van waterfilters in Malawi en in kindertehuizen in Sri Lanka. Echte chariTea dus! (kijk voor meer info op www.earthwater.nl).

EINDELIJK HEB IK ZE GEVONDEN! De Dreamy Chocolate Hippo’s van Barù, bij Brandmeesters. Lekker bij de thee, yum yum yum.

Daarna kijken we een korte documentaire over ‘Music Man Murray’; een man van 91 jaar die een platencollectie met ruim 300.000 elpees verzamelde op de stoffige planken van zijn winkel in Los Angeles. Mooi!

Voor het slapen gaan maak ik in bed nog een lijstje met dingen waar ik dankbaar voor ben in mijn dankbaarheidsdagboekje. Dat probeer ik elke avond te doen, al zijn het maar kleine, banale of gekke dingen (die zijn het ook waard om te vieren!). Het helpt me happy in slaap te vallen in plaats van met een kop vol zorgen (dat had ik vooral nodig na het kijken van True Detective…brrr) en ook weer vrolijk op te staan. Ik kan het iedereen aanraden.

LalaLente!

Season’s greetings! Want het is hartstikke lente. De bijen zoemen wild door mijn tuin (dat had niet gehoeven…), de merels in de boom voor mijn slaapkamerraam kwetteren me al om 06:00 wakker, krokussen en magnolia’s ontluiken, mijn kat ligt loom te slapen onder een stoel en ik heb een ontzettende behoefte om elk zonnestraaltje te pakken dat ik pakken kan. Ik ben ook wel blij met zo’n fris, vers seizoen, want dit jaar heeft zich vooralsnog niet bepaald afgespeeld naar het script dat ik in mijn hoofd had. Ik weet niet waarom, maar ik ben niet helemaal mijn vrolijke, levenslustige zelf. Misschien komt het doordat ik vooral heel druk ben met schrijfklussen zoeken en het omhoog houden van alle gebruikelijke ballen, zoals werk, vriendschappen, relatie, familie, gezondheid, ontploft huishouden, knettergekke kat onderhouden, etc. Om weer een evenwichtiger mens Nens te worden, volg ik momenteel een e-cursus Mindfulness van Happinez en doe ik aan yoga. Het lijkt wel te helpen, kan ik je zeggen (namasté!).

Tijd om de komst van de lente te vieren en te omarmen. Dit is mijn happy to-do-lijstje:

Dingen die ik wil doen: in mijn schommelstoel hangen in de tuin, uitwaaien aan zee, yoga-oefeningen doen als ik wakker ben, nieuwe groenten, fruit en kruiden planten in de bloembakken in de tuin en op mijn balkon, lekker op terrasjes hangen, picknicken in het park, uitwaaien op de fiets, cocktails shaken in de keuken en héél veel homemade lekkers maken in mijn keuken.

Op mijn wishlist: eigenlijk niks (less is luxe!) behalve een nieuw paar Allstars of andere lage gympies; mijn roze Chucks zijn helemaal vaal geworden wegens te veel stranddagjes en zonne-uren vorig jaar.

Kleding/accessoires die ik weer op ga graven uit mijn kast: leren jackies, mijn Vans met Liberty-print, tassen met pompoms, vrolijke kettingen met kwastjes, nagellak in pastelkleuren, boyfriend jeans, alles met een neon randje, ballerina’s, mijn glitter Anniels (woohoo!).

Boeken die ik wil lezen, chillend in mijn hangstoel met een glaasje water met munt en citroen binnen handbereik: The Fire Starter Sessions van Danielle Laporte, Leven vol overgave van Gabrielle Bernstein en Everything is perfect when you’re a liar van Kelly Oxford.

Dingen die ik ga koken: Vietnamese spring rolls; van die rijstvelletjes gevuld met groenten en kruiden (…mmh pretty food), lekkere Aziatische salades en asperges – véél asperges.

Baksels waar ik mijn keuken naar ga laten geuren: pavlova’s met fruit, de vrolijke gekleurde meringues van de Meringue Girls (verslavend leuk om te maken!), citroentaart, dingen-met-rabarber (ziet er altijd zo indrukwekkend uit, maar ik doe er nooit wat mee).

Wat ik drink: groene thee, water met munt en citroen, huisgemaakte mojito’s, Corona’s met een limoentje erin (we’re big on the citrus fruits hier in huis ;), saké en de ‘Elderblossom Collins’ uit ‘Homemade Zomer’ van Yvette van Boven.

Geniet ervan jongens, met volle teugen!

Meet de Meringue Girls!

Van lekker eten word ik sowieso blij, maar als het er ook nog mooi uitziet, raak ik zielsgelukkig. En lekkere dingen mooi presenteren, dat kunnen de Meringue Girls – even voorstellen: de Londense Alex Hoffler en de Nieuw-Zeelandse Stacey O’Gorman – als geen ander. De meiden zijn allebei opgeleid tot kok en ontmoetten elkaar toen ze in hetzelfde restaurant in Londen werkten. Stacey houdt van Dr. Marten’s, lange rokken, koopjes uit de kringloopwinkel, 3 suikerklontjes in haar thee, rode lipstick, Japanse anime en Björk; Alex is gek op Boston Terriers, gouden disco pants, haarstrikken, rommelmarkten, vintage keukenspullen en granaatappelprosecco. Allebei hebben ze een voorliefde voor zoetigheid (duh!).

Zo mooi als de meringues van de Meringue Girls, heb ik ze nog nooit gezien! Het is dan ook niet zo gek dat de schuimpjes van de Meringue Girls de aandacht trokken van opdrachtgevers als Vogue Night Out, Jimmy Choo, H&M en ELLE en dat ze acte de présence gaven op culinaire straatfeesten zoals Jamie Oliver’s Fifteen Market, Gizzi Erskine’s K-Town en FEAST (oké, het is officieel: ik verhuis naar Engeland). Mister Oliver prijst hun meringues zelfs aan met de woorden: “Naughty, but very, very nice.

In hun boek: ‘Meringue: zoet, zalig en oogverblindend schuim’ geven ze hun geheimen prijs voor de perfecte meringues. Want die moeten niet alleen mooi zijn, maar bovenal lekker. Vandaar ook dat de girls graag uitpakken met verrassende smaken als kokos, gin&tonic en gezouten karamelpopcorn. Of wat dacht je van complete meringue-gerechten zoals een Pavlova met rozenwater of een citroenschuimtaart?

Wat vooral blijkt: meringues maken is helemaal niet zo moeilijk. En je hebt er maar twee ingrediënten voor nodig: eiwitten en suiker. That’s it! Bovendien zijn ze glutenvrij.

Check in dit filmpje hoe je de befaamde ‘Meringue Girls Mixture’ maakt:

Het resultaat van mijn eerste poging meringues bakken à la de Meringue Girls:

Ik moet duidelijk nog wel even oefenen met die spuitzak, maar het was in ieder geval superleuk om ze te maken! Een openbaring vind ik de tip van de girls om met een kwastje kleurstof in strepen aan te brengen aan de binnenkant van een spuitzak. Dan krijg je een bloedmooi tie-dye effect op je meringues. Als je ze dan ook nog leuk verpakt, heb je meteen een tof culi-cadeautje!

Het boek ‘Meringue‘ van Alex Hoffler en Stacey O’Gorman is uitgegeven door Kosmos Uitgevers en vanaf 1 april verkrijgbaar in het Nederlands. Voor 14,99 leer je hoe je zelf een Meringue Girl wordt! Bestel het boek hier en geniet!

Kleurkrijtjes met smaak

Ze zien eruit als gewone kleurkrijtjes. Maar je gebruikt ze bij je eten. Hoe? Door ze te slijpen boven je bord. I kid you not.

De ‘krijtjes’ zijn ontwikkeld door chef Alain Cirelli en zijn er in vier verschillende smaken: inktvisinkt, bedoeld om te combineren met risotto en visgerechten; soja voor bij kip, varkensvlees en groente; chili voor bij geroosterd vlees en tot slot de ciderazijn, die het lekkerst is over oesters en eendenborst. Er wordt een puntenslijper bij geleverd die je gebruikt om de smaken boven je bord te ‘slijpen’. Ze beloven de smaken op je bord op te wekken en op te peppen. Hysterisch, maar weer eens wat anders.

Een kit met vier krijtjes, een puntenslijper en recepten is te koop via de website van Le Purgatoire Paris.

Happy Item: Parijs-kalender

Zelfs met de hedendaagse technieken (Facebook verjaardagsalerts, ahoy!) krijg ik het nog voor elkaar: ik vergeet áltijd de verjaardagen van mijn familieleden. En dan schaam ik me weer dood, want zij sturen natuurlijk wel allemaal – attent als ze zijn – een kaart als ik jarig ben. Terwijl de oplossing zo simpel is: gewoon een verjaardagskalender kopen. Heb ik meteen een excuus om deze té leuke Parijs-kalender van Pei Design aan te schaffen (dat heet nou van de nood een dikke deugd maken). Met daarop alle geneugten van Parijs: ballerina’s, de Bretonse streep, de baret, macarons, du pain, Chanel no. 5 en amour natuurlijk.

De Paris Perpetual Calendar van Pei Design is voor 15 euro (excl. verzendkosten) te koop via Etsy.

#Tongueincheek

Het meest gebruik ik de ‘see no evil, hear no evil, speak no evil’ aapjes. En de flamencodanseres (in alle gevallen van blijdschap). Bij mijn lieve schoonzusje is de smiley met de hartjesogen inmiddels versleten; die gebruikt ze steevast om te reageren op alle foto’s die ik haar stuur van mijn kat – en haar petekat – Noodles. En er gaat geen Whatsapp-sessie met mijn moeder voorbij, of ze gooit de twee handpalmen die tegen elkaar gedrukt zijn met een aureooltje eromheen in de strijd; bedoeld om ‘amen’ uit te drukken (maar iemand wees me er onlangs op dat dat gewoon een high five moet betekenen… ach, dat dekt de lading ook wel). Het moge duidelijk zijn: we converseren dankzij veelvuldig Whatsappen met z’n allen inmiddels zoveel in emoji-taal, dat je soms in je brein moet graven naar het woord voor die smiley met die tong uit zijn mondhoek.

Het schoenenmerk Del Toro, bekend van zijn fluwelen loafers die zeer gewild zijn onder modebloggers, heeft nu zelfs een hele schoenencollectie (met bijpassende tasjes!) ontworpen met emoji’s erop. De namen van de verschillende typen loafers zijn zelfs uitgedost met een hashtag, zoals #noevil, #theshit en #queenbee. Hoe 3.0! Ze zijn te koop via Modaoperandi.com.

Overigens zijn er meer mensen creatief met emoji’s; ik moest bijvoorbeeld erg 🙂 🙂 🙂 om deze ‘unofficial emoji video’ van Beyoncé & Jay-Z ’s ‘Drunk in Love’:

These are a few of my favorite Pins

Vriendin T. stuurde me laatst vanuit De Bijenkorf een foto van deze dog loafers van Marc by Marc Jacobs. Ik vind ze helemaal te gek!

Van dit soort lijstjes (van Kate Spade) krijg ik een onstilbare honger naar de zomer. Overigens kun je dezelfde lijst aanhouden voor een warme lentedag in het park.

Over zomerkriebels gesproken: ik kwam deze ‘Spring/Summer Fashion Pops’ ook nog even tegen. Ze zijn eigenlijk vorig jaar al ontworpen, door Lara Atkinson, maar ik vind ze mateloos inspirerend. Maak ze zelf – bijvoorbeeld in je Zoku ijsmaker – geïnspireerd door de modecollecties van 2014. Of vertaal dit idee naar homemade cupcakes!

Gevonden op het leuke blog Miss Renaissance: deze bloedmooie DIY paaseitjes!

Vriendin R. wees me op dit kleurrijke hotel: Motel Mexicola, op Bali (!). Wie gaat er mee?

StudioDIY legt je uit hoe je deze pop-up message balloons maakt. Waar is dat feestje? HIER IS DAT FEESTJE!

Ik ben gevallen voor de hangstoel. Ik heb er een in mijn tuin, aan een standaard (beste aankoop ever), maar je kunt ze dus ook gewoon in huis hangen. Zacht dekentje erin, goed boek en heerlijk dagdromen. Sissy-Boy Homeland heeft een tof exemplaar.

Spelen met je eten

Moeders in Japan maken ware kunstwerken van de broodtrommeltjes van hun kinderen – ook wel bento boxes – genoemd. Ik heb weleens gelezen dat ze dat doen omdat ze vaak lange dagen werken en hun kinderen dan alleen ’s ochtends even gauw uitzwaaien. Door met liefde en toewijding een kunstzinnige lunch voor ze te maken, willen ze hun kinderen toch die aandacht geven die ze de rest van de dag moeten missen. Aaawww…!

Maar ja, ga er maar aan staan, ’s ochtends vroeg in je keuken, met wat resten uit de groentela. Toch gebeurt het hier in Nederland ook, dat moeders eetbare kunstwerken maken voor hun kroost. De Nederlandse Sandra van den Broek bijvoorbeeld, begon te spelen met de tosti’s die ze voor haar kinderen maakte en raakte zo in de ban van food art, dat ze nu een eigen Instagram-account heeft vol foto’s van briljant opgemaakte bordjes. De gezichtjes die ze maakt zijn zó cute!

Op Moodkids.nl geeft Sandra 5 tips om je eigen food art te maken:

  • Gebruik een scherp schaartje; dat is vaak wat gemakkelijker en handzamer dan een mesje.
  • Een gezichtje laat je edible art al snel tot leven komen.
  • Steekvormpjes zijn handig om ogen en mond te maken.
  • Wees creatief! Vrijwel alles uit de koelkast en keukenkasjes is bruikbaar.
  • Gebruik koude ingrediënten, want het duurt even voordat het klaar is…
  • read more »

    Must-visit: restaurant Moto in Utrecht

    De Drieharingstraat is hard op weg om het hipste straatje van Utrecht te worden. Niet zo heel lang geleden streek er een winkel van G-star neer, bij Leip koop je vette patta’s en het ene na het andere frisse restaurant opent zijn deuren, zoals onlangs Firma Pickles; een burgerrestaurant en wijnbar, waar je gastroburgers eet. Alweer even geleden opende hier ook Moto: een Japans restaurant, maar niet de traditionele (all you can eat) sushitent die je veelal kent uit de Hollandse winkelstraten.

    Eigenaresse Jo vertelt: “Bij Moto draait het niet zozeer om de traditionele sushi, zoals in de meeste sushi-restaurants. Wij willen laten zien dat er meer is dan traditioneel Japans eten. Zo serveren we vaak sushi op de Amerikaanse wijze. Als je bijvoorbeeld denkt aan de california roll: die is zelfs in Amerika ontstaan. Bij traditionele sushi zitten de ingrediënten aan de binnenkant van een nori-vel; bij Moto zitten de ingrediënten vaak juist aan de buitenkant.” Ze noemt het ook wel 3D-sushi. Het gaat daarmee ook veel verder dan all-you-can-eat: bij Moto krijg je hip, fun Japans eten dat heel verrassend is.

    Ik was vlak na de opening al eens bij Moto gaan eten, en herinner me dat ik verrast was door de presentatie van de gerechten, de bijzondere (niet alledaagse) smaken en het hippe maar relaxte interieur. Zo beschikt Moto over een cocktailbar, dus je kunt hier ook lekker komen loungen. Afgelopen weekend was ik weer bij Moto, dit keer voor een saké proeverij. Ik was niet echt een saké drinker tot ik bij restaurant Benkei in Den Haag mijn oom saké zag drinken uit een vierkant houten bakje, met zout op de rand. Dat leek me waanzinnig lekker en dat was het ook. Saké is zoveel lichter dan wijn en bevat ook niet de zuren die wijn wel heeft – en die mij soms een beetje tegenstaan. Of, zoals chefkok Kelvin mij tijdens de proeverij influisterde: “Oppassen met die warme saké, want daar drink je algauw te veel van. Maar gelukkig krijg je er morgen geen hoofdpijn van, zoals bij wijn.”

    Bovendien leerden we door verschillende soorten saké te proeven dat saké in verrassend veel soorten en smaken komt. Bloemige aroma’s, fruittonen en ik proefde bij één saké zelfs iets van venkel/anijs (en daar ben ik toevallig dol op). Bij elke saké die we proefden – de één geserveerd in een sherryglas, de ander in een klein saké kopje en anderen weer in een groot wijnglas – kregen we ook bijpassende hapjes geserveerd. Van inktvisballetjes met kewpie-mayonaise tot aan warme knapperige tofu met bonito-flakes. Ik kan elke foodie met een voorliefde voor de Aziatische keuken aanraden om hier een keer te gaan eten. En saké te drinken!

    Dit is een hele lichte, zoete saké die eigenlijk overal goed bij smaakt. Lekker bij warm weer, in de zon.

    Volgens Kelvin, die chefkok is bij Moto, wordt dit gerechtje in Japan héél veel gegeten. Het gaat hierbij echt om de rijst, die op smaak is gebracht met verschillende kruiden en het zeewier. Het is hetzelfde zeewier dat je kent van sushirolls, maar het smaakt toch heel anders (veel puurder) omdat hier geen vulling in zit.

    Crispy gebakken tofu met bonito-flakes, die dansen door de warmte.

    Dit was de duurste fles saké die we proefden en veel mannen vonden deze het lekkerst.

    Moto Restaurant
    Drieharingstraat 2, Utrecht.
    Check: www.restaurant-moto.nl

    Een kijkje in mijn notebook

    Elke dag, de hele dag door, kom ik nieuwe producten, ideeën en inspiratie tegen. Daarom heb ik ook een soort Inspector Gadget-achtige arm ontwikkeld, waaraan een notitieboekje vastzit. Die is bestemd om al dat leuks in op te schrijven. En wel onmiddellijk.
    Omdat ik zo heel veel losse krabbels, plaatjes en dingen verzamel van dingen die eigenlijk het delen waard zijn, geef ik je vanaf nu regelmatig een kijkje in mijn Notebook.