Een tijdje geleden wilde ik mijn schoonzusje wat vertellen. Over een grote beslissing die ik had genomen. Ik appte haar: “Zus, ik moet je nog wat vertellen!”, maar realiseerde me toen dat ze op dat moment net op weg was naar de sportschool, waar ze lesgeeft. “Het komt wel na je les, ik app je dan nog wel even” stuurde ik haar. Nu heb ik er een bloedhekel aan als mensen mij appen/sms-en/mailen dat-ze-me-nog-wat-moeten-vertellen. Want om de een of andere reden denk je altijd dat er stront aan de knikker is. En nu deed ik het dus ook. Yep, busted. Guilty as charged.
Mijn schoonzusje was in een pesterige bui en stuurde terug: “Je bent toch niet zwanger hè? :p”, omdat we er beiden een bloedhekel aan hebben als mensen ons vragen of je zwanger bent of een overenthousiaste baarmoeder hebt. Omdat mijn broertje inmiddels een kleintje heeft – het allerschattigste schepsel in de geschiedenis van de mensheid en mijn absolute partner in crime – gaan ze er haast vanzelfsprekend vanuit dat mijn eierstokken dan automatisch ook een ongeduldige cha-cha-cha doen. Tureluurs word ik van die vragen. Baas in eigen baarmoeder, goddammit!
Omdat ik haar terug wilde pakken, stuurde ik aan mijn schoonzusje terug, bij wijze van grap: “HOE WEET JE DAT?!” Ik voegde er nog aan toe: “Heeft Jus het al verteld?” (Jus is mijn geliefde) En toen? Toen was ik eerlijk gezegd helemaal vergeten dat ik middenin een WhatsApp gesprek zat omdat ik werd afgeleid doordat ons eten werd bezorgd.
Een paar uur later lagen mijn lief en ik languit op de bank tv te kijken (de enige gepaste bezigheid nadat je eten hebt laten bezorgen), toen plotseling de deur wijd openzwaaide en daar schoonzus stond, in een baken van sneeuw, licht en zweet (dat zweet kwam deels van de sportschool, deels omdat ze niet wist hoe snel ze zich naar ons toe moest haasten). “IS HET ECHT WAAR?!”, riep ze hysterisch uit, met tranen in haar ogen. “ZIJN JULLIE ZWANGER?!!!” Vriendlief en ik keken elkaar verbaasd aan en er klonk het gekraak van krekels. “Ehhh…”, zei ik, “…o ja, ik was vergeten te zeggen dat het een grap was.” Schoonzus barstte uit in een: “oooooooh dat is echt gemeen!!! Ik had iedereen op de sportschool al verteld dat jullie zwanger waren! Ik dacht dat het echt was!”.
Hieruit, lieve lezers, kunnen wij een aantal lessen trekken: 1. houd nooit je (schoon)zus voor de gek met babynieuws, want dat is niet goed voor haar zenuwstelsel (ik heb haar om moeten kopen met talloze zelfgemaakte marshmallows om de familieband weer goed te krijgen), 2. laat je niet afleiden door afhaaleten. En 3. vraag iemand nooit – nóóit – wanneer ze aan kinderen gaat beginnen.
Daar heeft Halina Reijn trouwens ook nog wat wijze woorden over te zeggen.
Foto door Toyokazu Nagano