Merde!

Één van de leuke aspecten aan de gorgeous spulletjes van Fafi, is dat ze très, très moeilijk te krijgen zijn. Maar dat is tegelijkertijd ook een hels irritant, zenuwslopend, tijdrovend aspect. Hoeveel uurtjes beautyslaap ik wel niet gespendeerd heb aan nachtelange surfsessies over het net, op zoek naar zo’n verdomde Sony Capsule Toy… zucht. En de Francaise flikt het again: in samenwerking met het Japanse label Mark’s Inc. ontwierp ze, na een uitgebreide stationary collectie, een serie tasjes die simpelweg to-die-for zijn. Maar, zo zegt Fafi zelf op haar blog: enkel verkrijgbaar in Japan.
Ik zou nu zó graag willen dat ik tot Gwen’s leger Harajuku Girls behoorde…

Yellow – India.Arie

Glamourpoes

Hoe hysterisch ik vorig jaar was toen de MAC Fafi-collectie uitkwam, zo opvallend zen ben ik over de Hello Kitty x MAC-lijn. Nu kan de kitten mij altijd wel bekoren – wie rondneust in mijn huis zou zelfs een lichte Hello Kitty-verslaving kunnen vaststellen (van koekjesvormpjes in mijn bakblik tot aan een uitgebreide collectie sokken, een heuse pannenkoekpan en geurverfrissers in mijn auto), maar van Kitty make-upjes word ik om de één of andere reden niet warm of koud.
Toch vind ik dat MAC een en ander op een bijzondere manier aanpakt. Zo lijkt het label vastbesloten om de Kitty-lijn onder geen beding aan beautyqueens onder de 13 jaar te zullen verkopen, wat resulteert in een reclamecampagne die zich richt op de stoute glamourpoes in ons allen. Zo zijn de producten opgesplitst in een ‘Mild’ en een ‘Wild’ lijn, met enerzijds een zoete blondine met roze strikken en wild wafeltjeshaar en anderzijds een donkere goddess in een zwart glanzend korset met een zweepje.
Helemaal Kitty 16+ is het productfilmpje dat MAC voor de gelegenheid uitbracht.
Ik wil ook een roze suikerspinbed, een zwarte kat en een leger halfnaakte mannen met Hello Kitty hoofden (?)! Nou ja, of in ieder geval dan de Hello Kitty x MAC lip conditioner (mijn favo MAC-product)…

Photobucket Some Bunny Loves You Mixtape – Roxy Cottontail

Say What?!

Naar het schijnt heeft onze favoriete hysterische-jasjes-draagster Santogold deze week haar naam officieel veranderd in – houd je vast – Santigold. Yes my love, met een IEH in plaats van die OOW; waar ik toch enigzins gehecht aan was geraakt.

Ik surfde afgelopen weekend naar haar Myspace-pagina alwaar ik nog slechts 1 vriend aantrof (haarzelf) en een doorverwijzing naar de profielpagina van ene Santigold. Und jawohl; letterlijk elk blogbericht, biografietje, foto-onderschrift en logo was als op miraculeuze wijze aangepast met de naam Santigold. Alsof er nooit een andere naam bestaan heeft.

Enige onderzoeksjournalistiek leert mij dat Santi White (nog liever haar echte naam dan die onwennige nieuwe) wel een andere artiestennaam móest adopteren, omdat één of andere juwelier slash filmmaker de naam Santo Gold afgelopen week heeft laten vastleggen. Tja, en daar sta je dan, als Santogold de tweede…

Laten we hopen dat het slechts een kwestie van wennen is. Want of het nou IEH of OOH is; die deuntjes blijven verdomde fijn.

Photobucket CreatorSantigold

BeautyScoop: MAC Sugar Sweet

Photobucket

What cought my eye? Terwijl beautyqueens over elkaar heen duikelen om de nieuwste Hello Kitty-collectie van MAC te veroveren (een collectie die mij verrassend weinig doet, overigens), staat er al weer een nieuwe lijn in de startblokken, geïnspireerd op sugar, spice & everything nice! Althans, als ik de goooorrrgeous productfoto’s mag geloven. Cupcakes, cupcakes en nog eens cupcakes en o ja: zoete pastelkleurtjes van MAC. Dáár heb ik zo mijn bedenkingen over, maar wie weet valt het promomateriaal ook nog ergens te bemachtigen…
De MAC Sugar Sweet Collection komt in de States op 19 maart uit, dus reken er zo ongeveer op dat ‘ie een maand later bij de Nederlandse MAC-counters zal komen te liggen.

Photobucket Sugar Me – Lyndsey De Paul

LegoLand

Ik heb zó’n zwak voor modetwins Dee & Ricky dat ze me zelfs doen overwegen om 75 dollar te neer te tellen voor een simpele legobroche (that reminds me: ik moet binnenkort eens wat lego van mijn neefjes proberen mee te smokkelen om aan het doe-het-zelven te slaan) en 85 dollar voor een riemgesp in de vorm van een knalroze Etch-a-sketch apparaatje. Maar ja, wil je aan de slag kunnen voor grote modegoden als Marc Jacobs, dan is het inderdaad wel noodzakelijk om je prijzen een beetje op te poken.
Sinds Marc Jacobs pakken de broers het dan ook nóg professioneler aan: hun website is in een nieuw (flash) jasje gestoken en er zijn nu ook Lego-haarstrikjes, de genoemde Etch-a-sketch riemgespen en broches in de vorm van Lego-eendjes te koop. Hun collectie Lego-hartjes is bovendien aangevuld met nieuwe dessins en andere vormen. Het leukste wat moi betreft? De Lego-haarbanden, zoals ze ook in de show van Ome Marc werden gedragen.

Voor meer info, surf naar www.deeandricky.com.

Photobucket Gravity – Sara Bareilles

Nijntje meets Sonia Rykiel

Goed, Nijntje is dan wel schattig enzo, maar de outfitjes die Godfather Dick Bruna voor haar tekent zijn nou niet bepaald… fashionable te noemen. Wanneer zien we die kleine Pluis eens in een coole creatie van de heren Viktor & Rolf? Of in een mantelpakje van Chanel? I guess dat dat er niet bepaald inzit…
Nee, dan Fifi Lapin of, zoals haar blog www.fifi-lapin.blogspot.com kopt, ‘The most stylish of all rabbits’. En dat klopt: deze bunny hult zich in de gehele nieuwe collectie van Sonia Rykiel, in jurkjes van Moschino, Marc by Marc Jacobs, Valentino, Marni, Chloé en Balmain, en zelfs het gewaagde pakje van Dolce & Gabbana, dat geïnspireerd is op de ietwat stijve Queen Elizabeth, is gewaagd aan Fifi.
Het is dus niet zo gek dat, in navolging van Gwen Stefani, Stella McCartney, Tokidoki en Fafi, ook Fifi werd opgemerkt door de mensen achter LeSportsac. Op de tassen van het label staan nu afbeeldingen van Fifi in de meest parmantige (en hipste!) outfitjes van het modeseizoen. Voorlopig moeten we het doen met één printje; later volgen er meer.
Daar kan Nijntje nog een puntje aan zuigen…

Photobucket Beautiful Flower – India.Arie

Alle vetheid op een stokje

Photobucket

Photobucket

Het begon ooit toen ik Nigella Lawson (de Britse domestic goddess die steevast wulpse blikken in de camera werpt terwijl ze een ijsje, een kom noodles of een halve gegrilde kip wegwerkt) een Bounty zag frituren. Ik was meteen gefascineerd: hoe kon iemand bedenken om een chocoladereep door een deegbeslag te halen en vervolgens in de frituurpan te gooien?! Ik kreeg al dichtgeslibde aderen als ik er naar keek.

Niet veel later zag ik een aflevering van ‘A Cook’s Tour’ waarin topkok en enfant terrible Anthony Bourdain (die ondanks de verontrustende elementen als grijs haar, te strakke verwassen zwarte jeans op hoog water, een drugsverleden en een meer dan ernstige sigarettenverslaving veel vrouwen het hoofd op hol brengt) achtereenvolgend een gefrituurde pizza eet in Schotland en later een giga shopping mall in Minnesota, Amerika bezoekt om aldaar te ontdekken dat de Minnesotaeanen (ofzo…) zich voornamelijk tegoed doen aan gefrituurde cheesecake op een stokje en hot dogs met een krokant deeglaagje.
Een fascinatie was geboren.

Noem me voyeuristisch, maar ik vind het héérlijk om mensen ranzige dingen weg te zien werken (al doe ik dat wel met mijn handen voor mijn ogen terwijl ik heel hard kreten als ‘IEK!’ uitstoot). En dan niet à la Fear Factor met grote glazige koeienogen, de ballen van een geit of een rauw stuk varkensoor, maar dingen die in ieder geval wel pretenderen een delicatesse te zijn. Of, at least, eetbaar. En met name de Amerikanen kunnen daar wat van.

Een klein feestje is het daarom voor moi om op de website ‘This Is Why You’re Fat‘ rond te neuzen. Want daar zie je de meest idiote, moddervette combinaties van ‘etenswaren’ bij elkaar. Van hot-dogs in een jasje van wafel met ketchup op een stokje tot aan geglazuurde donuts belegd met kaas & bacon en van Happy Meal Pizza’s (simpele verklaring: een pizza met daarop alle elementen van een Happy Meal van McDonald’s – excluding het speeltje) tot aan KitKats van een meter lang. Van snack-attack naar heart-attack, zeg maar.
Waarschuwing vooraf: niet bekijken met een zwakke maag.

Check www.thisiswhyyourefat.com

O en voor een gezellig kwiselementje hier op www.nenz.web-log.nl; wie kan raden wat het gerecht op de foto is, mag losbarsten in het reageerveld. Dank u!

Photobucket Psalms 23 – India.Arie (ft. MC Lyte)

Look out, Lily!

Photobucket

Lily Allen is back! En hoe! De video voor ‘The Fear’ was prachtig (ik wil ook zo’n caravan! Ik wil ook zo’n jurkje! Ik wil ook zo’n Marie Antoinette-achtig boudoir!) en het nummer ‘Fuck You’ kan ik (ondanks de scheldkannonade) na een korte preview niet meer uit mijn hoofd krijgen. Ik zeg: downloaden dus, die tweede cd van Lily Allen. En om ‘It’s not me, it’s you’ alvast in te luiden, is er een speciale Lily Allen Game online gezet die te cute voor woorden is.

Update: ik werd zó knettergek van het muziekje bij de game, dat ik ‘m van mijn site heb verwijderd. Klik even op deze link om alsnog naar Lily Allen, The Game te gaan: http://www.lilyallenmusic.com/lily/fear

Photobucket 22 – Lily Allen

My Melody

Photobucket

Was ik toch bijna vergeten om over Melody Ehsani’s nieuwste collectie te bloggen! Schande, NEnz!

Maar bijna is gelukkig nog altijd niet helemaal, dus in de herkansing dan maar. Miss Ehsani maakte mij nog niet zo heel lang geleden blij met een sieradenlijn bestaande uit kleurrijke, in your face-sieraden met een vleugje homegirl. Welnu, die combi stemt een NEnz altijd zeer vrolijk. Ik begon met de aanschaf van mijn eigenste NEnz-knucklering en ben later ook gezwicht voor een setje doorknockers met roze POW!-tekst, aangezien ik altijd wel van superhero-achtige toestanden heb gehouden. En dan doel ik niet op de strakke leggings van Spiderman, maar eerder op cartoon-achtige prints, glimmende stofjes en het veelvuldig gebruik van krachtige termen à la ‘Zap!’, zoals ook Viktor & Rolf onlangs nog in hun collectie verwerkten. Om nou te zeggen dat de boel heel comfortabel zit: neen, want het komt geregeld voor dat ik na het schudden van een hand naar een van pijn verwrongen gezicht sta te staren en de doorknockers zijn dan weer zo zwaar dat ik na twee uur dragen al paniekerig naar de meest dichtstbijzijnde spiegel ren om te kijken of mijn oorlellen er niet uit zien als die van een Afrikaans stamhoofd. Maar ja, it’s all in the fashion-game, I guess….!

Of de nieuwste collectie van Melody ook voor persoonlijk lijden zorgt, is mij nog niet bekend, maar mooi issie zeker. Wederom zien we de knucklering, maar ditmaal voorzien van een panter-achtig beest (schiet mij maar lek…), grote oorbellen in de vorm van bliksemschichten, chunky kettingen van plexiglas met tekst, bloemenringen en het pronkstuk: de nerdy glasses. O en bent u meer van het schoeisel, dan kunt u ook uw hart ophalen met een nieuwe collectie killer heels waar alleen de meest ervaren hakkendraagster mee uit de voeten kan.

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket Chocolate High – India.Arie & Musiq Soulchild

B.A.N.A.N.A.S!

Photobucket

Als klein NEnzje was ik al onafscheidelijk van mijn Lipsmacker met Dr. Pepper-smaak; tegenwoordig hop ik nog af en toe een filiaal van Claires in om me te midden van enge High School Musical-memorabilia en plastic sieraden waar Avril Lavigne tien jaar geleden een waar mode-orgasme zou hebben gekregen op het schap met de mierzoete lipbalms te storten. Van Lipsmackers met blueberry Skittles-smaak tot aan een limonadeversie met roze Troetelbeer; ze zijn allemaal mijn lippartij al gepasseerd. En om nou te zeggen dat ze fantastisch werken; non. Maar er is iets rond deze Smackers wat het vakje ‘nostalgie’ in mijn brein openzet, wat dan weer overgaat in niet te stoppen hebberigheid.

De dierentuin van Paul Frank heb ik dan toch al weer wat langer achter me gelaten (op een roze pyjamabroek met hamster Spicolli erop, een roze sockmonkey en een rood baseballjasje dat ik ooit in New York kocht in een winkel met een hysterische gay die luid uitschreeuwde: "Ooooh that looks so cute on you!" na dan; dit trio kán ik gewoon niet weggooien) en tóch blijft er iets rond aapje Julius en zijn vriendjes dat uitermate schattig is. Ze hebben het bij Firma Frank ook slim aangepakt vind ik, want op het moment dat zelfs Sjonnie & Anita met hun bij Men at Work geshopte Julius-shirtjes over straat gingen, leek het wel alsof het label zich eventjes terugtrok uit de markt om de overkill even te laten overwaaien. Bij mij werkt deze strategie in ieder geval, want ik stond van de week al weer ergens met een Paul Frank babyshirtje met versterkers erop en een baby Julius-knuffel in mijn handen.

Misschien een teken dat ik Paul Frank dan toch weer een beetje omarm (al zul je me niet meer zo snel in shirtjes met apen en vrolijke skelettenhoofden zien rondtrippelen). En dan komt het label op het perfecte tijdstip met een collabo met Lipsmacker op de proppen! Yes darling: 9 lipbalms met smaken als banaan, bananentaart, bananensplit en banaan met chocolade (over chunky monkeys gesproken…), in een cute Paul Frankerig jasje. Eind 2009 kunnen we ze in onze beautycases proppen…

Photobucket Hollaback Girl – Gwen Stefani