NEnz

Ik ben teru-hug! Gisteravond arriveerde ik weer zu hause waar ik werd opgewacht door een ongeduldige kat die twaalf dagen lang uit pure verveling (of frustratie?) vanwege mijn absentie plukken haar door het huis heeft lopen verspreiden (alle dierenactivisten opgelet: ik had een catsitter ingeschakeld). En ik? Ik heb twaalf dagen lang in mijn ienieminibikini onder een palmboom aan het strand van Torrevieja, Spanje, gelegen. Heerlijk! Ik wist niet dat ik zo lui kon zijn. Maar goed, lovely, lovely weather dus, zee binnen een afstand van welgeteld twaalf stappen op de flipflops, mannelijk Spaans schoon en heerlijke tapas. Én natuurlijk elke dag tussen vijf en zeven siësta houden doormiddel van -jawel!- weer een slaapje onder een rieten parasolletje op de pradera, terwijl je de zee kunt horen ruisen. Maar, er kleefde ook een nadeel aan het middagse slaapje, want voor een shopaholic als ik blijft het maar moeilijk te verkroppen dat de Spaanse winkeltjes tussen twee en zes gesloten zijn. Daarna zijn ze wel weer open, tot negen uur zelfs, maar wat doe je in de tussentijd wanneer je je in de stad bevindt? Zo stond ik geregeld zenuwachtig met tien verschillende Jordi Labanda boekjes in mijn handen en had ik nog één minuut om te beslissen welke ik zou nemen, voordat de papierwinkel zou gaan sluiten. Zie dan maar eens het hoofd koel te houden. Want ja, in Torrevieja wordt je doodgegooid met notebooks, etuis, tassen en god-weet-wat-nog-meer met de stijlvolle modemeisjes van de beste man. En hoewel de JL-notebooks in Spanje ongeveer de helft kosten van wat ze hier bij de Bijenkorf bedragen, is al het andere spul zelfs in het land van de tapas nogal expensive. En dus besloot ik dat er aan mijn gebronsde arm geen JL-tas kwam te hangen (het klinkt hier overigens alsof ik daar heel stellig in was, maarrem… eigenlijk was ik stiekem toch van plan om er eentje aan te gaan schaffen. Onder het motto: ‘ik heb er hard voor gewerkt’. Enig probleem: de winkel was dicht op zondag – verdorie nog an toe).
Gelukkig waren er ook nog de vreemde Spaanse bazars; winkeltjes die het record ‘zoveel mogelijk rotzooi in één kleine ruimte stouwen’ leken te willen zetten. En daar, tussen de theepotten met
olifantenslurven, plastic hyacinten en aanstekers met blote mensen, lagen spulletjes van Modern Life. ML is een serie met eveneens leuke fashionfiguren, getekend door Gavin Reece. En dus sloeg ik daar mijn slag en haalde ik cadeautasjes, pennen, notitiboekjes, een badlaken en waaiers (die heb je nodig in Spanje) binnen met daarop stoere gitaarchicks, dj-girls en mediterende meiden. En dat voor een prik! Je begrijpt, zo terug in het druilerige Nederland loop ik een beetje met mijn ziel onder mijn arm en verlang ik terug naar de zonnige costa.
Gelukkig hebben we de foto’s nog… en die volgen later!