Ik heb vannacht, terwijl het zo heftig onweerde, het boek over haar uitgelezen en ik werd er droevig van. Want dit geweldige, met hysterisch vogelnest getooide, met een stel stembanden waar je U tegen zegt bedeelde, humoristische, rake teksten schrijvende mens is zó uniek & getalenteerd, dat het hartverscheurend is om haar in haar huidige staat van destructiviteit te zien. Ik zou het liefst al haar concerten voor haar af willen zeggen, haar hubby Blake achter het behang plakken en een warme deken om haar heenslaan, haar volstoppen met cupcakes, warme chocolademelk & pompoensoep (niet allemaal door elkaar) en het voortrazende circus dat ‘Amy Winehouse’ heet even tot rust laten komen. Want volgens mij schrééuwt deze 24-jarige erom gewoon, bloody met rust gelaten te worden.
Wat een wereld van verschil is het toch tussen de huidige, graatmagere Amy en de prachtige Aimster van circa 2004.
In ieder geval is het leuk dat de Britse Madame Tussauds haar in was gegoten heeft, misschien voor het geval het allemaal helemaal misgaat met Amy. Ik zou wassen Amy het liefst kidnappen en in mijn huiskamer neerzetten, zo mooi is ze hier. (En in tegenstelling tot het Doutzen Kroes-beeld dat een paar weken geleden werd onthuld en dat werkelijk elke willekeurige blondine op deze aardbol had kunnen voorstellen, lijkt plastic fantastic Amy wel héél erg op het origineel…)
Kunnen we Oprah niet gewoon optrommelen voor een intervention zodat Aimster alle foute dingen uit haar leven kan bonjouren?
7 Comments