Sommige gebeurtenissen in life lijken aan elkaar te hangen van de toevalligheden. Maar na afgelopen vrijdagavond ben ik ervan overtuigd: there’s no such thing as coinsidence. Dingen gebeuren om een reden.
Ik kan het haast nog steeds niet geloven. Maar daar zat ik dan: aan de rand van de catwalk op de Amsterdam International Fashion Week. Wachtend op de modellen, die in creaties van mijn grote held Daryl van Wouw de lange spierwitte baan op zouden trippelen, richting de angstaanjagende hoop fotografen. Toegangskaartjes had ik gewonnen via Martini en Fashionscene; afgelopen week werd ik gebeld door een meisje dat mij vertelde dat ik als rasechte lucky chick kon gaan mingelen met de incrowd. Ik zweer je dat ik zachte vioolmuziek kon horen.
Ik was de zaal nog niet binnengetreden of ik liep Fiona al tegen het modebewuste lijf. Een visioen in een jurkje met wit-met-blauwe zebraprint, rode open stiletto’s aan de gemanicuurde voetjes en natuurlijk gezelschap gehouden door haar twee pink purses (gay best friends, in Sex-and-the-City-taal). Ik slaakte een modegilletje. En tijdens de show bleek ze ook nog eens recht tegenover me te zitten. Net als een handjevol andere dutch celebs overigens die druk met de waaiers zaten te wapperen: Bracha, Viktoria K., Regilio Tuur, Fatima Moreira de Melo, Arie B., über-Daryl-fan Barbara Karel, Jetteke van Lexmond (die de modereportages doet voor Glamour) en ook Xavièra Aubri, columniste en moderedacteur bij ELLEgirl, in een groene armybloes, met fabulous vuurrode lippenstift op en met een Vivienne Westwood-achtige geruite tas die volhing met keychains. De nageltjes in sexy donkerrood gelakt. Geen mode-inspiratie? Op de Amsterdam Fashion Week kom je op genoeg mode-ideeën voor een heel jaar.
De show was helemaal geweldig. Alle kleding was in zwart/wit, want, zo kon ik lezen in het persbericht, Daryl grijpt nogal snel naar de verfdoos. Bij deze zette hij zichzelf voor de uitdaging om zónder kleur te werken en te zien wat dat hem opleverde. Voorbij kwamen prachtige shorts, sexy hoodies, toffe gewatteerde jasjes en lovely jurkjes. Alle modellen droegen bovendien ook nog eens sneeuwwite kettingen, armbanden en oorbellen met daaraan reusachtige elpee’s, cassettetapes, scharen en colablikjes. De modeminnende bezoekers begonnen te juichen toen Birgit Schuurman als serieus model de catwalk overschreed en stoer poseerde voor de camera’s. Geweldig.
Na afloop van de show besloten mijn date en ik om neer te strijken bij Wagamama. Nog vol van de hele happening, praatten we aan één stuk door over Daryl. Tot onze buurman ons aanstootte en vroeg of wij soms toevallig bij de show van Daryl waren geweest. Hij kende hem (een vriend en collega van ‘m had de talentvolle ontwerper geholpen met het uitvergroten van een groot schilderij dat boven de catwalk hing) en vroeg ons of we ook naar de opening van Daryl’s atelier aan de Prinsengracht zouden komen, twee uurtjes later. Dat lieten wij ons geen twee keer zeggen!
Daar aangekomen troffen wij een grote ruimte waar de creaties van Daryl de muren sierden. Jurkjes, de beruchte basketbal-top, zijn GolfJunkie-collectie en verder alles wat maar met hem te maken had. Er werden luxe Martini-cocktails uitgedeeld en Daryl liep rond om met iedereen te chitchatten. Toen ik hem aansprak, kreeg ik direct drie kussen op mijn vuurrode wangen gedrukt en bleek Daryl ook nog eens een geweldige persoonlijkheid. Mr. Wagamama had hem over ons verteld, wat hij helemaal hilarisch vond en D. legde ons uit hoe hij zeefdrukken maakte, waar zijn collectie te koop is, wat hem inspireert en vroeg ons naar ons daily life. “Weet je, het is hier zo hectisch enzo”, zei hij. “We moeten anders even contact houden, dan kunnen we verder praten. Ik vind het namelijk heel leuk om nog van jullie te horen. Dus hier is mijn mailadres, stuur me even een e-mailtje, dan houden we contact met elkaar.” Ik dacht dat ik ter plekke flauw zou vallen. Het perfecte einde van een perfecte dag. Om nooit meer te vergeten.
Ik ga naar een fashionshow en ik neem mee…
Filmpje! Het is allemaal niet zo geweldig te zien (de spierwitte catwalk boomerangt het licht terug richting de cameralens), maar een sfeerimpressie is gezet. Let ook even op de witte verschijning waarop wordt ingezoomd: da’s Fiona H.!
Ons Fiona (jaja, she’s in there somewhere!).
Daryl staat de pers te woord
NEnz snackt een ebi katsu bij Wagamama; thé place waar wij later zouden vernemen dat Daryl zijn atelier die avond opent
Nieuw hier? Lees meer over '
22 Comments