NEnz

Morgen een hip feestje. Jawohl! De lancering van streetstyle magazine Code wordt gevierd. En aangezien ik één van de eersten was die liep te jubelen over het papierbundeltje, vind ik eigenlijk dat ik wel moet gaan. Ik moet immers mijn favoriete doelen steunen. Daar komt bij dat Judith zo ontzettend lief is geweest om mij op te geven voor de gastenlijst. En vriendjelief daarbij. En het is natuurlijk uitermate column-material; zo’n feestje. Alleen de Fiona’s in deze wereld schrijven immers over hippe fuifjes. Oh en Robin natuurlijk.

Maar daarmee is nog niet alles gezegd en gedaan. Want wat moet ik in godsnaam aan naar zo’n event? Ner-gens is ook maar een stukje van een dresscode te bespeuren. Moeten we dan op chique of gaan we voor de urban look? Goed, het blaadje zelf is natuurlijk hartstikke van de baggy broek met hippe sneakers. Maar een lancering, daarin hoor ik het woord champagne. En als ik het woord champagne hoor, hoor ik pumps en jurkjes en rode lopers. Je begrijpt het al: stressaanval in huize Nenz. Want wat de dresscode ook is; hij is vast en zeker hip. En ik ben niet hip. In ieder geval niet op dit moment. En op feestjes. Op feestjes ben ik eerder dorky en sta ik een beetje schichtig vanuit mijn ooghoeken te kijken naar al het hippe modevolk dat voorbijkomt. En zou ik het liefst linea recta terug de kledingkast induiken.

Ik ben al drie dagen bezig geweest met het scannen van mijn kledingstukken. De gehele inhoud van mijn kledingkast is op z’n kop gezet, en niets is natuurlijk goed genoeg. Godsnondeknetter, waarom heb ik nooit gewoon zes totale outfits gekocht, allemaal geschikt voor een bepaalde gelegenheid? Waarom ben ik niet eerder op zoek gegaan naar die geweldige pumps? Waa-haa-rom?
Éventjes heb ik zelfs nog overwogen om de stad in te gaan voor een nieuwe ouftit. Maar ik bedacht me al gauw dat ik na afloop van de winkelsessie waarschijnlijk ready voor de dwangbuis zou zijn. Op het laatste moment shoppen is never a good idea. Vriendjelief keek ook al alsof ik net had voorgesteld een spijkerbed aan te schaffen, met een blik vol angst in zijn ogen. Die zag de stormbui al hangen.

Nog een reden tot paniek is het feit dat mijn favoriete haarmousse op is. En nergens in dit land meer te vinden. Niks speling van het lot; de heren upstairs beleven er vast veel lol aan om mij als een blinde kip rond te laten rennen en hebben de mousse der moussen per direct uit het assortiment van de Etos laten halen. Help!

Maar ik laat mij niet kisten. Genoeg gestresst. Wie zich morgen op een hip feestje aan het IJ bevindt en een meisje met futloos, plat haar een een zeer onhippe outfit de tijd van haar leven zien hebben, weet genoeg. See you there.

La Musica: Gonna Have a Funky Good Time – Van Hunt (James Brown cover)