NEnz

Note to self: tien redenen waarom het niet erg is dat ik Chris niet zal ontmoeten:

1. Dit bespaart me talloze stressvolle uren voor mijn kledingkast. En mij kennende; talloze stressvolle uren shoppen naar de perfecte outfit in de stad. Waar ik natuurlijk ook helemaal geen tijd voor zou hebben gehad, nu.
2. Ik hoef niet naar de kapper.
3. Dat kleine puistje op mijn kin maakt opeens niet meer zoveel uit.
4. Ik hoef geen lijst met gespreksonderwerpen voor in de auto op te stellen ("Goh, hoest nou met Wendy?") of te panieken als het plotseling stil is.
5. Ik hoef mezelf er niet van te weerhouden om mijn hand op zijn knie te leggen ("Oh, ik dacht dat het mijn eigen knie was! Haha!")
6. Ik zou vast een enorme blunder maken, zoals struikelen voor zijn neus, niezen mét snot (één van de vreselijkste dingen die je kan overkomen in gezelschap. En reken maar dat je dan juist géén tissues in je tas hebt) of zeg, pakweg, op de grote kabel voor het podium gaan staan waardoor ik het geluid met één beweging lam leg (dat zou namelijk niet de eerste keer zijn). Of ik zou opeens heel nodig moeten poepen.
7. Ik hou niet van Texel.
8. Ik zal mijn verdriet moeten vershoppen in Antwerpen. Elke aankoop is vanaf nu geoorloofd (want oh-oh wat ben ik zielig).
9. Hetzelfde geldt voor cocktails.
10. Zó knap is hij nou ook weer niet… toch?

Sjit.

P.s. meer suggesties zijn welkom. Help!

Gone Daddy Gone – Gnarls Barkley