Tja, zelfs fashionista’s als Scarlett Johansson maken wel eens modemissers. Grappig gelezen onderschrift: “Her butt is on the front!”

Gwen en Gav verwachten een baby… leuk hè? Snap ik gelijk waarom ze zo druk rompertjes heeft zitten ontwerpen voor haar Harajuku Lovers-kledinglijn.

Jill Scott maakt naar mijn idee echt geweldige muziek. Maar wat ik het allerfijnst vind, zijn haar teksten. Zo mooi, zo uit het leven gegrepen en zo herkenbaar. Toen ik bij ABC dan ook een boek met gedichten van de soulsinger in handen kreeg, wist ik niet hoe snel ik moest gaan afrekenen. Hier één van de meest bijzondere gedichten uit the poetry van Jill Scott:

Envy

You should see her
She got hips that sway and dance for no good earthly reason
Lord make me just like her
No
No make me better
Make me the kind that can change the weather
Stop tornados
And heavy storms from tearing down the shingles
I want to stop traffic
I want them to moan and lust
I want to be bold and sexy sexy like that
Make me “hot” like they say on videos
I want to be a 12 out of 10
No a 14
Shooot make me a 25
Then I know I’ll be happy
Just like Halle Berry

Uit: The Moments, the Minutes, the Hours, The poetry of Jill Scott

Jaguar

Gisteravond haastten vriendjelief en ik ons naar Tivoli, alwaar soulsinger Jaguar Wright op zou treden. Gelukkig is mon amour wat meer bij de pinken dan ik en had hij van tevoren nog even op de website gekeken van de poptempel, waar de mededeling stond dat het concert drie kwartier later zou beginnen dan aangegeven. Scheelt toch weer een tijdlang uit je neus vreten.
Maar goed, al vrij snel na binnenkomst kwamen de bandleden het podium opgelopen en dat zag er allemaal veelbelovend uit. Tot bleek dat niet Jag, maar ene Keke Wyatt achter de microfoon plaatsnam. Een kleine schets: acryl nagels, acryl haar, acryl schoenen en flinterdunne wenkbrauwtjes. Maar goed, wie weet was ze wel een vocaal wonder…
… of misschien ook niet… Ze had een scheur waar Whitney nog jaloers op zou zijn en dan bedoel ik niet dat ze zo’n ontroerende stem had, maar dat ze zonder enige vorm van moeite alle duiven uit een boom kon schreeuwen. Bij elke gil keek ze als een hert in de koplampen van een auto, alsof ze er zelf iedere keer weer verbaasd door was dat ze zo’n vocaal volume haalde.
Drie kwartier lang hebben we de amandelen achter in haar keel zien dansen. En heb ik mijn nagels in mijn arm moeten duwen om niet gillend (ha!) gek te worden. Net een scheepstoeter. Het was een wonder dat de moskeeën niet uitliepen.
Goddank was ze na drie kwartier brullen klaar en gaf ze het podium vrij aan Jaguar, die ons verblijdde met soulfulle beats, zwoele klanken en een stem als een gedicht. That’s the way we like it. En na haar improvisatorische nummer ‘Bush go to hell’ at het publiek uit haar hand. Tja Keke, je hebt zangeressen en je hebt zangeressen. Overigens heb ik nog een leuk nieuwtje over onze misthoorn; ze schijnt ervan verdacht te worden haar man te hebben neergestoken en riskeert een gevangenisstraf van twintig jaar. Kan ze fijn binnen de dikke betonnen muren haar scheur opentrekken…

Keke

Jaja lieve lezers, vorige week was het weer zo ver; de EMA’s werden uitgereikt. Natuurlijk waren er weer veel belachelijk slechte optredens, gingen alle awards weer naar de verkeerde acts (althans, wat mij betreft) en werd er weer eens flink vals in de microfoon geblaat. En al kan ik meestal al van tevoren op mijn sneakers voorspellen dat ik me weer ga lopen ergeren, toch kijk ik. Het heeft een soort morbide charme ofzo.
Afijn, waar je je tussen al dat decibellengeweld dan wel fijn mee kunt vermaken, zijn de outfitjes (en vooral: de misfitjes) van alle zangvogeltjes van nu. Boy-o-boy weer heel wat stylisten zullen deze week the sack krijgen. Kijk en geniet mee:

Oh boy… het is een lovely stel hoor, die Sugababes, maar Mutya heeft obviously niet naar Trinny & Susanna gekeken die over deze jurk ongetwijfeld een opmerking zouden maken in de trant van: “Honey, you’re getting pancakebreasts in this dress.”

Wow! Volgens mij heeft Fergie er nog nooit zo goed uitgezien als bij de EMA’s! En krijg nou wat: beschaafde make-up! Will.i.Am heeft weer een bijzonder fijne bril opgezet en Apl de Ap en Taboo hebben hun stoeipakjes lekker aangehouden. Ach, wanneer je in de Black Eyed Peas zit, hoor je eigenlijk ook gewoon zo nonchalant op te komen draven.

Oh lord… Pirates of the Carribean meets Jordan? En maar beweren dat je zou willen dat je vriendinnetje zo heet was als zij… na-ah!

Ik blijf me verwonderen over het feit dat we niets meer van Nelly horen, maar haar toch op elk feestje op zien komen draven. Deze keer stond ze de MTV-camera te woord na de nodige martini’s achterover gegoten te hebben. Hips.

Shakira is nooit echt iemand geweest om een fashion statement te maken, maar dat hoeft ook niet als je zo pretty en lieftallig bent.

Madge had weer de zoveelste een imago-verandering achter de rug en besloot her new self met groot bombarie te lanceren tijdens de EMA’s (na een periode van opvullen en straktrekken kwam ze met knetterstrakke buttcheeks een dansje doen). Ik moet toegeven; ze maakt er wel elke keer een show van, maar presteert het nog steeds om precies naast de maat te zingen. Oi.

En uiteraard gingen de celebs niet zonder goodiebag naar huis. De Ellegirl website rapporteert dat iedere sombody aan het eind van de show een tas ter waarde van 13.300 dollar aan de arm mocht hangen. De inhoud? Variërend van een tegoedbon voor een weekendje Four Seasons Hotel, een make-upset van MAC, een speakersysteem en onderbroekjes van Kylie (van haar lingerielijn, that is. Niet van Kylie zelf.) tot aan een op maat gemaakte Replay-jeans en het aanbod om een middagje rond te rijden in een echte Rolls Royce.
Het leven is niet gemakkelijk als je een ster bent…

La musica: Cheeck to Cheeck – Ella Fitzgerald & Louis Armstrong

Ook zo geïntrigeerd geraakt (of zoals mijn vader steevast zegt: “geïntegreerd geraakt”… zucht) door al die David LaChapelle-postertjes bij de H&M? Wel, i know i did. En vriendin S. en ik tuurden ernaar wat we wilden, maar konden maar niet ontdekken wat er nou precies mee bedoeld werd.
Maar thank god for internet. Het is namelijk een tien minuten durend filmpje, geschoten door meneer LaChapelle, speciaal voor de nieuwe jeanslijn van de modeketen. En ja, zoals de naam al verraadt, schitteren onze welbekende helden Romeo & Juliet erin.
Ik denk dat het jullie niet zo gauw zal gebeuren, maar ik zat natuurlijk weer te huilen boven mijn toetsenbord. I’m a sucker for love. Ik weet nu al dat vriendjelief me weer uit gaat lachen, net zoals hij deed bij de tragische eindscène van West Side Story, waarna hij opmerkte: “Waarom gaat ze nou zingen terwijl hij dood ligt te gaan?”… daar zakt je broek toch spontaan van af?
Ik moet trouwens zeggen dat het hele tafereel wel er wel erg veel van weghad, maar héé, zo lopen bijna alle tragische liefdesfilms af. Het hoort er een beetje bij.
Overigens kreeg ik wel uitslag van al die veel te hoog gegrepen uithalen van Mary J. Blige en Juliet.
Goed, kijk en oordeel zelf maar.

klik hier

La musica: A pimp’s dream – Dwele (die titel is overigens wat misleidend…)

 

Daar bij HBO weten ze wel hoe ze een meisje gek moeten maken, zeg. Maandenlang heb ik tranen met tuiten gehuild om het feit dat ik de fabulous Sex and the City shoebox ben misgelopen. Let me explain: als diehard fan rende ik natuurlijk bij elke SATC dvd-release naar de winkel, waardoor ik op het laatst alle losse dvd’s in mijn bezit had en me ongeveer een week daarna die fijne roze schoenendoos door de neus werd geboord. En ik heb alles al geprobeerd om een empty exemplaar te bemachtigen; bijna een paar waanzinnig lelijke schoenen gekocht bij Sacha (want die hadden een actie: bij elk paar schoenen dat je kocht kreeg je een gratis SATC box), daarna gesmeekt of ik er misschien een losse doos kon kopen voor een veel te hoog bedrag, ernstig vernederd door de verkoopsters daar die van mij een dikke pluim verdienen voor hun klantonvriendelijkheid, Ebay afgesurfd en onderhandeld met een tiental dikke Duitsers die in al hun gemeenheid probeerden om twintig euro van mij af te troggelen, gemaild met mannen van de Media Markt en zowat elke platen- en dvdzaak van Nederland met mijn liefste glimlach binnengelopen en met knipperende wimpers gevraagd of ze misschien wel een shoebox voor mij over hadden.
Maar niets mocht baten. Ik heb het opgegeven; de shoebox en ik zijn gewoon niet voor elkaar bestemd. En om het nog even een graadje erger te maken, geeft HBO nu een nieuwe, waanzinnig roze velours box uit, including alle afleveringen (ik bedoel, je kunt me ook gewoon aan een boom binden en wachten totdat ik doodga van ellende) en nog mucho more extras.
Wel te weten:

 

*Een sexoclopedie: een gids die je meeneemt door alle afleveringen van SATC en waarmee je terugkijkt op de mooie momenten op het gebied van daten, fashion, vriendschap en relaties.
*Location, location, location!: alle New Yorkse restaurants, clubs en shops die Carrie & Co. bezochten.
*Sex-essentials: een videojukebox (?) voor advies en grappige quotes over sex, mode en meer.
*You Can Quote Me on It; een spel waarbij je allerlei zinnen uit de serie af moet maken en je SATC-kennis getest wordt.
*The Guest List; een terugblik op al die beroemde gezichten die verschenen in de show.

Als je er van geniet om je te laten martelen, kijk dan even hier voor een filmpje waarbij door het boek gebladerd wordt.

Kan iemand me even verdoven?

Iedere vrijdagavond scrabbelen gaat je op een gegeven moment flink de keel uithangen. En wat dan? Monopoly? Wie is het? Dokter Bibber? Neehee, laten we het Desperate Housewives spel te voorschijn halen! Jaja, speciaal voor iedereen die niet genoeg kan krijgen van de geheimpjes van housewifes Gabrielle, Lynette, Bree en Susan is er nu een boardgame. Het doel van het spel is om ervoor te zorgen dat jouw dirty little secrets geheim blijven. Wiens vuile was nog veilig in de wasmand zit, wint. Is dat even leuk?!

P.s. En wat dragen wij wanneer we zo enthousiast aan het dobbelen zijn? Juist; ons ‘I love Desperate Housewives’-shirtje. Ze denken ook aan alles, daar in teevee-land…

La musica: Where I wanna be – Donell Jones

Eens in de zoveel tijd zie je een film die een enorme indruk op je achterlaat. En dat komt niet vaak voor met al dat Hollywood-blockbuster-geweld dat ons dagelijks om de oren vliegt.
Vriendjelief en ik waren dan ook blij verrast toen we omgeven door popcorn en Amé tijdens een avondje filmkijken Crash tegenkwamen. Een ontzettend mooie film, waarin ook enkele van mijn favoriete acteurs schitteren, zoals Larenz Tate uit one of my favourite movies Love Jones, Don Cheadle, die geweldig acteert in Hotel Rwanda en Terrence Howard die je plaagt met zijn mooie ogen in onder andere The Best Man.
Overigens is Sandra Bullock ook verrassend niet-irritant! En alleen dat al is wat mij betreft genoeg reden om Crash te gaan bekijken.
Surf ook even naar de indrukwekkende site van de film; www.crashfilm.com.

“Hey mon frère if your derrière could use a little cush
No need to pout, the word is out
It’s Jack’s Subway Tush!”

Ik kan het liedje van Jack over zijn Subway Tush in Will & Grace maar niet uit mijn hoofd krijgen! En dat wil ik natuurlijk graag met jullie delen! Kijk zelf maar!