Ze stond al eens met een uitgebreide fotoreportage in Code Magazine en haar pastelkleurige pony’s sprongen me direct in het oog. Maar na het lezen van het mini-interview met Elza Jo in de laatste ELLE wist ik: deze dame verdient het om even opgespoord te worden via het net.
En wat een beloning wachtte mij op toen ik op www.elzajo.com struinde! Deze girl studeerde aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag en tovert haar (op zichzelf al heel prettige) foto’s om tot kunstwerkjes met My Little Pony’s, ijsjes, woorden, letters en wat er dan ook maar in haar creatieve brein opkomt. Ze stapt zelf vaak voor de lens, maar wist ook M.I.A., Kelis, Dizzee Rascal en een naakte Vieze Fur (in een maïsveld) te strikken voor een kiekje. Wat verrassende, waanzinnig coole pop-arty resultaten opleverde.

Yes; Elza Jo heeft er weer een nieuwe, dedicated fan bij… (1 maal de M.I.A voor boven mijn bank, bitte!)
Meer weten? Check www.elzajo.com.

Something About You (Level 42 cover) – Zo! & Tigallo

In deze virtuele tijden word je werkelijk overspoeld met leuk nieuws uit de mode- en gadgetwereld. Maar er is nog altijd een graadmeter voor die leuke nieuwtjes. En als ik iets heb ontdekt waar ik écht helemaal weg van ben, slaat de meter gelijk roze uit. Vandaag werd ik bijvoorbeeld helemaal blij na de ontdekking van ‘Drawing Blood’; een soort online presentatie van de nieuwste looks van bekende modeontwerpers. Hint Fashion Magazine strikte illustrator Kuanth (prachtigprachtigprachtig!) en RenderMonkey; die een genie met flashdesign schijnt te zijn. Samen creëerden zij een lookbook waarin outfits van Sonia Rykiel, Yves Saint Laurent, Balenciaga, Comme des Garçons, Givenchy, Viktor & Rolf, Dries van Noten (samen in één tekening) en Lanvin voorbijkomen, aan de lijven van scarycute modepopjes. Er worden vogelnekjes doorgeknipt, konijnen worden verzwolgen door vleesetende planten en het bloed gutst in het rond, maar het is allemaal prachtig. En dat zegt een meisje dat al niet eens naar ‘Happy Tree Friends ‘durft te kijken vanwege de scare-factor.

Surf sneller dan je ‘mode’ kunt zeggen naar Drawing Blood (ook leuk: je mag eerst een begeleidend muziekje uitkiezen).

I Know UR Girlfriend Hates Me (Get Shakes Remix) – Annie

Hoe hard ik ook mijn best doe, ik kan niet anders dan Kanye West een arrogante kwast vinden. Een arrogante kwast met een goede smaak, dat wel. Wat ook weer blijkt uit zijn bloedeigen casa. Want Takashi Murakami-kussens op de vloer, Andy Warhol soepschilderijen aan de muur, de Jetsons in de huiskamer, spacy bureel en killer deuren.
Een beetje jammer alleen van die Bijbelse plafondschildering boven de eethoek met Kanye himself als grote, blote engel, dacht ik meteen. Ik zou mijn sashimi meteen weer droppen op één van zijn witte stoeltjes. Kanye zegt zelf op zijn blog dat Vanity Fair, die de foto’s plaatste, ten onrechte zou hebben geschreven dat het Engel Kanye is die boven de eettafel cirkelt. Volgens de rapper/fashionisto is de treffende gelijkenis slechts toeval. Kanye: "Het zat me heel erg dwars want mensen denken vast dat ik arrogant genoeg ben om zo’n schildering te laten plaatsen." Ehm, dûrrrrr! Wat denken we: is dit een gevleugelde Kanye aan het plafond of spreekt de rapper de waarheid?

Soep van Andy Warhol!

Kanye’s bureau met op de grond een flinke stapel Takashi Murakami-kussens (die van de LV handbags)

The Jetsons!

De keuken met uitzicht

Leuk, zo’n aquarium… maar of de vissen blij zijn met een levenlang rondhangen in de badkamer…?

Kanye’s liefdesnestje

De bewuste plafondschildering

Kurtis Blow – theFringe

Sinds het hele ‘baby’s-in-vreemde-objecten’-fenomeen (met dank aan A. Geddes die hierbij van mij naar Guantánamo Bay mag worden getransporteerd) ben ik een beetje bang geworden van deze kleinste wezentjes op aarde. Als ik tegenwoordig een kleine spruit zie, roept dat onlosmakelijke enge beelden op van baby’s in kolen, emmers en eieren. Voor mij dus voorlopig nog geen rammelende eierstokken.

Toen ik dan ook las dat het fotografieduo René & Radka foto’s van kids in Fafi-stijl had gemaakt voor het Mei-nummer van Vogue Nippon (de Japanse versie van de modebijbel), was ik eerst in hysterische stemming, maar bekroop mij al snel ook iets creepy’s. René & Radka hebben zonder meer prachtige foto’s geschoten; elk een ander kunstwerk van Fafi uitbeeldend, maar die kleine modepopjes bezorgen me toch een beetje de kriebels.  Fafi zelf schrijft op haar blog "normaalgesproken niet zo weg te zijn van de manier waarop mensen haar kunst interpreteren", maar zich helemaal te kunnen vinden in het werk van René & Radka. Ik bekijk de foto’s voorlopig nog even met mijn vingers voor mijn ogen.

Gravity – Sara Bareilles

Tom Sachs houdt wel van een beetje relschopperij. En hij houdt ook van Hello Kitty. Die combinatie echter, kostte hem zijn baan als etaleur bij het luxe warenhuis Barneys, toen hij in 1994 de kerststal in de etalage uitdoste met Hello Kitty als de heilige maagd Maria, in Chanel-kleding en met sneakers van Nike aan haar poezelige pootjes. Barneys bleek not amused en schopte de kunstenaar de laan uit.
Maar Tom plaatste Kitty niet enkel uit baldadigheid tussen Jozef, het kindeke Jezus en de drie wijzen: hij bekijkt de hedendaagse (en vooral: de Amerikaanse) cultuur met een flinke dosis humor. Zo schiep hij ook ooit het Prada Toilet.
Nu verovert hij New York met een aantal gigantische beelden van zijn favoriete poes. Door de stad heen zijn een aantal enorme Hello Kitty-figuren te zien, die met takelwagens en reusachtige hijskranen op de plaats van bestemming werden getakeld. Op 53rd street bijvoorbeeld, loop je tegen een Hello Kitty aan van 6,5e meter, een fontein van een huilende Miffy (de Amerikaanse benaming voor onze Nijntje) en een fontein van een sniffende Hello Kitty. Is New York je te ver weg? Vanaf October zal Tom Sachs’ Bronze Collection in Parijs te zien zijn.

Song for Mia – Lizz Wright

David Lachapelle heeft Amanda Lepore, Mark the Cobrasnake raakt geïnspireerd door it-girl Cory Kennedy, Andy Warhol had Edie Sedgwick en Steven Meisel maakte Jessica Stam met één shoot tot een topmodel. En Eli Voogt; Holland’s Next Top Photographer als je ’t mij vraagt, heeft up & coming it-girl Anster als muze. "She is not an actress. She is not a model. She is not a singer. She is Anster. She is coming soon" staat er nu geheimzinnig op haar under construction zijnde website. Eli gaat haar een jaar lang volgen en legt elke move die ze maakt vast op camera. Het resultaat zal straks te zien zijn op www.anster.net (ik zeg: Audrey Kitching, move over!).

Maar Anster is niet de enige Scene Queen die Eli voor zijn lens had. Zo maakte hij ooit dé prachtige foto van Amy Winehouse in een bomvol Paradiso, over haar schouder lachend naar het publiek. Ze leek net één van de mooie pin-ups die haar bovenarmen sieren. Niet veel later plaatste ik de bewuste foto op NEnz.web-log.nl (wel netjes mét credit 🙂 en kwam ik in contact met Eli. Later, toen Uffie in het land was, wist Eli niet hoe snel hij de cameralens moest poetsen en een prachtshot van haar moest maken.   

Twee weken geleden had Eli weer een shoot met zijn muze, ditmaal in de Gaarkitchen in Leiden. De foto’s zijn cool, arty en ontzettend mooi geworden. En Eli was zo vriendelijk om mij de primeur te geven. Kijk, daar houden NEnzjes van.

Overigens is NEnz-town niet de enige plek waar je Eli’s foto’s kunt bewonderen: op 11 juli is er een avond in het LVC in Leiden waar zijn werk door vj’s getoond zal worden op een groot scherm. Met de bijbehorende fijne deuntjes die door dj’s aan elkaar worden gedraaid. Noteert het in den agenda, art-loving volk! En dan nu * tromgeroffel * de foto’s!

Credits:
fotografie: Eli Voogt
model : Anster
styling : Sarah Klootwijk
hair&make-up : Stephanie & Jacqueline van Straten

Loose – Spank Rock ft. Amanda Blank

Mijn favoriete inzending: ‘Marypeep Antoinette: Let Them Eat Jelly Beans’, gemaakt door Cynthia Kopkowski

Even voor een happy momentje tussendoor: de Amerikaanse krant The Washington Post organiseerde onlangs een wedstrijd, especially voor Pasen. De opdracht luidde: maak een kijkdoos met behulp van Marshmallow Peeps. Ofwel: bekende Amerikaanse spekjes in de vorm van konijnen en kuikens. Ik heb ze ooit eens ingeslagen toen ze op een blauwe maandag bij de Xenos lagen.
Enniewee: de resultaten zijn om je te bescheuren zo hilarisch. Of ben ik de enige nerd die aangeklede marshmallows funny vindt?

Check de inzendingen hier.

All For Love – Bilal

Ik zag haar naam een tijdje geleden circuleren bovenaan de ‘Myspace-friends’-lijst van onze Fafi. ‘Mijn Schatje’?, dacht ik. Lees ik dat nou goed? Meteen gebiologeerd door de Nederlandsheid van deze naam, surfde ik door naar de pagina van deze lady of the arts. Alwaar ik er al gauw achterkwam dat het hier om een half Nederlandse, half Spaanse, Francaise (jaja, onder het kopje ‘hoe moeilijk kunnen we het maken?’) ging (maar die, zo zegt ze zelf, "Alleen Frans, Engels en een beetje Duits kan praten") die de meest bijzondere, popperige wezentjes creeërt.
Onder de naam ‘Mijn Schatje’; een koosnaampje dat haar grootmoeder haar ooit toekende, illustreerde ze onder meer al voor Sony, Reebok en een kleine verzameling internationale bladen. Sinds kort sieren haar dolls ook de rokjes, topjes en sweats van Fornarina.
Ben je niet zo van de minirokjes, dan adviseer ik je om haar art op z’n kunstigst te gaan bekijken en wel in galerie KochXBos in Amsterdam. De expositie ‘The Day I Got Lost’ startte op 2 februari en is nog te zien tot en met 22 maart. Must See!

The Day I Got Lost – Mijn Schatje
Te zien in KochxBos
Eerste Anjeliersdwarsstraat5
Amsterdam
www.kochxbos.nl

Shirtjes uit de collectie voor Fornarina

Und ein schattig filmpje:

The Greatest View – Silverchair

Ze kroop al voor de lens van de camera om een serie arty foto’s voor designer Marc Jacobs te maken, maar eigenlijk vind ik de print die kunstenaar Fatoe van M.I.A. maakte véél interessanter. En meer M.I.A. bovendien (grijze mannenpakken zijn sooo not your style, girl!).
Fatoe – bij het gemeentehuis bekend als Mike Orduña – maakt kunstige posters en prints van allerhande mensen en onderwerpen, zoals boksers, sneakers, ninja’s, superhelden, bloemen, Warhol-muze Edie Sedgwick, dieren en J.Dilla. Én dus van onze favoriete rebel M.I.A.
De arty farty komt uit Los Angeles en handhaaft gelukkig geen L.A.-prijzen: je hebt al een echte Fatoe-print voor $25.49 (ongeveer 17,54 euro).
Bovendien hoef je geen galleriën af te struinen voor zijn werk; dat shop je gewoon online.

Kapsalon – The Fringe

Dat we eventjes niets horen van Fafi betekent nog niet dat de Francaise zit ondergedoken in haar Franse loft. Sterker nog: ze tekent vrolijk door. Haar laatste klus: het artwork voor de cd van Japanse zangeres Ayuse Kozue. De muziek is nogal van het niveau Songfestival (met een zeer hoog irritatielevel), maar ach: als een beroemde Japanse platenbons ons zou vragen om een cd-hoesje te bekladden, zouden we dat ook doen.

Enfin: het – zeer schattige – resultaat:

De Myspace-page van Ayuse vind je hier

Eindbaas – The Fringe