Mijn lieve kleine katertje is in een mum van tijd van een onschuldig beestje in een ware casanova veranderd. Sinds enige weken heeft hij namelijk de liefde gevonden. In de lapjeskat van de overburen. De twee dartelen door de tuin als twee vrolijke libelles (is het je ook wel eens opgevallen dat die boven op elkaar gaan zitten en vervolgens op hun kop in het water gaan staan? Als een potlood? Vreemde manier van je eerste date doorbrengen…), geven elkaar kopjes, snuffen aan elkaars achterste (ontzettend romantisch) en gaan samen op vogeltjesjacht. Waardoor ik er natuurlijk weer als een soort legercommandant voor moet waken dat ze straks niet één van de jonge mereltjes uit hun nest in de heg kieperen en woest mijn slippers door de tuin gooi om Sid & Nancy de stuipen op het lijf te jagen.
Van de week maakte het loveduo het helemaal bont: het hele huis was al gedompeld in rust en iedereen lag nietsvermoedend te slapen, toen mijn moeder rond een uurtje of vier plots ontwaakte van een geluid onder het bed. Bij inspectie in de spiegel, bleek er een kattenkont onder haar nest vandaan te steken, waarop ze ons kleine hartendiefje (zo dacht ze), even liefdevol over de vacht streek. Toen het haar begon op te vallen dat hij qua lichaamsdikte wel erg veel weghad van Mary-Kate Olsen, en ze met opgetrokken wenkbrauwen onder het bed keek, bleek meneer daar prinsheerlijk samen met zijn vriendin te zijn neergestreken. De dirty dog. Eh, cat. Waarop er natuurlijk een waar cirque de panique in ons huis losbarstte omdat Trixie, de dellebel in dit verhaal, eigenlijk bij haar eigen baasjes had moeten zijn. Bovendien staat het beest er om bekend nogal eens wat te laten lopen (jaja), en visioenen van besproeide banken en stoelen deden ons ernstig wanhopen.
Sinds die nacht gunt mon amour ons geen blik meer waardig. Ik vrees dat hij ernstig in zijn cathood is aangetast…
Crazy – Gnarls Barkley
18 Comments