NEnz

Mijn weekend begon afgelopen donderdag al goed. Mon amour en ik deden even een rondje stad om alvast wat kerstcadeautjes in te slaan. Toen ik plotseling stokstil bleef staan voor één of andere dvd-winkel in het centrum. In de etalage hing een poster waarop een speciale Sex and the City-actie werd aangekondigd; ‘koop twee SATC-dvd’s en je krijgt de shoebox er gratis bij’. Nu heb ik hier al tientallen malen hysterisch lopen krijsen over mijn talloze, tevergeefse pogingen om de lege box te bemachtigen, daar ben ik mij van bewust. Maar op de één of andere manier voelde ik mij de winkel binnengetrokken worden en zei ik met mijn verleidelijkste glimlach tegen de verkoper dat ik alle dvd’s al heb, maar al zoooo verschrikkelijk lang op zoek ben naar een lege box. En of ik er dan misschien eentje los kon kopen -wimpergeknipper-. Uiteindelijk liep ik, vijf euro lichter, met de lege SATC-box naar buiten. Goed, misschien ben ik wel afgezet en krijgen zij die dingen gewoon hartstikke gratis. Maar mijn wanhoop was te groot om deze aanbieding over te slaan. En mooi dat ‘ie in mijn cd-dvd-rek staat joh! Ik ben helemaal in mijn nopjes. Eindelijk verenigd; de box en ik. Ze zouden er een woensdagavondfilm over moeten maken.

Vrijdag stapte ik op de trein om samen met collega en vriendin N. Amsterdam flink onveilig te maken. Het werd een very nice day met verse Oud-Hollandse poffertjes, een kopje verse muntthee bij Tisfris (N. nam koffie verkeerd: “Muntthee smaakt naar tandpasta”) en gezellig geshop. Buit: de Stella-trui (die in de winkel een shirtje bleek te zijn… maar eitherway heel erg leuk), een paars bolero-achtig sweatvestje met glittersteentjes en een stoere opdruk op de rug, een cheap zwart hemdje met kettinkjes eraan en voor de portie soulfood: Het Jill Scott-gedichtenboek wat ongelofelijk mooi blijkt te zijn. Moe maar voldaan gingen we aan het eind van de dag weer naar huis. Alwaar ik neerplofte op de bank met de dvd van White Oleander. En al is het boek uiteraard beter, de film is ook erg mooi om te kijken. Lieve lezers, hierin schuilt een hint voor jullie.

Zaterdag moest ik al weer vroeg uit de feathers, want vriendjelief en zijn paps begeleidden mij naar de platen en cd-beurs in Utrecht. Waar wij tussen de freaks alle bakken doorzochten met de hoop wat platen van onze gading te vinden. Een bijzonder onprettige bijkomstigheid was dat er tegelijkertijd Margriet WinterFair in de Jaarbeurs werd gehouden. Gevolg: lopend in de stroom gillende huisvrouwen met Honig- en Ajax-tasjes (het schoonmaakmiddel, niet het voetbalteam) werden wij bijna meegezogen de Winterfair op. En dat, lieve lezers, moet toch wel mijn ergste nachtmerrie zijn (naast een trui van bijen, ik snap niet hoe die imkers dat kunnen doen. Brrr): naar een drukke beurs alwaar huisvrouwen opgegeild worden van de nieuwste manier van theezakjes vouwen. Als jullie mij ooit horen zeggen dat ik naar de Margriet-beurs ga, laat dan de dwangbuis maar aanrukken.
Maar goed, gelukkig was het leuk om even tussen de platen te neuzen. Al ben ik wel ongeveer tien keer aangerand omdat het zo druk was en je niet even ergens rustig kunt kijken of er alweer iemand in je nek staat te hijgen.
’s Avonds hebben we fijn de allernieuwste aflevering van Lost uit Amerika gekeken. Onze Nederlandse kijkers staat nog een hoop te wachten…

Gisteren moest ik dan ook even bijkomen en mijn blauwe plekken verzorgen. Waarna ik in mijn rol van huisvrouw kroop (mijn moeder is op vakantie en mijn vader heeft griep… wee je gebeente als een man in je omgeving griep heeft: er valt op dat moment niet mee te leven) en geglazuurde cakejes bakte, een groots avondmaal kookte en het huis sopte.

Hoe was jullie weekend?

La musica: All up in your face – Jazzyfatnastees