NEnz

Oh. My. Gawd. Wat zijn sommige concerten toch ongelooflijk cool. Neem nou gisteravond; Breakestra vulde het kleine podium van het Utrechtse Ekko tijdens een Boemklatsch avond en het werd één groot funky feestje!
Mijn eigenste loverboy was zo lief geweest om stiekem kaarten te reserveren voor het festijn. Een actie die ik beschouwde als pure romantiek, hij biechtte echter op dat het puur eigenbelang was, omdat hij de groep zo graag wilde zien. Aanzwellende violen of niet, ik vond het leuk.
En de avond was al helemaal geweldig. Breakestra is een band die veel jaren zeventig funk sampled en dat allemaal live aan elkaar speelt, met echte instrumenten, gemixt met coole hiphopbeats. Zo komen er in hun sets oude nummers van Sly & The Family Stone voorbij, maar bijvoorbeeld ook van Busta Rhymes. Breakestra rijgt al die nummers als het ware aanéén en maakt daar één superlang, funky nummer van. Hierbij mijn groot respect voor de drummer van de groep, die de hele avond heeft lopen hakken alsof er geen morgen was. Met bovenarmen als bilzen, dat moge duidelijk zijn.
De uiteraard met afrokapsel getooide zangeres van de band had een geweldig rauw, funky stemgeluid. Een beetje een vrouwelijke James Brown in zijn hoogtijdagen. Ze leek zo weggelopen uit de jaren zeventig. Dat de rapper van de groep verstek had moeten laten gaan, maakte niet meer uit. En de gitarist ging helemaal los op zijn eigen gitaargepingel, zijn afro zo hard schuddend dat ex-Idol Aäron alleen maar jaloers had kunnen toekijken. Het is een wonder dat de boel niet in de klit zat aan het eind van de avond (and i definitely want to know which hairconditioner he uses!).
Toen de band ermee ophield, was het feestje nog niet voorbij. De groep kwam namelijk de zaal in, waarop mijn lover en ik natuurlijk even moesten gaan zeggen hoe fijn wij hadden geswingd. De gitarist was vriendjelief zo dankbaar voor zijn commentaar, dat hij hem een 12 inch plaat van de band waarin hij speelde overhandigde. Ik zweer het je; loverboy heeft de rest van de avond gegloeid als een lampion.
Na ook één van de blazers en de bassist/zanger getackled te hebben voor een handtekening op onze cd-boekjes, was het tijd om de parkeergarage maar weer eens op te zoeken.
Thuis heb ik nog heerlijk gedroomd over funky beats, aanzwellende trompetten en fijne hiphop. Wat zijn concerten toch fijn…

Stand Up – Breakestra