NEnz

Sommige mensen kunnen er heel nonchalant mee omgaan. Die interesseert het allemaal weinig. Die gooien foto’s van zichzelf online alsof er geen morgen is. En die hebben het ook. Die fotogeniekheid. Kiekje tijdens het eten; huppakee, prachtfoto. Kiekje na ernstige fysieke inspanning: hoppa, prachtfoto. Kiekje tijdens momenten van intens verdriet: tadáá een foto die boekdelen spreekt en een geweldige emotie heeft vastgelegd.
Ik echter, sta áltijd als een wandelende ramp op foto’s. Nu dacht ik toch dat ik in het echt nog gevrijwaard was van een zekere onderkin (in ieder geval niet als ik recht vooruit staar en geen vin verroer), maar schiet een plaatje van me en ik heb er opeens drie. In real life heb ik vrij grote kijkers, maar zet me op de kiek en ik lijk net een niezende Japanner. En al mag ik in het echt godzijdank ook nog eens de mazzel hebben geen reumaknuistjes te hebben, zodra er een lens op me gericht wordt, schiet ik in een stuip.
Wanneer er dus ergens een plaatje van mij vastgelegd moet worden, ben ik op mijn hoede. Als ik zelf een foto met mijn eigen verschijning erop in moet leveren bijvoorbeeld, worden alle foto’s in het huis zorgvuldig gescand en kom ik altijd al heel snel tot de conclusie dat ik overal be-lá-che-lijk op sta. En als mijn foto in een blad/boekje/op een website verschijnt, verander ik in een nóg neurotischere versie van Truus de Mier op speed en ga ik zitten simmen omdat ik er, zoals vanouds, weer als een rasechte idioot in of op sta.
Ik ben werkelijk de on-fotogeniekste persoon op de aardbol. Álle imperfecties die ik zo angstvallig probeer te camoufleren, worden geopenbaard zodra er een lens op me gericht wordt. En bijna elk kiekje van ondergetekende kan linea recta door de papierversnipperaar. Óf het is gewoon zo dat ik in het echt veel lelijker ben dan ik zelf voor ogen heb en dat foto’s dan gewoon elke keer zwaar tegenvallen…
Wat het ook is, voorlopig spring ik nog maar snel buiten beeld zodra er een camera richting mij komt en verstop ik mij achter hoge ruggen, grote planten en een dikke pony. Misschien moet ik me toch maar eens inschrijven voor die cursus poseren à la Giselle.

Move on up – Curtis Mayfield