NEnz

Ik ben in het bezit van een zeer vermoeiende karaktereigenschap: ik wil altijd en immer zo verdomde graag origineel zijn. Stel: ik ben smoorverliefd op een tas van Marc Jacobs. En vervolgens zie ik iedere fashion victim met de desbetreffende tas lopen. Dan ebt mijn liefde weer heel snel weg. Of ik heb ineens het plan bedacht om me volledig in het paars te hullen. Als ik dan nog drie meisjes tref met dezelfde gedachte, stap ik al weer snel over naar iets anders. Zéér vermoeiend, kan ik u vertellen.
En daar komt dan ook nog eens bij dat ik mijn voorliefde voor dingen heel graag aan bomen hang. Zoals bijvoorbeeld hier, op mijn log. Een bijzonder lastige combinatie, voor mijn eigen gemoedsrust.
Nu ik dan ook met een kritisch oog naar de vormgeving van mijn eigenste blogje kijk, merk ik dat de sjeu er een beetje vanaf is. Ik ben ‘m zat. Daarbij tref ik tijdens mijn dagelijkse logrondjes steeds meer sites die er wel verdomd veel op lijken. Toeval of niet, maar dat irritante stemmetje in mijzelf begint weer hard te schreeuwen dat ik met een ander plan moet komen om mijzelf en u, mijn lezers, te plezieren. Probleem is enkel dat time niet geheel on my side is. Maar door alleen al aan te kondigen dat er wat in het creatieve vat zit, is mijn gemoedstoestand in ieder geval weer gesust.
Nog eventjes geduld.

Being a girl – Van Hunt