Ik heb de ontzettende mazzel dat ik deze maanden een hele leuke freelance schrijfklus heb. Fulltime, maar wel lekker vanuit heum swiet heum. Met als groot pluspunt dat ik gewoon in mijn pyama kan werken als ik dat wil. Ha!
Toch zit er één klein nadeel aan deze topjob: ik zit dus de hele dag in mijn eigen casa te tikken. En zie er nu dan ook ongeveer zo uit als Natascha Kampusch die na 8 jaar onder de grond vertoeven ineens het daglicht zag.
Daarbij heb ik constant nachtmerries waarin vrienden, familieleden, former crushes en mensen uit mijn verleden die ik om uiteenlopende redenen heel-graag-een-poepie-wil-laten-ruiken mij vertellen dat ik toch wel érg dik ben geworden van dat 24/7 op mijn zuignap zitten; achter mijn laptopje. Aaaah!
Nu valt dat met die pondjes in real life reuze mee, maar er moet toch een dag komen waarop al die niet-verbrande calorieën en koolhydraten ineens besluiten dat het wel erg fijn toeven is bij mijn vetreserves (een cupcake is namelijk nog altijd geen gezondheidsbommetje). En ik vrees die dag, lieve lezers. Over een paar maandjes moet ik immers weer beelding in de tubetop.
Het is duidelijk: me gots to burn, baby burn. Weg met die calorieën. Maar vooralsnog is het enige wat mij richting sportschool drijft het vooruitzicht op een nieuw en hip gympakje (speaking of which: iets uit de nieuwe lijn van Stella McCartney voor Adidas zou reuzeleuk zijn). Dus nu dacht ik: als ik er nou een dagelijkse bezigheid van maak om een paar kilometer naar het winkelcentrum te lopen. Kan ik meteen de nieuwe ELLE, Vogue of Blend meepikken, ik vervang mijn bleke Natascha Kampusch-wangetjes door een gezonde blos à la Kate Winslet én ik zorg ervoor dat ik zo knetterstrak word als Gwen Stefani. Wat wil een mens nog meer?
Superfreak – Rick James
Nieuw hier? Lees meer over '
6 Comments