Iedere journalist of redacteur krijgt ermee te maken: het schrapwerk. Heb je net al je creativiteit in een stuk gestopt, moet je het gaan inkorten. Byebye zorgvuldig geselecteerde poëtische woorden waar je zo lang op hebt zitten zwoegen. De mantra ‘schrijven is schrappen’, krijg ik dan ook regelmatig naar mijn hoofd geslingerd. Fijn hoor.
Zo ook het geval met mijn Donnas-interview. Was ik eerst nog bang dat ik te weinig tekst zou hebben, omdat mijn interviewtijd ernstig werd ingekort en de geïnterviewde vijf kostbare minuten verspilde door uitgebreid naar het toilet te gaan, bij het schrijfproces bleek juist dat ik te veel tekst had. En dus moest ik driehonderd woorden schrappen. En nog een beetje. Om met vriend H. te spreken: een typisch geval van Kill your darlings: alle leuke, grappige quotes moeten eruit, zodat je alleen maar droge, saaie, informatieve tekst overhoudt. Althans, zo lijkt het voor de schrijver.
Thank god is de boel nu afgerond en hoef ik hopelijk niet meer te schrappen. Cause it’s a hell of a job.
Nieuw hier? Lees meer over '
9 Comments