NEnz

Oi! Gisteren was weer de aftrap van de boekenbeurs in de Jaarbeurshallen in Utrecht. En denk nu niet aan een stelletje onnozele boekenwurmen die met onderdrukte hysterie lang stoffige oude books schuifelen en helemaal uit hun panty gaan wanneer ze een Harry Mulisch aantreffen. No, that’s not the case, my friend. Natuurlijk kom je er wel geitenwollensokken-types tegen. En oude mensen die zes keer over je tenen rijden met hun boekenkarretjes. Maar toch is er niets mis met deze beurs. De boekenbeurs is namelijk cool. Supercool. Want al die geweldige chicklit-boekjes, waar je in de winkel minstens twintig euries voor neertelt, die zijn daar allemaal stuk-ken goedkoper. Jaja. En je komt er wat tegen hoor! Je kunt het zo gek niet bedenken! Zo scoorde ik de voorafgaande jaren bijvoorbeeld al Hello Kitty kaarten, Voodoo kits (leuke cadeautjes), kookboeken van Jamie en Nigella, ‘Drie zwarte rokjes’ van Anna Johnson, ‘De dollarprinses’ van Karyn Bosnak en ook gevoeliger literatuur zoals ‘In strijd met de waarheid’ van mijn favo drama-auteur: Jodi Picoult. En dat allemaal voor een prik. Je begrijpt, lang voordat ik gisteren weer los mocht, stond ik al te trappelen met mijn sneakers. En het werd weer een productief middagje boekjes browsen. Zo braken Rox en ik bijna door de geluidsbarrière van vreugde toen we een heuze Sex and the City box met het roze Kiss and Tell-boek tegenkwamen. “Wat geeft het dat ik de tweede (goedkopere) versie er al van heb?” dachten mijn shopgrage hersentjes. Kopen, kopen, kopen! Maar enige gilseconden later kwamen we erachter dat het om een Franse versie van het boek ging. En dat, nous ne comprends pas. Maarrrr natuurlijk was alleen de doos waarin het boek zich bevond al geweldig. Met van die roze glimmende lettertjes. Én er zat een mini adressenboekje in van roze (nep, niet rellen lieve dierenvrienden) kroko-leer. Alleen al voor die twee dingen zou ik de twee euro vijftig neergeteld hebben. En so i did. Onbegrijpelijk voor outsiders, maar een waardevolle schat voor SATC-fanatici.
Thuisgekomen bleek ook nog eens dat al mijn SATC-deeveedeetjes erinpassen. Who needs the real shoebox anyway? En ik spreek binnenkort vast vloeiend Frans.
Nog meer leuke koopjes waren bijvoorbeeld de Dirty Girl teeny take alongs-boxjes, waarvan ik er gelijk een paar als ‘dat-komt-vast-een-keer-van-pas’-cadeautjes voor mijn vriendinnen heb ingeslagen (girls, als jullie dit lezen; oefen dan maar vast op het verraste gezicht), the busy girl’s guide en nog een exemplaar voor mijn collectie van de Bad Girls Guides (de beste chicklit ever).
En aan het eind van de dag is het natuurlijk een kwestie van de schade optellen, vergelijken met het vooraf opgestelde budget, kijken welke boeken teruggaan op de ‘not-to-buy’-stapel en welke langs de kassa mee naar huis mogen. Waarna we de Jaarbeurs uitliepen met knalgele plastic zakken vol leesvoer. Dus, als jullie de komende dagen niets van mij horen, wees niet verwonderd. Ik ben de boeken ingedoken.

La musica: Breathe and stop – Q-tip